استقلال به اندازه کافی جاه‌طلب نیست
برد استقلال در بازی با گل‌گهر علاوه بر اینکه جایگاه آبی‌ها برای کسب سهمیه آسیایی را تا حدودی تثبیت کرد، یک دستاورد شخصی هم برای فرهاد مجیدی داشت.
فرهیختگان: برد استقلال در بازی با گل‌گهر علاوه بر اینکه جایگاه آبی‌ها برای کسب سهمیه آسیایی را تا حدودی تثبیت کرد، یک دستاورد شخصی هم برای فرهاد مجیدی داشت. او در لیگ و جام حذفی از ۱۰ بازی صاحب ۷ پیروزی شده و آمار ۷۰درصد برد برای یک مربی، بسیار ایده‌آل است.
به بیان دیگر استقلال با فرهاد مجیدی به‌جز سه هفته پیاپی که مقابل پیکان متوقف شد و از پرسپولیس و ذوب‌آهن شکست خورد، در سایر بازی‌ها با موفقیت زمین را ترک کرده. جالب اینکه نتایج استقلال به شکل جالبی تکراری است؛ سه برد ۲ بر صفر و دو برد یک بر صفر در لیگ و دو برد ۲ بر یک در جام حذفی. نکته قابل توجه دیگر آن است که استقلال هرگاه در طول بازی گل زده، آن بازی را برده. این آمار در حالی به دست آمده که فرهاد تقریباً در تمام این مدت به تناوب برخی از مهره‌های کلیدی خود نظیر شیخ دیاباته و فرشید اسماعیلی را در اختیار نداشته و هیچگاه با ترکیب کامل روبه‌روی حریفان قرار نگرفته.
فارغ از نکات آماری، ذهنیتی که فرهاد مجیدی در روزهای ابتدایی داشت به‌تدریج در حال شکل گرفتن است. اصرار او به استفاده از زنجیره دفاعی سه‌نفره انگار نتیجه مثبتی داشته و ترکیب یزدانی، مرادمند و غلامی با وجود اینکه هنوز تا نقطه آرمانی فاصله دارند اما لااقل نسبت به چند هفته پیش هماهنگ‌تر شده‌اند. استقلال این روزها کمتر از گذشته گل می‌خورد و این امتیاز مثبتی برای تیمی است که بزرگترین هدفش را قهرمانی در جام حذفی تعیین کرده.
کمی جلوتر زوج ریگی و مهدی‌پور، ترکیب امیدوارکننده‌ای در مرکز زمین ساخته‌اند. ریگی قریب به دو سال است یکی از باکیفیت‌ترین هافبک‌های میانی ایران بوده و مهدی‌پور هم این روزها با اعتماد به نفس بیشتری به توپ ضربه می‌زند. هافبک شماره ۹ آبی‌ها در صحنه‌ای که به گل دوم استقلال منجر شد حرکت هوشمندانه‌ای داشت، اما مهم‌تر از ضربه‌ای که به توپ زد، اضافه شدن او به حمله و هم عرض شدن با مهاجم تیم (مهدی قایدی) بود. این دقیقاً همان کاری بود که فصل گذشته علی کریمی در استقلال به بهترین شکل انجام می‌داد.
با این حال کادر فنی استقلال گره‌های زیادی برای باز کردن دارد. اگر این تیم را با دوران استراماچونی مقایسه کنید، وینگ‌بک‌های راست و چپ، یعنی جایی که به‌طور معمول وریا غفوری و محمد نادری حضور دارند، هنوز به اندازه کافی در حملات مشارکت مؤثر ندارند. در آخرین دیدار، دانشگر که در پستی غیرتخصصی به کار گرفته شده بود، اگرچه پاس گل دوم را ارسال کرد اما در طول ۹۰ دقیقه نشان داد گزینه مناسبی برای حضور در این منطقه نیست. در سمت مقابل، محمد نادری میل زیادی برای مشارکت در حمله دارد اما او هم در مرحله آخر یعنی ارسال پاس نهایی، نیاز به مهارت بیشتری دارد.
و بالاخره مهم‌ترین ایرادی که فرهاد مجیدی باید به‌سرعت روی آن متمرکز شود، «کمبود جاه‌طلبی» در تیم است. استقلال به‌خاطر فشارهای حاشیه‌ای زیادی که تحمل کرده و البته ناکامی در فصل‌های گذشته، این روزها به تیمی تبدیل شده که خیلی زود سیر می‌شود و به‌محض برتری، صرفاً تلاش می‌کند اندوخته‌ای که به دست آورده را حفظ کند. استقلال در بازی با گل‌گهر، آن هم در شرایطی که امیر قلعه‌نویی در همان نیم‌ساعت اول، سه تعویض انجام داد و قادر نبود عصبانیت خود را پنهان کند، می‌توانست گل‌های بیشتری هم بزند اما ترجیح داد همان برتری دو گله را حفظ کند. تیمی که می‌خواهد قهرمان شود باید جاه‌طلب‌تر و نترس‌تر از اینها باشد.
ارسال نظر