باشگاهی که از پسران جنتلمن می سازد!

برترین ها: این بچه ها در کلاس هایی شرکت می کنند که پسران جوان را تبدیل به جنتلمن های شیک پوش می کند. برنامه «پسران هدفمند» در چارلستون، کارولینای جنوبی تشکیل شده و آداب معاشرت و احترام را به کودکان ۷ تا ۱۱ سال می آموزد. هرهفته گروهی از پسران در این کلاس ها دست دادن، ارتباط چشمی و خوب لباس پوشیدن را می آموزند تا آینده روشن تری در انتظارشان باشد.

برخی از این پسران از خانواده های تک والد یا مناطقی آمده اند که آمار جرم و جنایت در آن بالاست. این باشگاه غیرانتفاعی توسط معلمانی از مدرسه ابتدایی ممینجر در مرکز شهر راه اندازی شده است. آقای جنیور که در اصل از واشنگتن دی سی است می گوید: «مهم نیست چه سابقه ای داشته باشید، هر پسری به یک الگوی مثبت مرد در زندگیش نیاز دارد. من بدون پدر بزرگ شدم و این واقعا سخت بود.مادرم مرا تنها بزرگ کرد و کارش فوق العاده بود و من همیشه می خواستم روزی جبران کنم. برخی پسرها از خانواده های تک والد می آیند، برخی با مادربزرگشان زندگی می کنند زیرا والدینشان اینجا نیستند و برخی والدینشان حضور دارند و ما فقط به عنوان پشتیبان عمل می کنیم.»

این باشگاه ابتدا در ژانویه ۲۰۱۶ توسط آقای نلسون برای مبارزه با سوء رفتار در مدرسه آغاز شد. «تعریف ما از جنتلمن کسی است که به خودش و دیگران احترام می گذارد و مودبانه رفتار می کند.این فقط به این معنی نیست که در را برای خانم ها باز کنید، بلکه به این معناست که این کار را برای همه انجام دهید. ما تغییرات بچه ها را دیده ایم. وقتی تاثیرمان را روی احساس آن ها وقتی به کسی کمک می کنند یا کسی به آن ها کمک می کند می بینیم، می فهمیم به آنچه سعی کرده ایم به آن ها آموزش دهیم دست یافته ایم.»

همه والدین از حضور فرزندانشان در این باشگاه راضی هستند. شعار باشگاه ظاهر خوب، احساس خوب، رفتار خوب است. خوب به نظر رسیدن برای مردها فارغ از اینکه از کجا آمده اند مهم است. وقتی خوب به نظر می رسند، احساس خوب و متفاوتی دارند و در راه رفتن و لباس پوشیدن آن ها هم تاثیر دارد.

آن ها تصمیم دارند این آموزش ها را در سراسر آمریکا گسترش دهند. آقای جونیور اضافه کرد: «وقتی به این فکر می کنیم که صدها، هزاران و میلیون ها کودک این نوع حمایت را ندارند و احتمال دارد هرروز در خیابان ها گرفتار موادمخدر، خشونت و چیزهای مختلف دیگر شوند، برایمان سخت نیست که بخاطرشان از زمانمان بگذریم. بنابراین وقتی دراین باره فکر می کنیم درباره نجات یک بچه فکر کرده ایم. برای ما انجام این کار مایه افتخار است.»