ستاره‌های پرسپولیس در نیم قرن گذشته
با مقاله‌ای در مورد برترین‌های تاریخ پرسپولیس شما را همراه خواهیم کرد.
فرهنگستان فوتبال ایران: انتخاب ستاره‌های پرسپولیس کار سختی بود. این تیم همیشه محبوب‌ترین بازیکنان فوتبال ایران را در خود جای داده است. اما شرط را در در انتخاب بازیکنانی قرار دادیم که بیشتر درخشش خود را در پرسپولیس داشته‌اند و در دوران بازی به برند سرخ‌ها بدل شده‌اند. به خاطر همین چهره هایی مثل علی دایی و وحید هاشمیان را از این فهرست خارج کردیم. چرا که دایی تنها سه فصل و هاشمیان دو فصل در پرسپولیس ظاهر شده‌اند.
همایون بهزادی
اولین ستاره سرخ‌ها. در ۱۹ سالگی پیراهن ملی پوشید و در کنار حمید شیرزادگان بازی‌های بین‌المللی را در خط آتش تجربه کرد. با تاسیس پرسپولیس از شاهین عازم این تیم شد و تا اوایل دهه ۵۰ مهم‌ترین ستاره پرسپولیس باقی ماند. با قدرت سرزنی فوق‌العاده و شم گلزنی بالا. او با تیم ملی ایران قهرمان جام ملت های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۲ شد. بهزادی در مجموع ۷ فصل در شاهین و ۷ فصل در پرسپولیس توپ زد و در آن بازی مشهور ۶ بر صفر، هت‌تریک کرد. همایون بهزادی در سال ۹۴ در ۷۴ سالگی درگذشت.
حسین کلانی
گوش راست تیزپای پرسپولیس و تیم ملی که در هر دو تیم زوج مکمل بهزادی محسوب می‌شد. او ۷ فصل در پرسپولیس توپ زد و در جام ملت‌های آسیا در سال ۱۹۷۲ در کنار بهزادی و آشتیانی و جباری و قلیچ‌خانی یکی از پرستاره‌ترین تیم های ملی ایران را تشکیل داد و در نهایت آقای گل آن مسابقات هم شد. کلانی مهندس معمار است و مدرکش را از آمریکا اخذ کرده و از چهره های محترم دنیای فوتبال ایران است.
ابراهیم آشتیانی
اولین دفاع راست مدرن فوتبال ایران که به رفت و برگشت‌های سریعش بین خطوط دفاع و حمله و سانترهای دقیقش مشهور بود. او به عنوان یک مدافع دو بار قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را در کارنامه دارد و مهم‌تر ازآن در سال ۱۹۷۲ در جام ملت‌های تایلند به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت انتخاب شد و همان سال هم بهترین بازیکن سال ایران شد. او در نیمه اول دهه ۵۰ زوج فوق‌العاده‌ای را با علی پروین تشکیل داده بود. وی ۷ فصل در پرسپولیس توپ زد و ۳۴ بازی ملی در کارنامه خود دارد. او فوق لیسانس تربیت‌بدنی است.
صفر ایرانپاک
مهاجم خوزستانی پرسپولیس که در بعد ملی همیشه زیر سایه همایون بهزادی و غلامحسین مظلومی باقی ماند اما از محبوب‌ترین سانتر فورواردهای سرخ پوشان بود. او در طی ۹ فصل بازی در پرسپولیس در ۱۲ دربی حاضر شد و ۷ گل هم به ثمر رساند. صفر ایرانپاک در سال ۱۳۹۰ و در استکهلم درگذشت.
علی پروین
احتمالاً بهترین فوتبالیست قبل از انقلاب ایران. هافبک تیزپایی که از سال ۴۹ به پرسپولیس پیوست و طی این سال‌ها نامش با برند این باشگاه عجین شده است. شعور، تکنیک و تاکتیک‌پذیری او ورد زبان بسیاری از فوتبالدوستان قدیمی است. از دلایل اصلی قهرمانی ایران در جام ملت‌های ۱۹۷۶ تهران و صعود ایران به جام جهانی ۱۹۷۸٫ او در قهرمانی بازی های آسیایی تهران هم سهم عمده‌ای داشت و بعد از انقلاب هم تا ۳۹ سالگی در ترکیب اصلی پرسپولیس به میدان می‌رفت و گل های فوق‌العاده‌ای هم به ثمر می‌رساند. او به عنوان مربی هم کارنامه‌ای پرو پیمان دارد. او از مشاهیر اصلی فوتبال مدرن ایران است و هنوز هم تاثیر گذاری خود را حفظ کرده است.
