زنگ خطر برای تیم ملی در آستانه جام جهانی

روزنامه اعتماد: در آستانه یکی از مهم‌ترین رویدادهای فوتبالی جهان، یعنی جام جهانی، وضعیت تیم ملی فوتبال ایران با نگرانی‌‌های جدی مواجه شده است. در‌حالی که کشورهای شرکت‌کننده در این تورنمنت تلاش می‌کنند تا با بهترین و آماده‌‌ترین نفرات خود گام به میدان بگذارند، تیم ملی ایران با چالش‌‌های بزرگی دست و پنجه نرم می‌کند که نه تنها از داخل کشور، بلکه از وضعیت باشگاهی برخی از کلیدی‌ترین مهره‌های خود نشأت می‌گیرد.  بلاتکلیفی دو ستاره اصلی تیم ملی در سال جام جهانی، در کنار ضعف مفرط فدراسیون فوتبال در ایجاد شرایط مناسب اردویی و آماده‌‌سازی زنگ خطری جدی را برای آینده تیم ملی  به صدا  در آورده است.

 وضعیت مبهم علیرضا جهانبخش

علیرضا جهانبخش، هافبک مهاجم سابق برایتون که فصل قبل در هلند توپ زد به عنوان کاپیتان فعلی تیم ملی، یکی از این بازیکنانی است که آینده باشگاهی‌اش در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. او که فصل گذشته را در هیرنفین هلند سپری کرد و نتوانست انتظارات را برآورده سازد حالا زمزمه‌هایی مبنی بر انتقالش به لیگ قبرس به گوش می‌رسد. هر چند لیگ قبرس می‌تواند فرصت بازی بیشتری را برای او فراهم کند اما از نظر فنی و کیفی این یک گام به عقب محسوب می‌شود. در سال جام جهانی، هر بازیکنی نیاز دارد تا در لیگی پویا و رقابتی حضور داشته باشد تا در اوج آمادگی بدنی و ذهنی قرار بگیرد. انتقال به لیگی با سطح پایین‌تر، می‌تواند به افت محسوس جهانبخش منجر شود و از کیفیت او برای تیم ملی بکاهد. 

  سرنوشت نامعلوم مهدی طارمی

مهدی طارمی، مهاجم گلزن و بی‌جانشین تیم ملی، دیگر بازیکنی است که وضعیت باشگاهی‌اش هرچند از نوعی دیگر، نگران‌کننده است و در آستانه جدایی از اینترمیلان قرار دارد. شایعات زیادی درباره آینده او به گوش می‌رسد؛ از پیشنهادهای وسوسه‌انگیز از لیگ‌های معتبر اروپایی مانند لیگ برتر انگلیس و همچنین لیگ ترکیه. هر چند پیوستن به تیمی بزرگ‌تر می‌تواند یک پیشرفت در کارنامه او باشد، اما روند پیچیده و طولانی نقل و انتقالات، به ویژه در مورد بازیکنی به اهمیت طارمی، می‌تواند تمرکز او را به‌ شدت تحت تاثیر قرار بدهد. استرس ناشی از انتخاب تیم، سازگاری با محیط جدید و فشار بازی در لیگی متفاوت، همگی می‌توانند بر آمادگی روانی و جسمانی او تاثیر منفی بگذارند؛ چیزی که تیم ملی در سال جام جهانی به هیچ ‌وجه تاب تحمل آن  را ندارد.

  محرومیت و بلاتکلیفی علیرضا بیرانوند

علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان اصلی و شماره یک تیم ملی هم شرایطی مبهم را تجربه می‌کند. 

محرومیت چهار ماهه فدراسیون برای او اعلام شده و حواشی مربوط به قراردادش با باشگاه پرسپولیس و عدم شرکت در تمرینات و مسابقات در مقطعی، عملا او را برای مدتی از میادین دور نگه می‌دارد.  

برای یک دروازه‌بان که نیاز مبرمی به هماهنگی با مدافعان و حفظ ریتم بازی دارد، دوری از مسابقات و تمرینات گروهی، ضربه‌‌ای مهلک محسوب می‌شود. 

دروازه‌بان قلب تپنده تیم است و هرگونه ابهام یا عدم آمادگی در این پست حساس، می‌تواند کل تیم را تحت تاثیر قرار بدهد.

  ضعف فدراسیون و تشدید نگرانی‌ها

این وضعیت بلاتکلیفی بازیکنان کلیدی در‌حالی است که فدراسیون فوتبال ایران خود با معضلات ریشه‌ای در برنامه‌ریزی و مدیریت دست و پنجه نرم می‌کند. ضعف مفرط در برپایی اردوهای آماده‌سازی مناسب، عدم توانایی در فراهم آوردن بازی‌های تدارکاتی باکیفیت و فراهم نکردن امکانات لازم برای ریکاوری و تمرینات تخصصی، همگی به نگرانی‌ها دامن می‌زنند.  در شرایطی که بازیکنان از نظر باشگاهی نیز با چالش مواجهند، انتظار می‌رود فدراسیون با برنامه‌‌ریزی دقیق و حرفه‌ای، حداقل شرایط لازم را برای حفظ آمادگی و روحیه تیمی فراهم آورد، اما به نظر می‌رسد این ضعف مدیریتی، مشکلات فردی بازیکنان را نیز تشدید کرده و آینده تیم ملی در جام جهانی را بیش از پیش در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.