برادر کشی در «سن سیرو»
امشب ساعت ٢٣:١٥ به وقت تهران تیم‌های مادریدی در میلان و در ورزشگاه «سن‌سیرو» برای رسیدن به مهم‌ترین جام قهرمانی باشگاهی در دنیا - لیگ قهرمانان اروپا- به مصاف هم می‌روند.
روزنامه شرق: امشب ساعت ٢٣:١٥ به وقت تهران تیم‌های مادریدی در میلان و در ورزشگاه «سن‌سیرو» برای رسیدن به مهم‌ترین جام قهرمانی باشگاهی در دنیا - لیگ قهرمانان اروپا- به مصاف هم می‌روند. داربی مادرید در شرایطی سرنوشت فاتح لیگ قهرمانان این فصل را مشخص می‌کند که این دو تیم، دو سال پیش باز هم پای ثابت بازی بودند؛ جایی که رئالی‌ها در نهایت به برتری رسیدند و به «دسیما» (دهمین عنوان قهرمانی‌شان) در این تورنمنت رسیدند. رئالی‌ها حالا تنها تیمی هستند که تعداد قهرمانی‌هایشان در این لیگ دو رقمی شده و فعلا هم به یکه‌تازی‌شان ادامه می‌دهند. بااین‌حال آن روی سکه هم تیم اتلتیکویی وجود دارد که با وجود دوبار رسیدن به فینال این لیگ، دستش از رسیدن به جام قهرمانی کوتاه مانده است. هدف و انگیزه دو تیم کاملا مشخص است؛ رئالی‌ها می‌خواهند از دسیما به «اوندسیما» (یازدهمین قهرمانی) برسند و «ال اتلتی» (لقب اتلتیکو مادرید) هم با دیگو سیمئونه آرژانتینی به دنبال اولین جام قهرمانی‌شان در این تورنمنت‌ها هستند.
انقلاب «زیزو»
زمانی که هواداران رئال‌مادرید تیم رافا بنیتس (مربی وقت رئال) را در سانتیاگو برنابئو -به خاطر نتایج و سبک بازی- هو می‌کردند، هرگز نمی‌توانستند تصور کنند تیمشان به فینال لیگ قهرمانان اروپا برسد. بااین‌حال یک تغییر عمده همه چیز را دگرگون کرد؛ فلورنتینو پرس، بالاخره حاضر شد کار را به زین‌الدین زیدان، اسطوره سابق همین باشگاه بسپارد. از همان موقع بود که ورق برگشت؛ رئالی‌ها درست تا هفته آخر لیگ، برای رسیدن به قهرمانی در لالیگا شانس داشتند و حالا هم که پای اصلی فتح لیگ قهرمانان اروپا هستند. درواقع زیدان از ٢٦ بازی‌ای که هدایت کهکشانی‌ها را به عهده گرفته، ٢١ بازی را برده و با آمار گل نزدیک به سه گل به‌طور میانگین در هر بازی، رکورد درخور توجهی به‌جا گذاشته است. زیدان البته تغییر عمده‌ای در ترکیب به وجود نیاورده و فقط بازیکنان را جای خودشان استفاده می‌کند؛ ضمن اینکه راه حرف‌زدن با آنها را بلد است و رختکن را هم یکنواخت کرده.
اتلتی ٢٠١٦ متفاوت با اتلتی ٢٠١٤
در سوی دیگر هم دیگو سیمئونه آرژانتینی ایستاده که چندسالی است حسابی از اتلتیکو، یک تیم به تمام معنا مدعی ساخته است؛ برعکس زیدان که برای رسیدن به فینال تیم‌های نه چندان قدرتمند رم، ولفسبورگ و من سیتی را از پیش رو برداشته، سیمئونه دو قدرت مسلم و دو بخت اصلی قهرمانی این تورنمنت یعنی بارسا و بایرن‌مونیخ را شکست داده و حالا هم منتظر است تا دیگر تیم قدر دنیا یعنی رئال‌مادرید را از پیش رو بردارد. البته آمار تقابل دو تیم چندان روی خوشی به «سرخ و سفیدها»ی اتلتیکو نشان نداده؛ در واقع پیش از این، دو تیم ٢١٢ بار رودرروی هم ایستاده‌اند که رئالی‌ها ١٠٧ برد داشته‌اند و اتلتیکو فقط توانسته ٥٤ بازی را ببرد. البته این موضوع بیشتر مربوط به گذشته‌هاست، چون اتلتیکو مادرید این اواخر آمارش بهتر شده و در ١٦ بازی گذشته اش با رئال‌مادرید هفت پیروزی داشته و فقط چهار بار مقابل رقیب تن به شکست داده؛ ضمن اینکه آخرین دیدار این دو تیم هم مربوط به لالیگا بود که اتلتیکو مادرید با یک گل به برتری رسید. هرچه باشد در این بازی هدف اتلتیکو گرفتن انتقام از فینال تلخ ٢٠١٤ است؛ جایی که این تیم تا دقیقه ٩٠ بازی، برنده بود و ناگهان ورق برگشت و جام از دستانش پرید.
