دعای روز دوازدهم ماه رمضان و اعمال آن

خبرگزاری ایسنا: رمضان فصلی است که انسان ضعیف خود را در برابر نور بی‌نهایت خداوند می‌بیند و جان خویش را در چشمه زلال معرفت الهی غوطه‌ور می‌سازد؛ ماهی که باید بیش از پیش خود را مهیای حضور در برابر پروردگار کنیم.

دعای روز دوازدهم ماه رمضان

«اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین».

«خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاکدامنی و بپوشانم در آن جامه قناعت و خودداری و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده ام دار در آن از هر چیز که می‌ترسم به نگاهداری خودت ای نگه دار ترسناکان».

«نماز شب» دوازدهم ماه رمضان

هشت رکعت و در هر رکعت یک حمد و ۳۰ مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ خوانده شود.

تسبیحات ده‌گانه هر روز ماه رمضان

در مفاتیح‌الجنان آمده این تسبیحات که ۱۰ جزء و هر جزء آن مشتمل بر ۱۰ سبحان‌الله است از اول تا آخر ماه رمضان هر روز خوانده شود:

«سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ ،سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا، سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ، سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَی، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْ‏ءٍ، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَی وَ مَا لاَ یُرَی، سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ، وَ یَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْر وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ یَعْلَمُهَا، وَ لاَ حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لاَ رَطْبٍ وَ لاَ یَابِسٍ إِلاَّ فِی کِتَابٍ مُبِینٍ‏»

«منزه است خدای آفریننده بندگان، منزه است خدای صورت آفرین، منزه است خدایی که همه موجودات را جفت آفرید، منزه است خدای که نور و ظلمت را بر نظم عالم مقرر فرمود، منزه است خدای که بذر و دانه ‌ها را در زمین بر شکافت، منزه است خدایی که آفریننده همه موجودات است، منزه است خدایی که هر چه به چشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است، منزه است خدا به قدر کلمات نامنتهای او، منزه است خدای پروردگار عالم و عالمیان، منزه است خدایی که کلید عالم غیب نزد اوست و غیر او کسی بر آن آگاه نیست، و هر چه در بر و بحر عالم است همه را می‏‌داند و برگی از درخت آفرینش نیفتد مگر به علم و مشیت او، و به یک دانه در اعماق زمین آگاه است و هیچ تر و خشکی نیست جز اندر دفتر علم او ضبط است».