مازیار فلاحی: برای ۲۰ هزار نفر می خوانم

تماشا : خیلی قاطع با خودش قرار گذاشته بود تا انتشار آلبوم دومش دیگر با هیچ رسانه ای گفت و گو نکند و با جدیت کارهای آلبوم جدیدش را نهایی کند. اما حسابش را بکنید که برای اولین بار در کانادا و برای هزاران نفر کنسرت برگزار کرده و حرف و حدیث های فراوانی هم از این اجرا به گوش رسیده.

آن وقت حاضر به گفت و گو نباشد؟ کنسرت تهرانش هم به ۵ روز و ۱۰ سانس افزایش پیدا کرده و این اتفاق یعنی رکورد تعداد اجراهای ۱۰سال اخیر شکسته شده و آن وقت حاضر به گفت و گو نباشد؟ اینها همه و همه دست در دست هم دادند تا بتوانیم او را متقاعد کنیم الان زمانی است که باید با او سر یک میز نشست و گپ زد.

«مازیار عوض شده...» این تنها عبارتی است که می شود در طول این سال (از زمان انتشار آلبوم تا به حال)، درباره مازیار فلاحی به کار برد. در انتخاب واژه هایی که استفاده می کند حساس است و بی محاباتر شده و نشانی از آن «احتیاط» و «دست به عصا» بودن در لحنش وجود ندارد. شاید بتوان ادعا کرد که او «جاه طلب تر» هم شده.

با قدرت ریسک پذیری بالاتر که باعث شده شخصیتش نسبت به یک سال قبل، تغییرات اساسی داشته باشد. مازیار در نشست خبری سال قبلش (که برای اولین بار قرار بود درباره آینده و آلبوم نخستش سخن بگوید)، در دوراهی پیشرفت و ترس، گیر افتاده بود. اما حالا و ظرف یک سال توانسته با خودش کنار بیاید. توانسته در مورد آینده و همه کارهایی که قرار است انجام دهد به نتیجه گیری نهایی برسد و از همه مهمتر، برای خودش تعریفی درست از اهدافش را تصویرسازی کند.

تصویرهایی غرق در عشق، آرامش و هیجان... با او از هر دری حرف زدیم. برای خواندن این گفت وگوی پرهیجان لطفا کمربندهایتان را ببندید!


*از اولین حضورت در خارج از کشور بگو. ظاهرا تجربه جالبی بوده.

به عنوان اولین کنسرت من در خارج از ایران و در کانادا قطعا تجربه بسیار خوب و مهمی بود. هرچند برنامه ریزی برای این گونه کنسرت ها بسیار سخت است. مخصوصا زمانی که همه نوازنده های خودم را در اختیار ندارم و همه قطعات باید در مدت زمانی بسیار کوتاه مجددا تنظیم شوند. اما هر جا که دوستداران موسیقی من حضور داشته باشند، من بااشتیاق در آنجا خواهم بود و واقعا تجربه دلپذیری بود.

*استقبال از این برنامه چطور بود؟ عددی به عنوان تعداد حاضران در سالن می شود عنوان کرد؟

به گفته برگزارکنندگان کنسرت، بیشترین تعدادی که تا به حال در «مترو تورنتو کانونشن سنتر» برای یک کنسرت موسیقی پاپ ایرانی شرکت کرده بودند در همین کنسرت حضور پیدا کردند، تعدادی بیشتر از ۳۲۰۰ نفر.و

*چه فرق هایی بین کنسرت های داخلی و خارج از کشور وجود دارد؟

تفاوت هایی وجود دارد. من این تفاوت ها را به دو قسمت تقسیم می کنم قسمت اول مربوط به اجرای موسقی است. برای همه خواننده هایی که موسیقی خود را به صورت زنده اجرا می کنند، این گونه اجراها بسیار مشکل است. تنظیم مجدد قطعات و پارت نویسی برای نوازنده های جدید و تمرین در مدت زمان بسیار کوتاه. همه اینها موجب می شود برای یک اجرای خوب شما متحمل تمرین هایی بسیار فشرده در مدت زمانی بسیار کوتاه شوید. قسمت دوم از نظر من مربوط به مخاطبانمن در خارج از کشور است. قطعا به لحاظ روحیات کمی متفاوت از هموطنان داخل کشور هستند.


و در کل هنگامی که موسیقی خودم را اجرا می کردم، در چشمان شان حس غریب دلتنگی و دوری از وطن دیده می شد. کلا حس و حال غعجیبی است. به نظر من ربطی ندارد چه مدت است که خارج از ایران زندگی می کنید. شما همیشه و همیشمه دلتنگ وطن هستید. دوست داشتم کنسرت را این گونه اغاز می کردم: ای کاش آدمی وطنش را همچون نبفشه ها می شد/ با خود ببرد هرکجا که خواست- یک جورهایی به نظرم می شد این حس و حال را به «لحظه دیدار» تشبیه کرد.