انتقام نه؛ فرصت
البته واژه انتقام چیزی نیست که دیگو سیمئونه آرژانتینی برای بازیکنانش تعریف کرده باشد؛ این سرمربی جوان که حالا به فاصله سه سال دومین فینال لیگ قهرمانان اروپا را تجربه می‌کند، در گفت‌وگو با سایت یوفا می‌گوید به دنبال گرفتن انتقام از رئال‌مادرید نیست: «در فوتبال چیزی به اسم انتقام وجود ندارد؛ فقط فرصت‌ها هستند که وجود دارند. انتقام یک کلمه با بار منفی است چون یادآور یک شکست است؛ اما فرصت یعنی خوشبینی و اعتمادبه‌نفس. این همان چیزی است که ما می‌خواهیم در لیگ قهرمانان نشان بدهیم. تا اینجا با دو تا از سه تیم برتر دنیا بازی کرده‌ایم و حالا با سومین تیم در فینال روبرو می‌شویم.
رئال با بارسلونا و بایرن‌مونیخ تفاوت دارد. این تیم تهاجمی است و خطر بسیار زیادی در ضربات ایستگاهی دارد. از لحاظ دفاعی بسیار قوی است و تعادل را در تیمی که خط آتش قدرتمندی دارد ایجاد کرده است. ما با آمادگی کامل به این دیدار می‌رویم و سعی می‌کنیم بازی خودمان را در زمین پیاده کنیم. امیدوارم بتوانیم هر کاری برای پیروزشدن لازم است، انجام بدهیم. فکر می‌کنم حرف‌زدن خیلی مهم نیست. وقتی حرف‌های مردم در مورد انتظارشان از نتیجه بازی را می‌شنوم حس می‌کنم پوچ و خالی است. ما باید در حال زندگی کنیم؛ البته برای پیروزی آماده‌ایم. بحث این نیست ما چه می‌خواهیم، نکته مهم این است برای رسیدن به آن چقدر حاضریم تلاش کنیم». سیمئونه البته به این موضوع هم اشاره می‌کند که تیم امسالش با تیمی که سال ٢٠١٤ فینال را واگذار کرد متفاوت است: «تیم سال ٢٠١٤ شش روز بعد از یک دیدار که سرنوشت قهرمانی را تعیین کرد، راهی فینال لیگ قهرمانان شد و آردا توران و دیگو کاستا، دو نفر از مهم‌ترین بازیکنان‌مان، مصدوم بودند. این تیم متفاوت است؛ چون از جوانانی تشکیل شده که برای اولین بار است تا این فینال پیش آمده‌اند و بدون شک بعدا تجربیات بیشتری خواهند داشت».
٢٠٠٠ نیروی پلیس در «سن‌سیرو»
مسئولان برگزارکننده بازی فینال لیگ قهرمانان اروپا با دقت هرچه تمام‌تر، به دنبال رعایت تمام جوانب امنیتی هستند و از همین رو برای بازی امشب دوهزار مأمور و کارآگاه پلیس در«سن‌سیرو» حضور خواهند داشت. این در حالی است که از زمان ورود تیم‌ها به فرودگاه میلان همه چیز از طریق زمینی و هوایی توسط پلیس امنیت میلان تحت کنترل بوده؛ حتی زمین تمرینی دو تیم هم به‌شدت محافظت و تلاش زیادی شده تا پیش از این بازی، هیچ خبری از محل اقامت و برنامه‌های کاروان هریک از دو تیم درز نکند. حضور دوهزار نیروی پلیس در سن‌سیرو، به این معنی است که چندین برابر این تعداد در زمان برگزاری فینال در نقاط مختلف شهر میلان مستقر خواهند بود.
