صداهای ضبط شده خبر فوت افراد مشهور (۲)
در بخش دوم ” نجواهایی از تاریخ ” بیشتر به اساطیر موسیقی در دهه های گذشته می پردازیم که خبر فوت شدنشان مطمئنا باعث ناراحتی انسان های زیادی شده بود.
یک پزشک: در بخش دوم " نجواهایی از تاریخ " بیشتر به اساطیر موسیقی در دهه های گذشته می پردازیم که خبر فوت شدنشان مطمئنا باعث ناراحتی انسان های زیادی شده بود. جیمی هندریکس ستاره ی راک در سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ و کرت کوبین ستاره ی سال های ۱۹۸۵- ۱۹۹۵ . جان لنون که یکی از پایه گذاران گروه معروف بیتلز محسوب می شود و مرلین مونرو به عنوان یکی از معروف ترین و پرحاشیه ترین خواننده ها و بازیگران دهه های اخیر. در آخر هم به پرنسس دایانا , شاهدخت ولز می پردازیم.
جیمی هندریکس
جیمز مارشال هندریکس (زاده ۲۷ نوامبر ۱۹۴۲ - درگذشت در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰) گیتاریست، آوازخوان، ترانه‌نویس آمریکایی بود. هندریکس تاثیر زیادی بر روی خواننده‌های سبک راک اند رول گذاشت. او خودش به تنهایی نحوه نواختن گیتار را فرا گرفته بود و معمولاً یک فندر استرتوکستر می‌نواخت. از آنجا که هندریکس یک چپ‌دست بود، گیتار را به‌صورت وارونه می‌نواخت. او ابتدا در انگلستان، سپس در تمام دنیا، پس از اینکه در سال ۱۹۶۷ در فستیوال پاپ مونتری به نوازندگی پرداخت، به شهرت رسید.
هندریکس در ۱۸ آگوست ۱۹۶۹ برای اجرا به وودستاک رفت. در آن سال، وودستاک ۱۸٫۰۰۰ دلار درآمد داشت و تبدیل به یکی از مشهورترین کنسرت‌های دنیا شد. هندریکس قرار بود در صبح روز یکشنبه به اجرا بپردازد، اما تا صبح روز دوشنبه هنوز به آنجا نرسیده بود که مایه ی تاسف ۵۰۰٫۰۰۰ نفری بود که برای دیدن او به آنجا رفته بودند. حدود ۱۸۰٫۰۰۰ نفر از آنها کنسرت را ترک کرده و برای اتمام آن منتظر نماندند. آنها تنها می‌خواستند هندریکس را به‌شخصه ببینند. سپس هندریکس به اجرای یک کنسرت دوساعته پرداخت که آن را یک کنسرت «افتضاح» توصیف کرده‌اند. در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰، هندریکس را در زیرزمین هتل سمرقند (به انگلیسی: Samarkand) در لندن به صورت مرده پیدا کردند. او پس از مصرف زیاد الکل و همینطور خوردن تعداد زیادی قرص خواب مرده بود. او استفراغ کرده بود و بر اثر همان استفراغ هم خفه شده بود چون هوشیاری نداشت. گمانه‌زنی‌های زیادی درباره مرگ هندریکس مطرح شده است. دوست‌دختر او، وقتی که او مرده بود همراه او بوده است و گفته است که وقتی او را در پشت آمبولانس گذاشته زنده بوده اما کارکنان بیمارستان گزارش کرده‌اند که قبل از اینکه آمبولانس او را برساند مرده بوده است. برخی از مردم گفته‌اند که هندریکس زنده بوده است اما امدادگران سر او را به خوبی نگه نداشته بودند تا بر اثر بیهوشی بر روی استفراغ خود خفه نشود. یک شعر غمناک در آپارتمان هندریکس یافت شد که توسط او نوشته شده بود و این گمانه‌زنی را مطرح کرد که او خودکشی کرده است. محتمل‌ترین نظریه این است که او در حال مستی تعداد زیادی قرص خواب خورده بوده و نمی‌توانسته بیدار شود و استفراغ کرده و در نتیجه آن خفه شده است. گمانه‌زنی دیگری که اخیراً مطرح شده است این است که او توسط منیجر خود به قتل رسیده باشد.