این حس و حال زمان اجرای یکی از ترانه هایم، وقتی که خانم مسنی روبه روی استیج نشسته بود و با عشق سر تکان می داد و می گریست، برای خودم بیشتر می شد شاید یکی دیگر از تفاوت هایی که وجود دارد این است که مخاطبان خارج ایران به جز اینکه حس نوستالژی با خود ترانه دارند، نوع دیگری ارتباط با این ترانه ها و قطعات که حال و هوای وطن را با خود یدک می کشند، دارند. اما دوست دارم این را هم متذکر بشوم خاطبان موسیقی داخل ایران را در هیچ جا و حتی در هیچ ملیت دیگری نمی توان پیدا کرد.

*کنداکتور برنامه چطور بود؟ به صورت مشترک با حمید عسکری روی صحنه رفتی یا به صورت جداگانه؟

خیر، برنامه کاملا جدا بود. در بخشی که من اجرا می کردم، اجرایی دقیقا شبیه اجرای عاشقانه ها در ایران داشتم. از نظر من عشق مرز ندارد. همان ترانه ها، همان حال و هوا و همان اجرا. در بخشی هم که حمید عسکری برنامه را اجرا کرد، برنامه کاملا پرشور و خوب اجرا شد و مخاطبان ترانه های حمید را با انرژی همراهی کردند در کل ترکیب خوبی از قطعات عاشقانه من و قطعات پرانرژی حمید به وجود آمد.

*سال گذشته اولین آلبوم تو منتشر شد و پرفروش ترین آلبوم شش ماه اول سال قبل هم لقب گرفت. در آستانه انتشار آلبوم دوم، چه برنامه هایی برای جلب رضایت مخاطبانت برای آلبوم بعدی داری. قطعا می دانی که انتظارها از تو به صورت ترسناکی بالا رفته.

در کل من سبک موسیقی خودم را تغییر نمی ده. موسیقی و ترانه های من صادقانه و عاشقانه هستند و در کل موضوع، ترانسه هاست و نه آلبوم. دوست دارم با ترانه ها دل های بیشتری را به هم نزدیک کنم. در آلبوم جدید من چند ترانه وجود دارد که روایت بخشی از زندگی خود من است. شاید بهترین پاسخی را که می توانم بدهم این است که بیشترین کاری را که انجام خواهم داد عدم تغییر در خط مشی اصلی و سبک موسیقیایی خودم است. مسلما در طول پروسه تولید فنی آلبوم ازارایه کیفیت بالاتر در همه زمینه ها غافل نخواهم بود.


*آلبوم های زیادی ظرف این چند روزه در بازار موسیقی کشور منتشر شده. آلبومی بوده که مورد توجه قرار بگیرد؟

معمولا همه آنچه در قالب موسیقی خواننده های مطرح که به بازار عرضه می شود را گوش می دهم و در کل خیلی از ترانه ها را دوست داشتم. همیشه در هر آلبومی می تواند قطعه ای توجه شما را به خود جلب کند.

*چهره های جوان زیادی در حال مجوز گرفتن و ورود رسمی به بازار موسیقی کشور هستند. این روند می تواند در حرکت رو به جلوی موسیقی پاپ تاثیری داشته باشد؟

قطعا از لحاظ کمی شاهد روند رو به افزایش ورود موسیقی به بازار هستیم، چنانچه فقط درصد کمی از این چهره های جدید که تعدادشان کم هم نیست از لحاظ کیفی هم رشد داشته باشند. شایهد حرکت رو به جلو در ژانر موسیقی پاپ خواهیم بود. معتقدم که چهره های جوانی که در حال وارد شدن به عرصه موسیقی پاپ در کشور هستند زمانی موفق به برداشتن گام موثری در این عرصه خواهند شد که با تامل بیشتر و دوری از تعجیل، پس از رسیدن به بلوغ حرفه ای لازم و کسب دانش کافی در زمینه موسیقی، ترانه و به دست آوردن اشراف لازم در آنچه که امروز ترکیب درستی از علم و هنر موسیقی است، با به این عرصه بگذارند.

*کنسرتی که از فردا شروع می شود، به نوعی دیدار بهاره تو با مخاطبانت است، چه برنامه ای برای آن داری؟ چه اتفاق هایی قرار است بیفتد؟

من در کنسرت، میزبان حداقل ۲۰ هزار نفر هستم. ۵ شب یعنی ۱۰ اجر، من برای ۲۰ هزار نفر می خوانم. اجرای چند قطعه آهنگ های قدیمی تر که تا به حال اجرا نکرده ام و تصور می کنم برای دوستداران این ترانه ها یک نوستالژی است. همچنین کمی توجه بیشتر به دکوراسیون صحنه و همگونی آن با آنچه که اجرا می کنم. البته قسمت تکراری در این کنسرت وجود دارد!

