مینی شعر (۲۲۸)
شعر، نشانه یک زندگی عالی و بشری است. مردم با خیال زندگی می کنند و بهترین چیزی که خیال را تحت تاثیر قرار می دهد شعر است، پس این واقعیت که نقش روزمره کننده را ایفا می کند و شعر، حقیقتی است که اگر نمی شود سراینده آن بود، می توان دست کم خواننده آن شد و از روزمر گی رهید.















نظر کاربران
بس که دیوار دلم کوتاه است هر کس از کوچه تنهایی من می گذرد به هوای هوسی هم که شده سرکی می کشد و می گذرد!
عالی.. مرسی