جان لنون
لنون که متولد و بزرگ‌شده لیورپول بود، در ۹ اکتبر ۱۹۴۰ در شهر لیورپول انگلیس، در خانواده‌ای از طبقه کارگر به‌دنیا آمد. وی همواره می‌خواست مانند پدرش یک ملوان شود، اما پس از گوش‌سپردن به آهنگ‌های الویس پریسلی به موسیقی روی آورد. شهرت لنون با آوازه‌خوانی در گروه موسیقی بیتلز شروع شد، گروهی که وی بنیانگذار و درواقع مغز متفکر آن به شمار می‌رفت و با عضو دیگر گروه پل مک کارتنی ایجاد کرده بود. این گروه ۱۲ آلبوم منتشر کرد که اولین آنها «Please, Please me» در مارس ۱۹۶۳ به بازار آمد. پس از آن‌که آهنگ اصلی آلبوم در صدر فروش در بریتانیا و آمریکا قرار گرفت، دیگر شهرت لنون فراگیر شده بود.
در روز هشتم دسامبر سال ۱۹۸۰، وی در حالیکه همراه با همسرش یوکو اونو به آپارتمان خود در ساختمان داکوتا در شهر نیویورک باز می‌گشت به دست یکی از طرفداران سابقش به نام مارک دیوید چَپمَن به ضرب چهار گلوله کشته شد. چپمن پس از دستگیری گفته بود برای اینکه مشهور شود، تصمیم به قتل جان لنون گرفت. او از آن زمان تا به‌حال در زندان به‌سر می‌برد. در سال‌های دهه شصت وقتی خبرنگاری از او پرسید مرگش را چگونه تصور می‌کند گفته بود: «احتمالاً یک دیوانه ترتیبم را خواهد داد »
کرت کوبین
کرت دانلد کوبین (به انگلیسی: Kurt Donald Cobain) (۲۰ فوریهٔ ۱۹۶۷-۵ آوریل ۱۹۹۴) موسیقی‌دان راک اهل آمریکا است که بیشتر به‌عنوان خواننده، نوازندهٔ گیتار، ترانه‌سرای اصلی و بنیانگذار گروه گرانج نیروانا شناخته شده‌است. از کرت کوبین به‌عنوان «صدای نسل‌اش» یاد می‌کنند.
او در سال ۱۹۸۵ به همراه کریست ناواسلیک گروه نیروانا را بنیان گذاشتند. اولین آلبوم نیروانا با نام بلیچ در سال ۱۹۸۹ منتشر شد. آنها پس از انتشار دومین آلبوم‌شان با عنوان مهم نیست (۱۹۹۱) تبدیل به یک گروه پُرفروش و نامدار در سطح بین‌المللی شدند. آلبوم "مهم نیست" با تک‌آهنگ موفق «بوی روح نوجوانی می‌دهد» که با سبکی مشتق از پانک بود محبوبیت عام پیدا کرد و مورد توجه عمدهٔ مخاطبان موسیقی قرار گرفت.
در سال ۱۹۹۲ کوبین با کورتنی لاو خواننده و رهبر گروه هول ازدواج کرد. آنها مدتی بعد صاحب یک فرزند دختر شدند که فرنسیس بین نام گرفت. کوبین از موفقیت تجاری نیروانا، جنجالی که همواره در حاشیه نیروانا در جریان بود و سرک کشیدن رسانه‌ها به زندگی خصوصی‌اش ناراضی بود. او سال‌های پایانی زندگی‌اش را با مشکلاتی هم‌چون اعتیاد به مواد مخدر، افسردگی و نابسامانی‌های زندگی زناشویی سپری کرد. در سال ۱۹۹۳ سومین و آخرین آلبوم استودیویی نیروانا روانهٔ بازار شد که در واقع بیان اعتراض او به شرایط موجود بود.
در ۸ آوریل ۱۹۹۴ جسد کرت کوبین با مغز متلاشی شده و یک شاتگان در کنارش در خانه‌اش یافت شد و در مدارک رسمی پلیس علت مرگ، خودکشی اعلام شد.
