چراغ سبز فدراسیون وزنه‌برداری به کیانوش رستمی

ایران ورزشی: بیست و ششمین جلسه شورای عالی فنی فدراسیون وزنه‌برداری برگزار شد و تصمیمات مهمی درباره برگزاری اردوهای تیم ملی وزنه‌برداری بزرگسالان و آماده‌سازی این تیم برای حضور در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۷ آمریکا گرفته شد. در این نشست که قرار بود ۱۲ شرط سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری مورد بررسی قرار بگیرد، با حضور اعضا مورد بحث قرار گرفت و از سوی اعضای شورا تایید شد.از نکات جالب توجه این نشست حضور کیانوش رستمی بود که بعد از ارائه توضیحات کامل از سوی او و تبادل نظر اعضای شورای فنی، قرار شد که این قهرمان نامی وزنه‌برداری ایران با مربی مورد علاقه خود که مورد تایید فدراسیون وزنه‌برداری هم باشد، در تمرینات حاضر شود.

کیانوش رستمی مدتی است که از حضور در اردوی تیم ملی وزنه‌برداری زیر نظر سجاد انوشیروانی سر باز می‌زند. او مدت‌هاست که معتقد است به تنهایی می‌تواند تمرین کند و با همین تنهایی تمرین کردن هم می‌تواند به موفقیت‌های مهم در سطح جهان و المپیک دست پیدا کند. البته باید به یک نکته اشاره کرد که ورزش وزنه‌برداری به‌عنوان یک ورزش رکوردی و انفرادی در دنیا مرسوم است که ورزشکاران به تنهایی تمرین می‌کنند. کاری که در سال ۲۰۱۶ هم کیانوش برای بازی‌های المپیک ریو با هماهنگی فدراسیون انجام داد و به موفقیت بزرگی هم رسید.

بعد از بازی‌های ریو فدراسیون دیگر موافق ادامه این روند نبود و به همین دلیل هم اعلام کرد اجازه تنهایی تمرین کردن را به هیچ وزنه‌برداری نمی‌دهد و همه باید در اردوها حاضر شوند. تصمیمی که کیانوش هرگز حاضر به تمکین از آن نشد. فدراسیون قراردادی را تعیین کرد که ورزشکاران با حضور در اردوی تیم ملی باید آن را امضا می‌کردند اما کیانوش حاضر به اجرای آن هم نشد. تا اینکه فدراسیون وزنه‌برداری او را به نشست شورای عالی فنی دعوت کرد تا در حضور اعضای این شورا درباره او بحث شود. روز پنج شنبه کیانوش به نشست شورای فنی آمد و بعد از چند ساعت بحث و تبادل نظر در نهایت اعضای شورا برای حل مشکل کیانوش رستمی بر سر دو گزینه به نتیجه رسیدند. گزینه اول این بود که رستمی به‌عنوان رکورددار وزنه‌برداری جهان و المپیک و سرمایه ملی ورزش ایران مورد حمایت قرار بگیرد و فدراسیون وزنه‌برداری امکانات و تجهیزات مورد نیاز او را فراهم کند تا ملی‌پوش دسته ۸۵ کیلوگرم همراه یک مربی که مورد تایید او و فدراسیون وزنه‌برداری باشد، تمرینات خود را آغاز کند. ضمن اینکه رستمی می‌بایست در هر زمان که فدراسیون وزنه‌برداری و ستاد ملی مبارزه با دوپینگ(نادو) تعیین کنند، مهیای آزمایش دوپینگ باشد. هرگونه ارتباط او با اردوهای تیم ملی باید از طریق فدراسیون صورت گیرد و او می‌بایست یک قرارداد رسمی با حفظ تمامی مقررات جاری با فدراسیون منعقد کند. گزینه دوم برای رای‌گیری هم این بود که انسجام تیم ملی به صورت یکپارچه تمرین کردن حفظ شود و هرکس در این خصوص باید تابع اتحاد جمعی باشد و همه در این خصوص یکسان هستند. یعنی کیانوش مثل بقیه نفرات به اردو آمده و در تمرینات با رعایت تمامی قوانین حاضر شود، در غیر این صورت دیگر در تیم ملی حضور نداشته باشد. با بررسی جداگانه این دو مورد و شور اعضا، رای گیری انجام شد و در نهایت گزینه اول رای آورد و قرار شد کیانوش رستمی تا 10 روز آینده گزینه مورد وثوق خود را به فدراسیون معرفی کند تا تمرینات را شروع کند.

