ستاره تیم ملی: ایران منِ وحشی را کم داشت!

ورزش سه: والیبال ایران دیروز لحظات سختی را تجربه کرد. جایی که شاگردان روبرتو در یک چهارم نهایی قهرمانی جهان با نتیجه سه بر یک مقابل جمهوری چک شکست خورد و از رسیدن به نیمه نهایی بازماند. اما در این شکست بیش از هر فرد دیگر مرتضی شریفی به خاطر یک اشتباه مورد انتقاد قرار گرفت که البته در این قضیه افراط هم شده است.

به همین بهانه گفت و گویی با فوق ستاره والیبال ایران یعنی امین اسماعیل‌نژاد ترتیب دادیم. بازیکنی که به دلیل مصدومیت قهرمانی جهان را از دست داد و شاید اگر او در تیم ملی حضور داشت تا حدودی می‌توانست شرایط تغییر کند. اینجا مشروح صحبت‌های امین اسماعیل‌نژاد با ورزش سه را می‌خوانید.

*نظرت درباره عملکرد تیم ملی والیبال ایران در قهرمانی جهان چیست؟

من می‌خواهم کلا درباره این فصل تیم ملی صحبت کنم. وقتی سرمربی تیم ملی تغییر کرد، فشار بر روی ما کمی زیاد شد. از همان روز اولی که تمرینات را آغاز کردیم با توجه به نتایج ضعیفی که سال قبل کسب کرده بودیم به قدری فشار تمرینات روی ما زیاد بود که خودمان را گم کرده بودیم و حتی در هفته اول لیگ ملت‌ها این فشار روی ما بود. اما رفته رفته توانستیم خودمان را با مربی جدید هماهنگ کنیم، و پیاتزا نیز توانست هدف و افکار خود را به خوبی به ما منتقل کند و دیدید که چقدر خوب در دو هفته انتهایی لیگ ملت‌ها کار کردیم.

پس از آن مسابقات قهرمانی جهان بود که من نتوانستم به دلیل مصدومیت در آن حضور پیدا کنم. بازی‌ها که شروع شد با توجه به نتایج خوبی که در لیگ ملت ها کسب کردیم انتظارات از ما بالا رفت و این انتظار نیز به وجود آمد که حتی ما قهرمان جهان نیز بشویم.همین امر باعث شد تا مردم توقعاتشان از بازیکنان همانند سالهای قبل خیلی بالا برود. من خودم تا یک هفته قبل از مسابقات در اردوی تیم حضور داشتم و این فشارها را کاملا حس می‌کردم، و دیدید که وقتی مسابقات قهرمانی جهان شروع شد تیم کاملا با استرس مسابقات را آغاز کرد.

*کمی این مسئله را باز کن 

به طور مثال اگر کمی تیم ضعیف کار کند همه می‌گویند که تیم و بازیکنان ضعیف هستند چرا تیم نتیجه نمی‌گیرد، و اگر تیم دوباره در مسیر برد و پیشرفت قرار بگیرد و چند تیم خوب را شکست دهد همه می‌گویند این تیم باید حتی قهرمان مثلا لیگ ملت ها یا جهان شود. این حرف‌ها فشار بسیار زیادی به بازیکنان وارد می‌کند که البته مخصوص والیبال نیست و این نوع نگاه هواداری تقریبا در همه ورزش های ما وجود دارد.

*پس فکر می‌کنی بخشی از عملکرد نوسانی تیم به خاطر این فشارها بوده.

استرس و فشار از همان اول روی تیم ایران زیاد بود. در بازی مقابل مصر شکست خوردیم که البته خود مصر تیم بدی نیست و آنها نیز یک دوره طلایی داشتند و قهرمان آفریقا هستند. آن بازی را که شکست خوردیم بعضی از مردم خیلی سریع انتقادات را از تیم شروع کردند. خلاصه وقتی صعود کردیم و تیم نتیجه گرفت و راهی مرحله 1/4 مقابل چک شدیم، گویا هنوز آن فشار هنوز از روی دوش بازیکنان برداشته نشده بود که مثلا بخواهند راحت تر بازی کنند و بگویند که ما پس از چند دوره بد سرانجام به جمع 8 تیم برگشتیم و از الان باید راحت بازی کنیم.