مریلین مونرو
مریلین مونرو با نام اصلی «نورما جین بیکر» در تاریخ ۱ ژوئن ۱۹۲۶ میلادی در لس آنجلس به دنیا آمد. در ۹ سالگی به یتیم‌خانه سپرده شد و سپس در طول سال‌ها سرپرستی وی به ۱۱ خانواده مختلف سپرده شد. مادرش از بیماری روان گسیختگی رنج می‌برد. در سال ۱۹۴۵ نورما جین به عنوان مدل عکاسی کم‌کم به چهره‌ای شناخته شده تبدیل شد. او قراردادی را با یک آژانس مد در هالیوود امضا کرد و به سرعت راه رفتن روی سکوی مد و ژست گرفتن در برابر دوربین را فرا گرفت. اندکی بعد مشاوری را استخدام کرد و به توصیه این مشاور موهای تیره‌اش را به رنگ بلوند درآورد. در آن زمان نورما جین نام هنری مریلین مونرو را برای خود برگزید.
مریلین مونرو از بیماری اختلال دوقطبی رنج می‌برد. گاهی دچار افسردگی شدید بود و گاهی شاد و خوشحال بود.
آخرین حضور برجسته مریلین مونرو در انظار عمومی به ۱۹ مه ۱۹۶۲ باز می‌گردد که او در مراسم جشن تولد جان اف. کندی در سالن مدیسون اسکوئر گاردن بر صحنه ظاهر شد و ترانه تولدت مبارک، آقای رئیس‌جمهور را در حضور رئیس‌جمهور اجرا کرد.
مرلین مونرو در تاریخ ۵ اوت ۱۹۶۲ میلادی، در کالیفرنیا درگذشت. دلیل رسمی مرگ وی «خودکشی» بر اثر «مصرف بیش از حد داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش» اعلام شد، اما ادعاهای مبنی بر حصول یک توطئه و مجموعه حوادث اسرارآمیزی که منجر به مرگ وی شد، همواره بحث‌برانگیز بوده‌است.
مریلین مونرو در ۸ اوت ۱۹۶۲ میلادی، در یکی از آرامگاه‌های مشهور شهر لس‌آنجلس، به نام گورستان وست‌وود به خاک سپرده شد. پلیس علت مرگ را میزان بالای نمک اسید باربیروتیک در بدن و بر اثر خودکشی اعلام کرد.
پرنسس دایانا
دایانا، شاهدخت ولز (دایانا فرانسس اسپنسر زادهٔ ۱ ژوئیه ۱۹۶۱ - درگذشتهٔ ۳۱ اوت ۱۹۹۷) همسر اول چارلز، شاهزاده ولز، بزرگترین فرزند و ولیعهد ملکه الیزابت دوم بود.
او برای فعالیت هایش در زمینهٔ جمع آوری پول برای خیریه های بین‌المللی و همچنین به عنوان یک شخصیت برجسته و مشهور در قرن بیستم شناخته شده بود. ازدواج او با شاهزادهٔ ولز در تاریخ ۲۹ ژوئیهٔ ۱۹۸۱ در کلیسای جامع سنت پل برگزار شد که مخاطبانی جهانی داشت و به وسیلهٔ بیش از ۷۵۰ میلیون نفر تماشا شد. با این ازدواج او القاب شاهدخت ولز، دوشس کورنوال، دوشس رافیسِی و کنتس چِستِر را به دست آورد. ثمرهٔ این ازدواج دو پسر بود، شاهزادگان ویلیام و هری، کسانی که در ردیف رسیدن به تاج و تخت بریتانیا دوم و چهارم هستند.