محمد پنجعلی
در قبل از انقلاب و بابازی در ابومسلم و برق چهره شد و به تیم ملی هم راه یافت. در سال‌های بعد از انقلاب در پرسپولیس از پست تخصصی‌اش دفاع چپ به دفاع وسط آمد و در نقش یک لیبرو بسیار درخشان ظاهر شد. او کاپیتان تیم ملی در بازی‌های آسیایی دهلی و جام ملت‌های آسیا در سنگاپور بود. در سال ۱۹۸۶ رهبر شورشیان علیه مرحوم دهداری شد اما بعدها در ۳۲ سالگی به تیم ملی برگشت و به عنوان کاپیتان قهرمانی در بازی‌های آسیایی پکن را جشن گرفت. وی ۱۶ فصل در پرسپولیس توپ زد و از محبوب‌ترین بازیکنان سرخ‌پوش‌ها بود.
حمید درخشان
در ۱۹ سالگی و در سال ۵۶ به عنوان یک پدیده به ترکیب پرسپولیس راه یافت و در دهه ۶۰ و در کنار ناصر محمدخانی یکی از تکنیکی‌ترین زوج‌های هجومی فوتبال ایران را تشکیل داد. او یک هافبک چپ‌پا و بسیار باهوش بود که از تکنیک خیره‌کننده‌ای هم سود می‌برد. از ارکان اصلی سلطنت پرسپولیس بر فوتبال تهران در سال های ۶۲ تا ۶۷
ناصر محمدخانی
در راه‌آهن و بانک ملی چهره شد و به تیم ملی هم راه یافت و توسط علی پروین به پرسپولیس آورده شد و برای سال‌ها چشم و چراغ خط حمله پرسپولیس بود. با قدرت دریبلینگ بی‌نظیر و تخصص ویژه در ضربات کاشته. او مهم‌ترین استعدادی بود که در فوتبال دهه ۶۰ ایران ظهور کرد اما در بعد ملی اوج فوتبالش همزمان شد با تحریم‌ها و سال های جنگ. او در نیمه اول دهه ۸۰ میلادی بهترین بازیکن قاره آسیا هم شمرده می‌شد و در تیم منتخب آسیا هم حاضر شد. یک حادثه تلخ جنایی و همین طور ناسازگاری‌اش با پرویز دهداری، زندگی ورزشی او را تحت‌الشعاع خود قرار داد.
فرشاد پیوس
در سال ۱۳۶۵ توسط علی پروین به پرسپولیس آمد تا در غیاب پروین که دیگر بازنشسته شده بود خط آتش قرمزها را تقویت کند. این اعجوبه گلزنی فوتبال را در راه آهن و شاهین شروع کرد اما در پرسپولیس همه رکوردهای گلزنی را هم شکست. وی ۱۵۳ گل برای سرخ‌پوش‌ها در ۷ فصل به ثمر رساند و رکورد ۲۰ در ۱۸ بازی فصل ۱۳۷۳-۱۳۷۲ را نیز بر جای گذاشت. او عامل اصلی قهرمانی ایران در بازی‌های آسیایی پکن بود.
احمدرضا عابدزاده
بهترین دروازه‌بان سال‌های پس از انقلاب ایران. آبادانی‌الاصل بود و در اصفهان و تیم تام چهره شد. بعد به استقلال آمد و با این تیم قهرمانی آسیا را تجربه کرد. او ۴ فصل در استقلال و ۸ فصل در پرسپولیس توپ زد و می‌شد حتی اورا در رده نام‌آوران آبی‌ها هم رده‌بندی کرد. بازیکنی بسیار محبوب با قدرت کاریزماتیک بی‌نظیر. یک وزنه روحی همیشگی از عوامل مقام سوم ایران در جام ملت‌های قطر و بازی‌های آسیایی پکن و صعود ایران به جام جهانی ۹۸٫ عابدزاده هیچ‌وقت در دربی‌ها شکست نخورد و رکوردهای بی‌نظیری از خود بر جای گذاشت.
مجتبی محرمی
دفاع چپ قدرتی و جنگنده‌ای که در شاهین چهره شد. بعد از سربازی به پرسپولیس آمد و به چهره‌ای بسیار محبوب بدل شد. با قدرت شوتزنی و بازیخوانی بسیار بالا. در پست‌های مختلف به کار گرفته می‌شد و همیشه هم جواب می‌داد. محرمی بازیکنی بسیار جنجالی بود و به همین خاطر محرومیت‌های فراوانی را تجربه کرد.