*و بازی مقابل چک و ناکامی در رسیدن به جمع چهار تیم برتر دنیا

ما پس از صعود به 1/4 نهایی به هدف خود رسیدیم، دیگر چیزی برای از دست دادن نداشتیم. چک را می‌بردیم نوش جان بازیکنان و اگر می‌باختیم هم ما چیزی را از دست نمی‌دادیم. ولی نوع نگاه مردم به این بازی اینگونه نبود و آنها انتظار برد داشتند و همین باعث شد تا بازهم فشار و استرس روی بازیکنان وجود داشته باشد.

*فکر نمی‌کنی اگر مثلا جلوی برزیل یا ایتالیا بازی می‌کردیم شاید این فشار وجود نداشت؟

به نظر من اصلا ربطی به اینکه جلوی چک یا برزیل بازی کنیم نداشت. این فشار از نظر ذهنی بود، بازیکنان می‌خواستند آن توقعی که مردم از آنها داشتند که به نوعی به آنها تحمیل شده بود را برآورده کنند و هر طور شده راهی مرحله نیمه نهایی شوند. باید واقعیت‌ها را قبول کنیم، ما پارسال دو بازی در لیگ ملت‌های والیبال را بردیم، و توقع اینکه برویم یک نتیجه عجیب مثلا مدال طلا در قهرمانی جهان کسب کنیم خیلی از بازیکنان زیاد بوده است و در حال حاضر باید پله پله پیش برویم و پیشرفت کنیم. روبرتو پیاتزا وقتی سرمربی تیم ملی شد یک هدف را برای ما تعیین کرد، خود بازیکنان هم باید برای رسیدن به این هدف پله به پله پیشرفت کنند و نمی‌شود 50 پله را یکجا پشت سر بگذاریم زیرا امکان دارد بدجوری زمین بخوریم.

*درباره  رفتارهایی که عده ای پس از آن اشتباه مرتضی شریفی با او  می‌کنند صحبت کن فکر نمی‌کنی این رفتارها به نوعی دیگر خسته کننده شده است؟ البته یک عده‌ای نیز به حمایت از او در فضای مجازی پرداختند.

این سوال را در دو بخش جواب می دهم، بخش اول مربوط به کسانی است که شانسی تلوزیون را روشن می‌کنند و می‌بینند والیبال در حال پخش است و آن بازی را تماشا می‌کنند و در حین تماشا وقتی یک بازیکن توپی را خراب می‌کند، بدون هیچ منطقی شروع به تخریب آن بازیکن می‌کنند. این جور هواداران تنها شاید 10 درصد جامعه را تشکیل بدهند. اما آن شخصی که والیبال را به طور حرفه‌ای دنبال می‌کند و دلش برای والیبال می‌سوزد به هیچ عنوان فحاشی نمی کند و دید مثبت به والیبال دارد. من به دوره طلایی والیبال اشاره می‌کنم مگر بازیکنان بزرگ ما در دوره طلایی والیبال کم فحش و ناسزا در فضای مجازی دیدند و شنیدند؟ حتی سعید معروف! متاسفانه ما ایرانی‌ها همیشه احساسی برخورد می‌کنیم.

مرتضی شریفی کاپیتان تیم ملی والیبال ایران است، او یکی از بهترین‌ها تیم ما است و اگر دو امتیاز هم خراب کرد خودش که نمی‌خواسته این اتفاق رخ دهد و قطعا بدانید خودش بابت این خراب کردن از همه بیشتر ناراحت است و اینکه من همیشه گفتم بازیکن ربات و ماشین نیست، این را باید همه قبول کنند. کسانی که فحاشی می‌کنند در اقلیت هستند وگرنه هوادار واقعی والیبال اصلا فحاشی نمی‌کند و تیم را برای نتیجه گرفتن تشویق می‌کند.