دایانا در یکی از خانواده های اشرافی انگلیس با دودمانی سلطنتی متولد شد. وی با اعلام نامزدی اش به چهره ای جهانی مبدل شد. او برای کارهای خیرخواهانه به رسمیت شناخته شده بود و از سال ۱۹۸۹ تا زمان مرگش، رئیس بیمارستان تخصصی اُرموند بود. دایانا در دوران ازدواجش و پس از آن به عنوان چهرهٔ برجستهٔ مطبوعات باقی‌ماند و ازدواج او پس از ۱۵ سال با طلاقی در تاریخ ۲۸ اوت ۱۹۹۶ به پایان رسید. توجه رسانه ها و مطبوعات جهان برای آخرین بار در تاریخ ۳۱ اوت ۱۹۹۷ به دایانا جلب شد، روزی که او در یک تصادف رانندگی در پاریس کشته شد.
جیمی هندریکس
جیمز مارشال هندریکس (زاده ۲۷ نوامبر ۱۹۴۲ - درگذشت در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰) گیتاریست، آوازخوان، ترانه‌نویس آمریکایی بود. هندریکس تاثیر زیادی بر روی خواننده‌های سبک راک اند رول گذاشت. او خودش به تنهایی نحوه نواختن گیتار را فرا گرفته بود و معمولاً یک فندر استرتوکستر می‌نواخت. از آنجا که هندریکس یک چپ‌دست بود، گیتار را به‌صورت وارونه می‌نواخت. او ابتدا در انگلستان، سپس در تمام دنیا، پس از اینکه در سال ۱۹۶۷ در فستیوال پاپ مونتری به نوازندگی پرداخت، به شهرت رسید.
هندریکس در ۱۸ آگوست ۱۹۶۹ برای اجرا به وودستاک رفت. در آن سال، وودستاک ۱۸٫۰۰۰ دلار درآمد داشت و تبدیل به یکی از مشهورترین کنسرت‌های دنیا شد. هندریکس قرار بود در صبح روز یکشنبه به اجرا بپردازد، اما تا صبح روز دوشنبه هنوز به آنجا نرسیده بود که مایه ی تاسف ۵۰۰٫۰۰۰ نفری بود که برای دیدن او به آنجا رفته بودند. حدود ۱۸۰٫۰۰۰ نفر از آنها کنسرت را ترک کرده و برای اتمام آن منتظر نماندند. آنها تنها می‌خواستند هندریکس را به‌شخصه ببینند. سپس هندریکس به اجرای یک کنسرت دوساعته پرداخت که آن را یک کنسرت «افتضاح» توصیف کرده‌اند. در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰، هندریکس را در زیرزمین هتل سمرقند (به انگلیسی: Samarkand) در لندن به صورت مرده پیدا کردند. او پس از مصرف زیاد الکل و همینطور خوردن تعداد زیادی قرص خواب مرده بود. او استفراغ کرده بود و بر اثر همان استفراغ هم خفه شده بود چون هوشیاری نداشت. گمانه‌زنی‌های زیادی درباره مرگ هندریکس مطرح شده است. دوست‌دختر او، وقتی که او مرده بود همراه او بوده است و گفته است که وقتی او را در پشت آمبولانس گذاشته زنده بوده اما کارکنان بیمارستان گزارش کرده‌اند که قبل از اینکه آمبولانس او را برساند مرده بوده است. برخی از مردم گفته‌اند که هندریکس زنده بوده است اما امدادگران سر او را به خوبی نگه نداشته بودند تا بر اثر بیهوشی بر روی استفراغ خود خفه نشود. یک شعر غمناک در آپارتمان هندریکس یافت شد که توسط او نوشته شده بود و این گمانه‌زنی را مطرح کرد که او خودکشی کرده است. محتمل‌ترین نظریه این است که او در حال مستی تعداد زیادی قرص خواب خورده بوده و نمی‌توانسته بیدار شود و استفراغ کرده و در نتیجه آن خفه شده است. گمانه‌زنی دیگری که اخیراً مطرح شده است این است که او توسط منیجر خود به قتل رسیده باشد.
