گواردیولا: برنابئو برای بارسا مثل حیاط مدرسه است!

ورزش سه: گواردیولا در کانال یوتیوب xBuyer که توسط برادران خاویر و اریک رویز اداره می‌شود و بیش از ۵.۷ میلیون مشترک دارد، حاضر شد تا گفت‌وگوی جالب و متفاوتی را پس از پایان این فصل دشوار با منچسترسیتی انجام دهد.

سرمربی سیتی در این گفت‌وگو به بررسی ترفندهای مربیگری‌اش پرداخت، دوران حضورش در بارسلونا را مرور کرد، درباره بازیکنان جوان بارسلونا صحبت کرد و آنچه را xBuyer آن را داستان محرمانه پپ گواردیولا نامید، به اشتراک گذاشت.

گواردیولا گفت: «همیشه به این فکر کرده‌ام که کفش‌ها را می‌پوشیم و شروع می‌کنیم. و بعد می‌بینیم که بازی چگونه پیش می‌رود، تمرین بعدی و تمرین بعدی و در اینجاست که مشکلات پدیدار می‌شوند. مسئله این است که برای بازیکنان دردسر درست نکنیم و تغییراتی ایجاد کنیم تا کار خسته‌‌کننده نشود.

نزدیک به ۱۰ سال است که در منچسترسیتی حضور دارم و اگر همیشه همان کارها را تکرار می‌کردم خسته‌‌کننده می‌شد. همیشه چیزی وجود دارد که با خود می‌گویی: این را امتحان می‌کنم. در طول فصل باید خود را با تمام مشکلات پیش‌آمده وفق داد و تنظیم کرد. امسال مشکلات زیادی داشتیم اما در سال‌هایی هم که قهرمان شدیم مشکلاتی وجود داشت.

در نهایت همین است که جذاب و لذت‌بخش است. اگر همه چیز به خوبی پیش می‌رفت، ورزش این‌ طور کار نمی‌کرد. همه چیز را در لحظه تنظیم می‌کنیم. تمرینات پیش‌ فصل را در جام جهانی باشگاه‌ها آغاز می‌کنیم و در طول فصل اشتباهاتمان را اصلاح خواهیم کرد.»

توصیه گواردیولا به فوتبالیست‌ها برای طولانی‌تر کردن دوران حرفه‌ای‌ فوتبالشان جالب است: «ترفندی برای ماندن در فوتبال؟ فوتبالیست‌ها باید عاشق این کار باشند. آنهایی که به فوتبال علاقه ندارند حتی با وجود زندگی خوب و قراردادهای عالی‌شان، ۱۰ یا ۱۵ سال دوام نمی‌آورند.

باید چیزی از زمانی که کودک بودی و در خیابان بازی می‌کردی باقی مانده باشد. باید شور و شوق وجود داشته باشد و ما مربیان وظیفه داریم که این لذت بازی را از بازیکنان نگیریم. اگر عاشقش باشند دوام می‌آورند. اگر نه، هم‌‌تیمی جای تو را می‌گیرد. اینجا یک جنگل است و مسئله این است که چه کسی زنده می‌ماند.»

او در پاسخ به این سوال که توصیه‌اش به جوانان برای این که خیلی مغرور نشوند چیست اظهار داشت: «چیز زیادی نمی‌توانم به نسل جدید بگویم. ما خیلی بیشتر سختی کشیدیم. برای من سخت بود. وقتی به نوکمپ می‌رفتی، ۵۰ خبرنگار در نشست خبری حاضر بودند و مورد قضاوت قرار می‌گرفتی اما پیشکسوتانی داشتیم که از ما حمایت می‌کردند و گاهی هم تذکراتی می‌دادند که بهترین روش یادگیری همان است. من استاد یوهان کرویف را داشتم که در آغاز بسیار کمک می‌کرد و وقتی پیشرفت می‌کردی، سخت‌گیری‌هایش بیشتر می‌شد.»

گواردیولا درباره بازیکنان جوان بارسلونا اضافه کرد: «امروز وقتی بازیکنان بارسلونا را می‌بینی، انگار در حیاط مدرسه بازی می‌کنند. در حالی که در نیمه‌ نهایی لیگ قهرمانان یا در سانتیاگو برنابئو مقابل رئال مادرید در ۱۷ یا ۱۹ سالگی بازی می‌کنند و همچنان شبیه بازی در حیاط مدرسه است. در زمان ما شبکه‌های اجتماعی وجود نداشت و شرایط آسان‌تر بود.»

این مربی کاتالان درباره این که اگر وارد فوتبال نشده بود، چه شغلی داشت گفت: «اگر فوتبالیست یا مربی نمی‌شدم چه؟ نمی‌دانم... اما دانش‌آموز خوبی بودم. به تاریخ علاقه داشتم و شاید وارد تدریس می‌شدم. زندگی مسیرش را می‌رود... اگر فوتبال نبود، هر کار دیگری می‌کردم. اگر علاقه نداری؟ تغییر بده و کنار بگذار.»

گواردیولا در پاسخ به درخواست میزبانش برای مطرح کردن داستانی متفاوت و محرمانه گفت: «داستانی شخصی که همیشه برایم جالب است؟ من سرخیو آگوئرو را دوست دارم. او یکی از بزرگ‌ترین و در عین حال متواضع‌ترین بازیکنانی است که دیده‌ام. آدم خوبی است که مهم‌ترین گل تاریخ منچسترسیتی را به ثمر رساند.

با آن گل که اولین قهرمانی لیگ برتر برای این باشگاه به دست آمد سیتی شروع به باور کردن خودش کرد. یادم می‌آید روزی که به آگوئرو گفتم قراردادش را تمدید نمی‌کنیم، روز بسیار سختی بود. همان روز در تمرین، لعنتی ۲۰۰ گل در بازی‌های کوتاه به ثمر رساند. طوری نگاه می‌کرد که انگار می‌گفت: حالا به این کولی نشان می‌دهم... ۲۰۰ گل! به او گفتم: سرخیو، قراردادت را تمدید می‌کنم، اشتباه کردم! سپس در آخرین بازی هم دو گل زد. برای من افتخاری بود که سرمربی آگوئرو باشم. او استعداد منحصر به‌ فردی داشت.»