مهدی مهدوی کیا
او هم از بانک ملی چهره شد و به تیم ملی هم راه یافت. مهدی در ۱۹ سالگی به پرسپولیس آمد. در پرسپولیس به عنوان گوش راست گلزن بازی می‌کرد اما در تیم ملی به عنوان پیستون راست و هافبک راست و در همه این پست‌ها هم درخشان بود. وی ۴ فصل در پرسپولیس توپ زد و سپس عازم آلمان شد و بعد از ۹ سال دوباره به پرسپولیس آمد و سه فصل دیگر بازی کرد و بازنشسته شد. او یک بار مرد سال آسیا شد و در جام جهانی ۱۹۹۸ زننده گل پیروزی ایران مقابل آمریکا بود.
کریم باقری
یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ فوتبال ایران در تبریز چهره شد و در ۱۸ سالگی به تیم ملی پیوست اما بلوغ فوتبالش در سال های ۱۹۹۵ به بعد رخ داد. وقتی ۲۳ ساله بود و در تیم مایلی‌کهن به خط هافبک آمد و در کنار علی دایی و خداداد عزیزی سه تفنگدار تیم ملی ایران محسوب می‌شد. کریم یک نیم فصل در پرسپولیس درخشید، سپس همراه دایی به آلمان رفت. او در بازگشت از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۹ در پرسپولیس توپ زد و به ستاره محبوب تماشاگران بدل شد. با قدرت شوتزنی فوق‌العاده و ضربات سر ویرانگر و مهارت در تعویض منطقی بازی. این ستاره در ۲۷ سالگی از فوتبال کناره گرفت و در ۳۵ سالگی برای یک دوره کوتاه و به دعوت دایی به تیم ملی برگشته بود. کریم باقری را یکی از ده بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران می‌دانند.
علی کریمی
یکی از مدعیان عنوان بهترین بازیکن بعد از انقلاب ایران در کنار علی دایی. اعجوبه دریبل و تکنیک که کلاس کارش در معیارهای جهانی است. لقب‌هایی مثل مارادونای آسیا و جادوگر را یدک می کشد. او در مجموع ۷ فصل در پرسپولیس توپ زد و از محبوبیت ویژه‌ای در نزد فوتبالدوستان ایرانی برخوردار است. راحت‌طلبی او را از درخشش بیشتر در سطح بین‌المللی بازداشت. کریمی از بهترین خاطرات فوتبالی همه ماست.
همایون بهزادی
اولین ستاره سرخ‌ها. در ۱۹ سالگی پیراهن ملی پوشید و در کنار حمید شیرزادگان بازی‌های بین‌المللی را در خط آتش تجربه کرد. با تاسیس پرسپولیس از شاهین عازم این تیم شد و تا اوایل دهه ۵۰ مهم‌ترین ستاره پرسپولیس باقی ماند. با قدرت سرزنی فوق‌العاده و شم گلزنی بالا. او با تیم ملی ایران قهرمان جام ملت های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۲ شد. بهزادی در مجموع ۷ فصل در شاهین و ۷ فصل در پرسپولیس توپ زد و در آن بازی مشهور ۶ بر صفر، هت‌تریک کرد. همایون بهزادی در سال ۹۴ در ۷۴ سالگی درگذشت.
حسین کلانی
گوش راست تیزپای پرسپولیس و تیم ملی که در هر دو تیم زوج مکمل بهزادی محسوب می‌شد. او ۷ فصل در پرسپولیس توپ زد و در جام ملت‌های آسیا در سال ۱۹۷۲ در کنار بهزادی و آشتیانی و جباری و قلیچ‌خانی یکی از پرستاره‌ترین تیم های ملی ایران را تشکیل داد و در نهایت آقای گل آن مسابقات هم شد. کلانی مهندس معمار است و مدرکش را از آمریکا اخذ کرده و از چهره های محترم دنیای فوتبال ایران است.
ابراهیم آشتیانی
اولین دفاع راست مدرن فوتبال ایران که به رفت و برگشت‌های سریعش بین خطوط دفاع و حمله و سانترهای دقیقش مشهور بود. او به عنوان یک مدافع دو بار قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را در کارنامه دارد و مهم‌تر ازآن در سال ۱۹۷۲ در جام ملت‌های تایلند به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت انتخاب شد و همان سال هم بهترین بازیکن سال ایران شد. او در نیمه اول دهه ۵۰ زوج فوق‌العاده‌ای را با علی پروین تشکیل داده بود. وی ۷ فصل در پرسپولیس توپ زد و ۳۴ بازی ملی در کارنامه خود دارد. او فوق لیسانس تربیت‌بدنی است.
