هاشمیان رفت، اما بی‌تدبیری نزد مدیران پرسپولیس ماند!
پرسپولیس سرانجام تصمیم عجیب و پرهزینه‌اش را عملی کرد؛ قطع همکاری با وحید هاشمیان
ایران ورزشی: پرسپولیس سرانجام تصمیم عجیب و پرهزینه‌اش را عملی کرد؛ قطع همکاری با وحید هاشمیان، سرمربی‌ای که تازه تیمش را به آرامش رسانده و در آخرین بازی خود نیز برنده از زمین بیرون آمده بود. تصمیمی که بیش از منطق، بوی شتاب، فشار و سردرگمی مدیریتی می‌دهد. مدیران باشگاه که هفته‌ها در اعلام این تصمیم دست‌دست می‌کردند، در نهایت با یک محاسبه پرخطر خود را وارد هزینه‌ای سرسام‌آور کردند. تنها برای جذب اوسمار ویرا بیش از ۱.۶ میلیون دلار (حدود ۱۷۵ میلیارد تومان) هزینه شده و با احتساب دستمزد دستیاران خارجی او، مبلغی نزدیک به ۶۰ میلیارد تومان دیگر باید پرداخت شود. این ارقام را کنار فسخ ۵۵ میلیاردی قرارداد هاشمیان بگذارید تا روشن شود که تصمیم مدیران پرسپولیس نزدیک به ۳۰۰ میلیارد تومان خرج روی دست باشگاه گذاشته است. سؤال اساسی این است: آیا واقعاً ارزشش را داشت؟
در فصلی که تقریباً تمام مدعیان لیگ نتایجی مشابه گرفته‌اند؛ استقلال با ساپینتو، سپاهان با نویدکیا و حتی تراکتور قهرمان فصل گذشته با مشکلات مشابه روبه‌رو شده‌اند. چرا تنها پرسپولیس باید چنین تصمیمی بگیرد؟ در واقع بحران در لیگ به‌گونه‌ای رقم خورده که میانگین تیم‌ها تنها ۱۳ امتیاز با یکدیگر فاصله دارند. پرسپولیس با ۱۱ امتیاز در جمع مدعیان بود. اما در باشگاهی که مفهوم «ثبات نیمکت» نزد مدیریت گم شده، حتی برد آخر هم نمی‌تواند حکم بقا باشد. مدیران به‌جای دفاع از سرمربی جوان خود، بر موج احساسات به‌حق هواداران از چند نتیجه ضعیف سوار شدند و با تصمیمی دور از منطق و علم مدیریت، از نجابت و متانت هاشمیان سوءاستفاده کردند تا ناکارآمدی خود را پنهان کنند.
اکنون پرسش بزرگ پابرجاست: چه کسی پاسخ‌گوی این ولخرجی بی‌منطق و بی‌ثباتی خواهد بود؟ اگر پرسپولیس در پایان فصل ناکام بماند، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند تقصیر را به «احساس» نسبت دهد؛ مقصر تنها مدیرانی هستند که ۳۰۰ میلیارد خرج کردند تا آرامش را از تیم بگیرند.
رونویسی مدیران پرسپولیس از اشتباهات سرسام‌آور استقلالی‌ها
با انتخاب اوسمار برزیلی به‌عنوان سرمربی جدید پرسپولیس، فضای تازه‌ای در این باشگاه شکل گرفته، اما در پس این تغییر، نگرانی‌های جدی وجود دارد. پرسپولیس در حال تکرار کار فنی و مدیریتی استقلال در فصل گذشته است. استقلال فصل گذشته با تصمیمات هیجانی و تغییرات پیاپی، مسیر خود را از ثبات خارج کرد و به‌رغم هزینه‌های گزاف، در پایان فصل ناکام ماند. اکنون پرسپولیس نیز در حال تکرار همان مسیر است.