جان لنون
لنون که متولد و بزرگ‌شده لیورپول بود، در ۹ اکتبر ۱۹۴۰ در شهر لیورپول انگلیس، در خانواده‌ای از طبقه کارگر به‌دنیا آمد. وی همواره می‌خواست مانند پدرش یک ملوان شود، اما پس از گوش‌سپردن به آهنگ‌های الویس پریسلی به موسیقی روی آورد. شهرت لنون با آوازه‌خوانی در گروه موسیقی بیتلز شروع شد، گروهی که وی بنیانگذار و درواقع مغز متفکر آن به شمار می‌رفت و با عضو دیگر گروه پل مک کارتنی ایجاد کرده بود. این گروه ۱۲ آلبوم منتشر کرد که اولین آنها «Please, Please me» در مارس ۱۹۶۳ به بازار آمد. پس از آن‌که آهنگ اصلی آلبوم در صدر فروش در بریتانیا و آمریکا قرار گرفت، دیگر شهرت لنون فراگیر شده بود.
در روز هشتم دسامبر سال ۱۹۸۰، وی در حالیکه همراه با همسرش یوکو اونو به آپارتمان خود در ساختمان داکوتا در شهر نیویورک باز می‌گشت به دست یکی از طرفداران سابقش به نام مارک دیوید چَپمَن به ضرب چهار گلوله کشته شد. چپمن پس از دستگیری گفته بود برای اینکه مشهور شود، تصمیم به قتل جان لنون گرفت. او از آن زمان تا به‌حال در زندان به‌سر می‌برد. در سال‌های دهه شصت وقتی خبرنگاری از او پرسید مرگش را چگونه تصور می‌کند گفته بود: «احتمالاً یک دیوانه ترتیبم را خواهد داد »
کرت کوبین
کرت دانلد کوبین (به انگلیسی: Kurt Donald Cobain) (۲۰ فوریهٔ ۱۹۶۷-۵ آوریل ۱۹۹۴) موسیقی‌دان راک اهل آمریکا است که بیشتر به‌عنوان خواننده، نوازندهٔ گیتار، ترانه‌سرای اصلی و بنیانگذار گروه گرانج نیروانا شناخته شده‌است. از کرت کوبین به‌عنوان «صدای نسل‌اش» یاد می‌کنند.
او در سال ۱۹۸۵ به همراه کریست ناواسلیک گروه نیروانا را بنیان گذاشتند. اولین آلبوم نیروانا با نام بلیچ در سال ۱۹۸۹ منتشر شد. آنها پس از انتشار دومین آلبوم‌شان با عنوان مهم نیست (۱۹۹۱) تبدیل به یک گروه پُرفروش و نامدار در سطح بین‌المللی شدند. آلبوم "مهم نیست" با تک‌آهنگ موفق «بوی روح نوجوانی می‌دهد» که با سبکی مشتق از پانک بود محبوبیت عام پیدا کرد و مورد توجه عمدهٔ مخاطبان موسیقی قرار گرفت.
در سال ۱۹۹۲ کوبین با کورتنی لاو خواننده و رهبر گروه هول ازدواج کرد. آنها مدتی بعد صاحب یک فرزند دختر شدند که فرنسیس بین نام گرفت. کوبین از موفقیت تجاری نیروانا، جنجالی که همواره در حاشیه نیروانا در جریان بود و سرک کشیدن رسانه‌ها به زندگی خصوصی‌اش ناراضی بود. او سال‌های پایانی زندگی‌اش را با مشکلاتی هم‌چون اعتیاد به مواد مخدر، افسردگی و نابسامانی‌های زندگی زناشویی سپری کرد. در سال ۱۹۹۳ سومین و آخرین آلبوم استودیویی نیروانا روانهٔ بازار شد که در واقع بیان اعتراض او به شرایط موجود بود.
در ۸ آوریل ۱۹۹۴ جسد کرت کوبین با مغز متلاشی شده و یک شاتگان در کنارش در خانه‌اش یافت شد و در مدارک رسمی پلیس علت مرگ، خودکشی اعلام شد.