صفر ایرانپاک
مهاجم خوزستانی پرسپولیس که در بعد ملی همیشه زیر سایه همایون بهزادی و غلامحسین مظلومی باقی ماند اما از محبوب‌ترین سانتر فورواردهای سرخ پوشان بود. او در طی ۹ فصل بازی در پرسپولیس در ۱۲ دربی حاضر شد و ۷ گل هم به ثمر رساند. صفر ایرانپاک در سال ۱۳۹۰ و در استکهلم درگذشت.
علی پروین
احتمالاً بهترین فوتبالیست قبل از انقلاب ایران. هافبک تیزپایی که از سال ۴۹ به پرسپولیس پیوست و طی این سال‌ها نامش با برند این باشگاه عجین شده است. شعور، تکنیک و تاکتیک‌پذیری او ورد زبان بسیاری از فوتبالدوستان قدیمی است. از دلایل اصلی قهرمانی ایران در جام ملت‌های ۱۹۷۶ تهران و صعود ایران به جام جهانی ۱۹۷۸٫ او در قهرمانی بازی های آسیایی تهران هم سهم عمده‌ای داشت و بعد از انقلاب هم تا ۳۹ سالگی در ترکیب اصلی پرسپولیس به میدان می‌رفت و گل های فوق‌العاده‌ای هم به ثمر می‌رساند. او به عنوان مربی هم کارنامه‌ای پرو پیمان دارد. او از مشاهیر اصلی فوتبال مدرن ایران است و هنوز هم تاثیر گذاری خود را حفظ کرده است.
محمد پنجعلی
در قبل از انقلاب و بابازی در ابومسلم و برق چهره شد و به تیم ملی هم راه یافت. در سال‌های بعد از انقلاب در پرسپولیس از پست تخصصی‌اش دفاع چپ به دفاع وسط آمد و در نقش یک لیبرو بسیار درخشان ظاهر شد. او کاپیتان تیم ملی در بازی‌های آسیایی دهلی و جام ملت‌های آسیا در سنگاپور بود. در سال ۱۹۸۶ رهبر شورشیان علیه مرحوم دهداری شد اما بعدها در ۳۲ سالگی به تیم ملی برگشت و به عنوان کاپیتان قهرمانی در بازی‌های آسیایی پکن را جشن گرفت. وی ۱۶ فصل در پرسپولیس توپ زد و از محبوب‌ترین بازیکنان سرخ‌پوش‌ها بود.
حمید درخشان
در ۱۹ سالگی و در سال ۵۶ به عنوان یک پدیده به ترکیب پرسپولیس راه یافت و در دهه ۶۰ و در کنار ناصر محمدخانی یکی از تکنیکی‌ترین زوج‌های هجومی فوتبال ایران را تشکیل داد. او یک هافبک چپ‌پا و بسیار باهوش بود که از تکنیک خیره‌کننده‌ای هم سود می‌برد. از ارکان اصلی سلطنت پرسپولیس بر فوتبال تهران در سال های ۶۲ تا ۶۷
ناصر محمدخانی
در راه‌آهن و بانک ملی چهره شد و به تیم ملی هم راه یافت و توسط علی پروین به پرسپولیس آورده شد و برای سال‌ها چشم و چراغ خط حمله پرسپولیس بود. با قدرت دریبلینگ بی‌نظیر و تخصص ویژه در ضربات کاشته. او مهم‌ترین استعدادی بود که در فوتبال دهه ۶۰ ایران ظهور کرد اما در بعد ملی اوج فوتبالش همزمان شد با تحریم‌ها و سال های جنگ. او در نیمه اول دهه ۸۰ میلادی بهترین بازیکن قاره آسیا هم شمرده می‌شد و در تیم منتخب آسیا هم حاضر شد. یک حادثه تلخ جنایی و همین طور ناسازگاری‌اش با پرویز دهداری، زندگی ورزشی او را تحت‌الشعاع خود قرار داد.
فرشاد پیوس
در سال ۱۳۶۵ توسط علی پروین به پرسپولیس آمد تا در غیاب پروین که دیگر بازنشسته شده بود خط آتش قرمزها را تقویت کند. این اعجوبه گلزنی فوتبال را در راه آهن و شاهین شروع کرد اما در پرسپولیس همه رکوردهای گلزنی را هم شکست. وی ۱۵۳ گل برای سرخ‌پوش‌ها در ۷ فصل به ثمر رساند و رکورد ۲۰ در ۱۸ بازی فصل ۱۳۷۳-۱۳۷۲ را نیز بر جای گذاشت. او عامل اصلی قهرمانی ایران در بازی‌های آسیایی پکن بود.