وحید هاشمیان تیم را در شرایطی تحویل داد که تیم آرام آرام در حال بازگشت به روزهای نرمال خود بود و نشانه‌هایی از بازگشت آرامش به اردوها دیده می‌شد. با این حال تصمیم مدیران برای جدایی او، بی‌توجهی به منطق فوتبالی و توصیه بسیاری از کارشناسان است. تکرار اشتباهات استقلال در فصل گذشته می‌تواند ضربه سنگینی به پرسپولیس وارد کند.
فصل پیش، استقلال نیز پس از رفتن نکونام، با تصمیم‌های عجولانه و بدون برنامه دچار آشفتگی شد. اکنون به نظر می‌رسد پرسپولیس نیز درگیر موجی از تصمیم‌های هیجانی و تغییرات پیاپی شده؛ از رفتن نکونام گرفته تا ورود و خروج چند مربی موقت پی‌درپی که در نهایت تنها کافی بود برای تیم بی‌ثباتی به همراه داشته باشد. بلکه موجی از دست رفتن انسجام فنی و روحی بازیکنان شد.
نگرانی‌ها از این بابت است که پرسپولیس نیز در همین دام گرفتار شود. اوسمار در عین حال که تجربه نسبی دارد و مربی خوش‌نامی است، اما سازگاری‌اش با فضای فوتبال ایران هنوز مشخص نیست. مربی برزیلی باید در مدت کوتاهی خودش را با شرایط فوتبال ایران و تیمی پر از حاشیه وفق دهد.
از لحاظ فنی توانایی‌های قابل‌توجهی دارد، اما مسأله اصلی، زمان و صبر مدیریتی است. اگر مدیران بخواهند با کوچک‌ترین لغزش او را قربانی کنند، دوباره به فکر تغییر می‌افتند. هیچ تیمی نمی‌تواند بدون برنامه‌ای پایدار راه را ادامه دهد. پرسپولیس بیش از آنکه به تغییرات پیاپی نیاز داشته باشد، به ثبات و آرامش نیاز دارد، نه تصمیم‌های احساسی. هواداران این تیم هنوز خاطره دوران طلایی با یحیی گل‌محمدی را بی‌دلیل از یاد نبرده‌اند و فراموش نکرده‌اند که محصول استمرار بود، نه تغییر مداوم.
اگر پرسپولیس می‌خواهد دوباره موفق شود، باید از اشتباهات استقلال درس بگیرد؛ خطر رفتن در همان چرخه برای تیمی که تا همین چند ماه پیش قهرمان بود، بسیار محتمل خواهد بود. فوتبال ایران در این شرایط پر از هرج‌ومرج به ثبات نیاز دارد، نه به تغییر برای فرار از انتقاد. ممکن است پرسپولیس این فصل درست شبیه استقلال فصل پیش شود.
نظر کاربران
اولا استقلال طی یک پروسه ای ده ساله به دستور همون بابا م عمدا تخریب شد
داستانش مفصله و هر تیمی شاید جای استقلال بود نابود شده بود ولی فشار و حملیت هواداران نذاشت این پروسه طی اون یک دهه فشار حداکثری عملی بشه.
پرسپولیس با کمک همون بابا و دستور به داوران و به لطف عدم وجود وار و عدم پاسخگویی داوران پیاپی قهرمان شد.
همه میدونن اگه اون حمایت های گسترده بابا نبود و وار ی وجود داشت حتی همین وار نیم بند فعلی، پرسپولیس یک چهارم اون قهرمانی ها رو هم کسب نمی‌کرد.
شک دارید برید بررسی کنید.
به عبارتی یک شخصیت قهرمانی پوشالی به تیمی طی یه دهه اهدا و القا شد که خودشون رو هم فریب داد. نشون به اون نشون طی دو سالی که یک وار نیم بند اومده پرسپولیس هیچ قهرمانی کسب نکرد و نخواهد کرد با وجود وار.
ثانیا نوشتید تیمی که چند ماه پیش قهرمان شد؟!!!!
پرسپولیس ۲ ساله یعنی از زمان اومدن وار رنگ هیچ جامی رو ندیده منظور از چند ماه احیانا چند سال پیش بوده