وقتی که یک بازیکنی یک پوئن اشتباه کند درست است که شاید در نتیجه تاثیر داشته باشد ولی باید خیلی سریع به امتیاز بعدی فکر کنیم. این چیزی است که خود پیاتزا هم همیشه تاکید داشته است. آن امتیازی که مرتضی خراب کرد اگر تبدیل به امتیاز می‌شد شاید نتیجه دو بر صفر می‌شد که تبدیل به یک بر یک شد، پس از این اتفاق  ما باید در دو ست بعد جبران می‌کردیم که نتوانستیم، خود سرمربی تیم ملی بعد از بازی گفت، بازی در آنجایی که آن دو پوئن را دادیم عوض شد، ولی نباید این اتفاق رخ می‌داد، باید  پوئن به پوئن پیش می‌رفتیم.

والیبال فوتبال نیست که یک گل بزنیم همه چیز تمام شود. باید همه بازیکنان امتیاز به امتیاز پیش بروند، ذهنمان را باید طوری قوی کنیم که امتیاز به امتیاز پیش برویم چون والیبال هر امتیازش مهم است.

*به نظرت اگر خودت در تیم ملی حضور داشتی اتفاقی بهتر رخ می‌داد؟ 

مطمئنا من نمی‌توانم این را بگویم که اگر بودم تیم نتیجه می‌گرفت یا نمی‌گرفت، این را باید کارشناسان بگویند. اما از نظر روحی روانی من یک وحشی هستم (با خنده) و اگر روی نیمکت بودم می‌توانستم با همان داد و فریاد و تشویق کردن کمک کنم. اما از نظر فنی یا بخواهم نتیجه را عوض کنم نمی توانم حرفی بزنم، چون والیبال ایران آنقدر استعداد دارد که نبود یک بازیکن بتواند لطمه ای به آن وارد کند همان طور که علی حاجی پور و بردیا سعادت به خوبی جای من را پر کردند، جدای این همه استعداد ما یک کادر فنی خوب نیز داریم که به خوبی از این استعداد ها استفاده می کنند.

*به عنوان سوال آخر پس از مصدومیتت یک استوری منتشر کردی که طوری وانمود می‌شد که انگار از بی مهری ها شاکی هستی، در این باره شفاف سازی می‌کنی؟

آن استوری که من گذاشتم اصلا ربطی به والیبال نداشت. من هر استوری که می‌گذارم صفحه شخصی خودم است و مربوط به والیبال که نیست، درست است من بازیکن تیم ملی هستم ولی زندگی شخصی هم دارم. شاید از متن آن استوری خوشم آمد و گذاشتم و شاید با همسایه‌ام ( با خنده) مشکل داشتم که آن را گذاشتم! من با همه جامعه والیبال صمیمی هستم. این موج شایعاتی که ساخته می‌شود زاییده ذهن مریض بعضی هاست. مردم نباید این چیزا را بهم ربط بدهند، همه بازیکنان با هم رفیق هستند، همان طور که در اردوها بعد از تمرینات با هم می‌نشینیم گپ می‌زنیم و چای می‌خوریم و همان جوری هم بیرون زمین با هم رفیق هستیم و بازهم بگویم آن استوری که من گذاشتم ربطی به والیبال نداشت.

*و اینکه تیم جدیدت مشخص شده؟

نه من هنوز با تیمی قرارداد نبستم ولی مذاکرات انجام شده و منتظرم مچ پایم خوب شود و بعد نتایج را به تیم جدیدم ارسال کنم و با آنها قرارداد ببندم. انشالله به زودی تیمم که یک باشگاه خارجی است مشخص خواهد شد.