آن هم ارتباط عاطفی من با همه کسانی است که موسیقی مرا همیشهدر خلوت خودشان گوش می دهند. همان طوری که قبلا هم گفته ام، دیدار من با مخاطبنم در کنسرت ها، بخشی از دوست داشتنی ترین لحظات زندگی من است. آنجایی که من همانند نخ باریک تسبیح از میان قلب همه کسانی که موسیقی مرا گوش می دهند عبور می کنم و همه در کنار هم شبی عاشقانه را با هم قسمت می کنیم.


غیبت «سون»

*عدم حضور گروه «سون» بر کلیت این برنامه تاثیری نگذاشت؟

قطعا چنانچه گروه سون نیز همراه ما بود بهتر بود. کما اینکه برنامه ریزی خود من تا آخرین لحظه ها برای کنسرت به گونه ای بود که قطعاتی را من و قطعاتی را گروه سون اجرا کنند و نبودن گروه سون باعث شد به زمان برنامه من اضافه شود که کمی برای من برنامه ریزی در این مدت زمان کوتاه مشکل تر شد اما همان طور که گفتم در کل استقبال بی نظیر بود اما کماکان تمایل دارم در موقعیت دیگری بتوانم در کنار دوستان خوب و قدیمی خودم در گروه پرطرفدار سون باشم.

دیگران

*هیچ وقت در گفت و گوهایت درباره دیگر خواننده های فعال موسیقی پاپ صحبت نکرده ایت و همیشه سعی داشته ای دوستی هایت را با همه حفظ کنی. اما این روزها شاهد آن هستیم که تعداد زیادی از هنرمندان این حوزه به بدترین شکل ممکن علیه هم موضع گیری می کنند. چه دلایلی باعث به وجود آمدن این موج منفی شده؟

نه تنها خواننده های موسیقی پاپ بلکه دیگر عوامل دست اندرکار مثل ترانه سراهاف تنظیم کننده ها و ... حتی اگر با همدیگر دوستی نداشته باشند، قطعا همکار هم در این ژانر موسیقی هستند. من با خیلی از همکارانم در جامعه موسیقی دوستی نزدیک و با برخی همکاری دارم. اما این گونه موضع گیری ها که در بین هنرمندان وجود دارد و این موج منفی را نفی نمی کنم و قضاوتی هم نمی کنم. این فقط مختص موسقی نیست.


بلکه در سینما یا فوتبال هم این گونه قهر و آشتی ها وجود دارد که از جمله اتفاقات تلخ و شیرین جامعه هنری یا ورزشی است. درباره خودم باید بگویم از همکاران خودم جز احترام و خوبی چیزی ندیده ام. احسان خواجه امیری، محسن یگانه، رضا صادقی، بنیامین، بابک جهانبخش و همه خواننده های خوب دیگری که اسم شان را نبرده ام... من همگی را دوست دارم و همواره از ایشان حمایت می کنم.

*در حال حاضر به نوعی پرمخاطب ترین برنامه های داخلی را برگزار می کنی و بی اغراق در راس موسیقی پاپ این روزها هستی. کنسرت های شش سانس به بالا، اجراهای متعدد تهران و شهرستان و... دلیل این استقبال از مازیار فلاحی در یک سال اخیر چه بوده؟

شاید بهتر باشد خود شما به عنوان یک ژورنالیست حوزه موسیقی که از بیرون به کنسرت های من نگاه می کنید این جواب را بدهید. من همیشه سعی می کنم با مخاطبم صادق باشم و در مسیر درستی حرکت کنم. اما اگر بخواهم جوابی به سوال شما بدهم باید بگویم واقعا کار خاصی صورت نداده ام. درباره مخاطبنم هم دوست دارم بگویم فقط آنها به کنسرت من نمی آیند بلکه من هم به کنسرت آنها می روم.

شب کنسرت، شب من نیست، شب یک شخص نیستف بلکه شب ماست. شاید در این هیاهو و آشفته بازار موسیقی ریتمیک، این گونه عاشقانه ها و سبک موسیقی من توانسته توجه ویژه ای را به خود جل بکرده باشد. این را هم از قلم نیدازم که آن زمان که ترانه می گویم یا ملودی ها را می نویسم به این فکر نمی کنم که چه چیزی بیشتر می گیرد یا چه چیزی بیشتر می فروشد. به این فکر می کنم که به چه چیزی بیشتر می شود گوش داد.