مریلین مونرو
مریلین مونرو با نام اصلی «نورما جین بیکر» در تاریخ ۱ ژوئن ۱۹۲۶ میلادی در لس آنجلس به دنیا آمد. در ۹ سالگی به یتیم‌خانه سپرده شد و سپس در طول سال‌ها سرپرستی وی به ۱۱ خانواده مختلف سپرده شد. مادرش از بیماری روان گسیختگی رنج می‌برد. در سال ۱۹۴۵ نورما جین به عنوان مدل عکاسی کم‌کم به چهره‌ای شناخته شده تبدیل شد. او قراردادی را با یک آژانس مد در هالیوود امضا کرد و به سرعت راه رفتن روی سکوی مد و ژست گرفتن در برابر دوربین را فرا گرفت. اندکی بعد مشاوری را استخدام کرد و به توصیه این مشاور موهای تیره‌اش را به رنگ بلوند درآورد. در آن زمان نورما جین نام هنری مریلین مونرو را برای خود برگزید.
مریلین مونرو از بیماری اختلال دوقطبی رنج می‌برد. گاهی دچار افسردگی شدید بود و گاهی شاد و خوشحال بود.
آخرین حضور برجسته مریلین مونرو در انظار عمومی به ۱۹ مه ۱۹۶۲ باز می‌گردد که او در مراسم جشن تولد جان اف. کندی در سالن مدیسون اسکوئر گاردن بر صحنه ظاهر شد و ترانه تولدت مبارک، آقای رئیس‌جمهور را در حضور رئیس‌جمهور اجرا کرد.
مرلین مونرو در تاریخ ۵ اوت ۱۹۶۲ میلادی، در کالیفرنیا درگذشت. دلیل رسمی مرگ وی «خودکشی» بر اثر «مصرف بیش از حد داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش» اعلام شد، اما ادعاهای مبنی بر حصول یک توطئه و مجموعه حوادث اسرارآمیزی که منجر به مرگ وی شد، همواره بحث‌برانگیز بوده‌است.
مریلین مونرو در ۸ اوت ۱۹۶۲ میلادی، در یکی از آرامگاه‌های مشهور شهر لس‌آنجلس، به نام گورستان وست‌وود به خاک سپرده شد. پلیس علت مرگ را میزان بالای نمک اسید باربیروتیک در بدن و بر اثر خودکشی اعلام کرد.
پرنسس دایانا
دایانا، شاهدخت ولز (دایانا فرانسس اسپنسر زادهٔ ۱ ژوئیه ۱۹۶۱ - درگذشتهٔ ۳۱ اوت ۱۹۹۷) همسر اول چارلز، شاهزاده ولز، بزرگترین فرزند و ولیعهد ملکه الیزابت دوم بود.
او برای فعالیت هایش در زمینهٔ جمع آوری پول برای خیریه های بین‌المللی و همچنین به عنوان یک شخصیت برجسته و مشهور در قرن بیستم شناخته شده بود. ازدواج او با شاهزادهٔ ولز در تاریخ ۲۹ ژوئیهٔ ۱۹۸۱ در کلیسای جامع سنت پل برگزار شد که مخاطبانی جهانی داشت و به وسیلهٔ بیش از ۷۵۰ میلیون نفر تماشا شد. با این ازدواج او القاب شاهدخت ولز، دوشس کورنوال، دوشس رافیسِی و کنتس چِستِر را به دست آورد. ثمرهٔ این ازدواج دو پسر بود، شاهزادگان ویلیام و هری، کسانی که در ردیف رسیدن به تاج و تخت بریتانیا دوم و چهارم هستند.
دایانا در یکی از خانواده های اشرافی انگلیس با دودمانی سلطنتی متولد شد. وی با اعلام نامزدی اش به چهره ای جهانی مبدل شد. او برای کارهای خیرخواهانه به رسمیت شناخته شده بود و از سال ۱۹۸۹ تا زمان مرگش، رئیس بیمارستان تخصصی اُرموند بود. دایانا در دوران ازدواجش و پس از آن به عنوان چهرهٔ برجستهٔ مطبوعات باقی‌ماند و ازدواج او پس از ۱۵ سال با طلاقی در تاریخ ۲۸ اوت ۱۹۹۶ به پایان رسید. توجه رسانه ها و مطبوعات جهان برای آخرین بار در تاریخ ۳۱ اوت ۱۹۹۷ به دایانا جلب شد، روزی که او در یک تصادف رانندگی در پاریس کشته شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر