عباس غزالی: اغلب فیلمنامه‌ها سطحی است

خبرگزاری صبا:سریال «مینو» به تهیه‌کنندگی مهدی همایونفر و کارگردانی امیرمهدی پوروزیری یکی از سریال‌های حال حاضر شبکه یک سیماست که تاکنون چند قسمت از آن پخش شده است. این اثر تلویزیونی مضمونی عاشقانه دارد و قصه آن در اواخر دهه۵۰ رخ می‌دهد و وقوع جنگ و حملات رژیم بعث به خرمشهر روند آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

عباس غزالی که در سریال «مینو» ایفاگر نقش رضا است، درباره چگونگی حضورش در این اثر و جزییات نقشش گفت‌وگو کرد.

شما در اواخر دهه۷۰ پا به عرصه تلویزیون گذاشتید و هرچه گذشته، کم‌کارتر یا شاید گزیده‌کار‌تر شده‌اید. این روند از سوی شما بر چه اساس طی شده است؟

اصولا آدمیزاد روزبه‌روز در حال تغییر است، چه بهتر که آن تغییرات در جهت کامل‌تر شدن باشد. شخصا در بازیگری اهداف خیلی بزرگی داشته‌ام و دارم و به سمتش حرکت می‌کنم و از ابتدا وسواس و دقت در انتخاب‌‌هایم مهم بوده است.

درباره شما این روند چگونه بوده است؟

من درباره نوع انتخاب‌هایم پس از دیده شدن حرف می‌زنم. پس از آن‌که دیده شدم شرایطم سخت‌تر شد، زیرا اعتقادم این است که بازیگر پس از دیده شدن بحرانی را پشت سر می‌گذارد و پس از آن با بحران سخت‌تری مواجه می‌شود.

اگر واقعا می‌خواهید در آثاری حضور یابید که در شأن مخاطب باشد پس به خیلی از آثار پیشنهادی باید نه بگویید!

بله، بارها پیشنهادهایی با شرایط مالی بسیار خوب داشته‌ام اما ترجیح داده‌ام آن‌ها را نپذیرم زیرا با اثر ارتباط برقرار نکرده‌ام و درنهایت به آن‌ها نه گفته‌ام. اگر کاراکتری سینمایی یا تلویزیونی را دوست نداشته باشم و با او ارتباط برقرار نکنم، نمی‌توانم بازی‌‌اش کنم پس در مقابل نمی‌توانم انتظار داشته باشم که مخاطب پای آن اثر بنشیند و کارم را ببیند.

و نظر مخاطبان چقدر و تا چه اندازه برایتان اهمیت دارد؟

نظر مخاطب همیشه برایم مهم است و هر زمان که در اثری بازی کرده‌ام موقع پخش پابه‌پای مخاطب آن را دیده‌ام و خودم، خودم را نقد کرده‌ام و تا لحظه پایان پخش، همراه کاراکتر زندگی کرده‌ام.

طی این سال‌ها برای فرار از کلیشه‌‌های مرسوم چه تمهیداتی را به کار گرفته‌اید تا از بازی در نقش‌‌های تکراری دور باشید؟

بخشی دیگر از دلیل گزیده‌کاری‌ام این است که به ورطه تکرار و کلیشه نیفتم. پیشنهادهای زیادی را رد کرده‌ام فقط به این دلیل که به ورطه تکرار نیفتم. در این میان نکته مهم این است که واقع‌بینانه به پیشنهادهای روی میز توجه کنیم زیرا باید از میان آن پیشنهادها یکی را برگزینیم. اشتباهی که معمولا در سینما و تلویزیون ما اتفاق می‌افتد این است که یا به بازیگر (پیش از شناخته شدن) اعتماد نمی‌شود یا این‌که آن اعتماد در زمینه نقش‌‌هایی است که بازیگر قبلا آن‌ها را ایفا کرده است. این اتفاق خیلی دردناک است.

شما مدتی در تلویزیون حضور نداشتید و حال با سریال «مینو» بازگشته‌اید. باتوجه به پیشنهادهایی که داشته‌اید بفرمایید ضعف عمده آثار پیشنهادی چه بوده است؟

یکی از دلایل عمده رد کردن اغلب پیشنهادهای موجود این است که فیلمنامه‌‌ها سطحی هستند و دست‌اندرکاران اغلب پروژه‌‌ها می‌خواهند با عجله کار را پیش ببرند و به‌اصطلاح آنتن پر کنند. واقعا به این شیوه و با این تعجیل نمی‌توان اثر خوب و باکیفیت به مخاطب ارائه داد. اگر سریال «وضعیت سفید» امروز یکی از آثار شاخص تلویزیون به حساب می‌آید و خیلی‌‌ها آن را بهترین سریال پس از انقلاب اسلامی می‌دانند و عوامل اثر و مسئولان پای آن می‌ایستند، دلیلش این است که قرار گرفتن تک‌تک اجزای آن دو سال زمان برد و درنهایت خروجی فاخری داشت.

چه شد که در سریال «مینو» حضور پیدا کردید؟

اگر در زمینه تولید با مشکلاتی روبه‌رو نبودیم و شرایط ایده‌آلی وجود داشت مطمئنا نتایج بهتر بود و با خروجی بهتری مواجه بودیم. با همه این‌ها سریال «مینو» را خیلی دوست دارم زیرا گروه باانگیزه‌ای مقابل و پشت دوربین حضور داشتند و باتوجه به شرایط، بهترین کیفیت را ارائه دادند.

فیلمنامه «مینو» دارای چه ویژگی‌‌هایی است؟

فیلمنامه «مینو» تابستان و پاییز خرمشهر در سال۱۳۵۹ را روایت می‌کند و به اتفاقی تاریخی می‌پردازد که مردم ما طی آن سال‌ها با آن‌ها دست و پنجه نرم کرده‌اند و آن را ورق زده‌اند. فیلمنامه «مینو» به مقطعی از آن تاریخ می‌پردازد که به‌جرأت می‌توانم بگویم تلویزیون کمتر به آن پرداخته است. یکی دیگر از ویژگی‌‌های «مینو» وجه عاشقانه آن است.

و شخصیت رضا در سریال «مینو» چه ویژگی‌‌هایی دارد؟

رضا، فردی عاشق است و پای عشقش ایستاده و برای عشقش می‌دود و آن همه موانع مختلف را که روزبه‌روز بر تعدادشان افزوده می‌شود، نمی‌بینید و برای عشقش می‌جنگد. رضا خصوصیت‌‌های رفتاری ویژه‌ای دارد. او صادق است، عاشق است و خصلت‌‌های مردانه‌ای دارد و دارای ویژگی‌‌هایی است که زمانی در تک‌تک ما وجود داشته و امروزه کمتر شاهد آن‌ها هستیم.

همه این موارد به‌شدت برای من جذاب و ارزشمند بود و باعث شد که این نقش را بپذیرم و در سریال «مینو» حضور یابم. به‌خصوص این‌که آن عشق تا به انتها ادامه دارد و از جایی به بعد به‌یکباره ماهیت قصه تغییر می‌کند و اولویت‌‌های آدم‌های اثر نیز تغییر می‌کند. نمی‌خواهم قصه را لو بدهم اما در ادامه اتفاقاتی می‌افتد که برای مخاطبان جذاب‌تر خواهد بود لذا به‌شدت هیجان‌زده‌ام و منتظرم بدانم مخاطبان طی قسمت‌‌های آینده چگونه با آن‌ها ارتباط برقرار خواهد کرد.

به نظرتان آنچه سریال «مینو» را از آثار مشابه متمایز کرده، چیست؟

معمولا در سریال‌های ایرانی باید چند قسمت بگذرد تا قصه اصلی آغاز شود و اتفاق اصلی رقم بخورد. یادم هست زمانی که فیلمنامه «مینو» را می‌خواندم از همان ابتدا، شاید از قسمت دوم آن اتفاق رخ داد و بحران مورد نظر شکل گرفت. این اتفاق زودهنگام در قصه باعث می‌شود که اتفاقات بعدی پشت سر هم شکل گیرد و به‌اصطلاح قلاب مخاطب گیر کند.

بازخورد مخاطبان را نسبت به سریال «مینو» چگونه دیده‌اید؟

خدا را شکر می‌کنم که در سریال «مینو» حضور داشته‌ام و برای ارائه بهتر نقش تمام تلاشم را به کار گرفته‌ام تا به این لحظه نیز بازتاب خوبی از مخاطبان دریافت کرده‌ام و مطمئن هستم از این به بعد سریال رو به اوج می‌رود نحوه ارتباط مخاطبان با اثر دوچندان خواهد شد.