این تصمیم فدراسیون وزنه‌برداری اگر چه با عرف بین‌الملل خیلی منافات ندارد و حتی در داخل ایران هم نظیر این سابقه دارد اما در نوع خود عجیب و غیر قابل باور است. بخصوص وقتی این تصمیم در کنار شروط ۴ و ۱۰ سرمربی تیم ملی قرار بگیرد، تناقض‌ها بیش از گذشته آشکار خواهد شد و می‌تواند تبعاتی را به لحاظ فنی داشته باشد. سرمربی تیم ملی ۱۲ شرط خود را به فدراسیون اعلام کرده بود که در شروط ۴ و ۱۰ خواهان داشتن اختیار تام در مورد وضعیت ورزشکاران و تیم تا مسابقات جهانی و همچنین اختیار کامل مسائل فنی و درون اردویی شده بود که در این نشست تمامی این ۱۲ مورد و از جمله این دو شرط مورد تایید قرار گرفته است. چطور سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری درباره تمامی مسائل اردوی تیم ملی اختیار تام دارد اما نمی‌تواند درباره نوع تمرین کردن کیانوش نظر بدهد؟ چگونه سرمربی تیم ملی می‌تواند در مورد وضعیت ورزشکاران و تیم اختیار تام داشته باشد اما به کیانوش رستمی نتواند بگوید که چگونه در اردوی تیم ملی حاضر شود و چگونه وزنه بزند؟ این تناقض‌ها همه از تصمیم اخیر شورای فنی بیرون زده است.

نمونه داخلی تصمیم فدراسیون وزنه‌برداری در سال 2011 در کشتی وجود داشت. جایی که حمید سوریان در آستانه حضور در مسابقات جهانی استانبول نتوانست در تمرینات شرایط خوبی را داشته باشد. او از حضور در رقابت‌های جهانی انصراف داد و برای سال 2012 هم خواهان حضور ناصر نوربخش در اردوی تیم ملی و کار کردن با این مربی شد. در آن مقطع محمد بنا با وجودی که با ناصر نوربخش اختلاف نظر داشت اما از او خواست که به اردوی تیم ملی بیاید و به‌عنوان مربی تخصصی سوریان با او کار کند. حاصل این تصمیم هم مدال طلای نابغه کشتی ایران در لندن بود. یا در ورزش دو و میدانی که آن هم یک ورزش انفرادی است بسیاری از قهرمانان و ورزشکاران این رشته هم به تنهایی تمرین می‌کنند و در مسابقات جهانی حاضر می‌شوند. بنابراین در ایران هم نمونه‌هایی داشتیم اما موضوعی که نگرانی‌های زیادی را به وجود آورده و باعث شده تا همه نگران شرایط اردوهای تیم ملی باشند، این است که اولا این نوع تمرین تا به حال در وزنه‌برداری ایران مرسوم نبوده و از آن به‌عنوان ورزشکار سالاری یاد می‌کنند و دوم، نوع مدیریت این نوع تمرین کردن است. به نظر می‌رسد که اگر قرار است کیانوش رستمی با مربی خودش تمرین کند باید خارج از اردوی تیم ملی و به تنهایی کار کند و مسوولیت نتایج و اتفاقاتی که برای او رخ می‌دهد را هم خودش به گردن بگیرد.

البته اینجا چند سوال بی جواب هم وجود دارد. آیا سجاد انوشیروانی در جریان این تصمیمات قرار داشت و با هماهنگی او این تصمیم اتخاذ شد، با توجه به اینکه نواب نصیر شلال به نمایندگی از او در این نشست حضور داشت؟ یا اینکه با توجه به اتخاذ این تصمیم آیا او حاضر به ادامه فعالیت به‌عنوان سرمربی است یا نه؟