احمدرضا عابدزاده
بهترین دروازه‌بان سال‌های پس از انقلاب ایران. آبادانی‌الاصل بود و در اصفهان و تیم تام چهره شد. بعد به استقلال آمد و با این تیم قهرمانی آسیا را تجربه کرد. او ۴ فصل در استقلال و ۸ فصل در پرسپولیس توپ زد و می‌شد حتی اورا در رده نام‌آوران آبی‌ها هم رده‌بندی کرد. بازیکنی بسیار محبوب با قدرت کاریزماتیک بی‌نظیر. یک وزنه روحی همیشگی از عوامل مقام سوم ایران در جام ملت‌های قطر و بازی‌های آسیایی پکن و صعود ایران به جام جهانی ۹۸٫ عابدزاده هیچ‌وقت در دربی‌ها شکست نخورد و رکوردهای بی‌نظیری از خود بر جای گذاشت.
مجتبی محرمی
دفاع چپ قدرتی و جنگنده‌ای که در شاهین چهره شد. بعد از سربازی به پرسپولیس آمد و به چهره‌ای بسیار محبوب بدل شد. با قدرت شوتزنی و بازیخوانی بسیار بالا. در پست‌های مختلف به کار گرفته می‌شد و همیشه هم جواب می‌داد. محرمی بازیکنی بسیار جنجالی بود و به همین خاطر محرومیت‌های فراوانی را تجربه کرد.
مهدی مهدوی کیا
او هم از بانک ملی چهره شد و به تیم ملی هم راه یافت. مهدی در ۱۹ سالگی به پرسپولیس آمد. در پرسپولیس به عنوان گوش راست گلزن بازی می‌کرد اما در تیم ملی به عنوان پیستون راست و هافبک راست و در همه این پست‌ها هم درخشان بود. وی ۴ فصل در پرسپولیس توپ زد و سپس عازم آلمان شد و بعد از ۹ سال دوباره به پرسپولیس آمد و سه فصل دیگر بازی کرد و بازنشسته شد. او یک بار مرد سال آسیا شد و در جام جهانی ۱۹۹۸ زننده گل پیروزی ایران مقابل آمریکا بود.
کریم باقری
یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ فوتبال ایران در تبریز چهره شد و در ۱۸ سالگی به تیم ملی پیوست اما بلوغ فوتبالش در سال های ۱۹۹۵ به بعد رخ داد. وقتی ۲۳ ساله بود و در تیم مایلی‌کهن به خط هافبک آمد و در کنار علی دایی و خداداد عزیزی سه تفنگدار تیم ملی ایران محسوب می‌شد. کریم یک نیم فصل در پرسپولیس درخشید، سپس همراه دایی به آلمان رفت. او در بازگشت از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۹ در پرسپولیس توپ زد و به ستاره محبوب تماشاگران بدل شد. با قدرت شوتزنی فوق‌العاده و ضربات سر ویرانگر و مهارت در تعویض منطقی بازی. این ستاره در ۲۷ سالگی از فوتبال کناره گرفت و در ۳۵ سالگی برای یک دوره کوتاه و به دعوت دایی به تیم ملی برگشته بود. کریم باقری را یکی از ده بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران می‌دانند.
علی کریمی
یکی از مدعیان عنوان بهترین بازیکن بعد از انقلاب ایران در کنار علی دایی. اعجوبه دریبل و تکنیک که کلاس کارش در معیارهای جهانی است. لقب‌هایی مثل مارادونای آسیا و جادوگر را یدک می کشد. او در مجموع ۷ فصل در پرسپولیس توپ زد و از محبوبیت ویژه‌ای در نزد فوتبالدوستان ایرانی برخوردار است. راحت‌طلبی او را از درخشش بیشتر در سطح بین‌المللی بازداشت. کریمی از بهترین خاطرات فوتبالی همه ماست.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
متاسفم برای این فوتبال کثیف که فکر کردن پرسپولیسی ها مثل خودشون گوشامون مخملیه... دقیقا در هفته های حساس لیگ و اینکه علی دایی با استقلال در هفته پایانی بازی داره، میخوان با حذف نام شهریار پرسپولیسی بودنش رو زیر سوال ببرن...علی دایی اسطوره باشگاه پرسپولیسه..افتخار باشگاه پرسپولیسه.. و خدا لعنت کنه کسانی رو که میخوان جام لجنی بگیرن