دل «مردان نمکی» همچنان شور می‌زند

کشف ناگهانی مردان نمکی و تلاش‌های مستمر باستان‌شناسان و کارشناسان میراث ‌فرهنگی برای توقف عملیات بهره‌برداری از معدن چهرآباد زنجان اگر منجر به کشفیات گسترده نشد، اما نوید این را می‌داد که جسد مومیایی‌های ایران در شرایط حفاظتی مناسب‌تری نسبت به دیگر کشفیات باستان‌شناسی قرار بگیرد؛ اما گویا فراهم کردن حداقل امکانات حفاظتی چندان هم برای سازمان میراث ‌فرهنگی آسان نبوده است. باستان‌شناسان در حالی معتقدند وضعیت حفاظتی مومیایی‌ها چندان مناسب نیست که تاکنون نشانی از ترک و فرسایش در مومیایی‌‌ها دیده نشده‌ است؛ اما با این حال، دل مردان نمکی همچنان شور می‌زند؛ چراکه تاکنون هیچ مطالعه و آزمایشی که از تجزیه نشدن آن‌ها اطمینان کامل دهد صورت نگرفته است.

«ابوالفضل عالی»، باستان‌شناس، در گفت‌وگو با خبرگزاری میراث ‌فرهنگی، در رابطه با نگرانی‌هایی که نسبت به شرایط نامناسب حفاظتی مردان نمکی وجود دارد، می‌گوید: «از سال ۸۷ با تهیه محفظه‌های‌ نگهداری مومیایی‌ وضعیت دما و رطوبت داخل محفظه‌ها تقریبا کنترل شد؛ اما مشکلی که هم‌اکنون وجود دارد به فضای سالن موزه برمی‌گردد که دمای آن قابل کنترل نیست.

این در حالی است که موزه از در و پنجره‌های چوبی و قدیمی تشکیل شده و نمی‌توان وضعیت دمای آن را به ‌راحتی کنترل کرد. بنابراین موزه‌ای جداگانه و اختصاصی برای نگهداری و نمایش ابزار و اشیای متعلق به مردان نمکی در آینده ضروری است.» به هر روی اطلاعات نهفته بسیاری در دل مردان نمکی دوره هخامنشی و ساسانی وجود دارد که حفظ آن‌ها جزو اولویت‌های سازمان میراث ‌فرهنگی به ‌شمار می‌رود.