این چهارمین‌بار در تاریخ ٦٠ساله برترین رقابت‌های باشگاهی اروپایی است که ورزشگاه «سن‌سیرو» میلان، میزبان دیدار فینال خواهد بود. در فینال امشب یکی از تیم‌های مادریدی جام قهرمانی را بالای سر می‌برد ولی پیش از این، سن‌سیرو شاهد قهرمانی اینتر، فاینورد و بایرن‌مونیخ بوده.
انقلاب «زیزو»
زمانی که هواداران رئال‌مادرید تیم رافا بنیتس (مربی وقت رئال) را در سانتیاگو برنابئو -به خاطر نتایج و سبک بازی- هو می‌کردند، هرگز نمی‌توانستند تصور کنند تیمشان به فینال لیگ قهرمانان اروپا برسد. بااین‌حال یک تغییر عمده همه چیز را دگرگون کرد؛ فلورنتینو پرس، بالاخره حاضر شد کار را به زین‌الدین زیدان، اسطوره سابق همین باشگاه بسپارد. از همان موقع بود که ورق برگشت؛ رئالی‌ها درست تا هفته آخر لیگ، برای رسیدن به قهرمانی در لالیگا شانس داشتند و حالا هم که پای اصلی فتح لیگ قهرمانان اروپا هستند. درواقع زیدان از ٢٦ بازی‌ای که هدایت کهکشانی‌ها را به عهده گرفته، ٢١ بازی را برده و با آمار گل نزدیک به سه گل به‌طور میانگین در هر بازی، رکورد درخور توجهی به‌جا گذاشته است. زیدان البته تغییر عمده‌ای در ترکیب به وجود نیاورده و فقط بازیکنان را جای خودشان استفاده می‌کند؛ ضمن اینکه راه حرف‌زدن با آنها را بلد است و رختکن را هم یکنواخت کرده.
اتلتی ٢٠١٦ متفاوت با اتلتی ٢٠١٤
در سوی دیگر هم دیگو سیمئونه آرژانتینی ایستاده که چندسالی است حسابی از اتلتیکو، یک تیم به تمام معنا مدعی ساخته است؛ برعکس زیدان که برای رسیدن به فینال تیم‌های نه چندان قدرتمند رم، ولفسبورگ و من سیتی را از پیش رو برداشته، سیمئونه دو قدرت مسلم و دو بخت اصلی قهرمانی این تورنمنت یعنی بارسا و بایرن‌مونیخ را شکست داده و حالا هم منتظر است تا دیگر تیم قدر دنیا یعنی رئال‌مادرید را از پیش رو بردارد. البته آمار تقابل دو تیم چندان روی خوشی به «سرخ و سفیدها»ی اتلتیکو نشان نداده؛ در واقع پیش از این، دو تیم ٢١٢ بار رودرروی هم ایستاده‌اند که رئالی‌ها ١٠٧ برد داشته‌اند و اتلتیکو فقط توانسته ٥٤ بازی را ببرد. البته این موضوع بیشتر مربوط به گذشته‌هاست، چون اتلتیکو مادرید این اواخر آمارش بهتر شده و در ١٦ بازی گذشته اش با رئال‌مادرید هفت پیروزی داشته و فقط چهار بار مقابل رقیب تن به شکست داده؛ ضمن اینکه آخرین دیدار این دو تیم هم مربوط به لالیگا بود که اتلتیکو مادرید با یک گل به برتری رسید. هرچه باشد در این بازی هدف اتلتیکو گرفتن انتقام از فینال تلخ ٢٠١٤ است؛ جایی که این تیم تا دقیقه ٩٠ بازی، برنده بود و ناگهان ورق برگشت و جام از دستانش پرید.
انتقام نه؛ فرصت
البته واژه انتقام چیزی نیست که دیگو سیمئونه آرژانتینی برای بازیکنانش تعریف کرده باشد؛ این سرمربی جوان که حالا به فاصله سه سال دومین فینال لیگ قهرمانان اروپا را تجربه می‌کند، در گفت‌وگو با سایت یوفا می‌گوید به دنبال گرفتن انتقام از رئال‌مادرید نیست: «در فوتبال چیزی به اسم انتقام وجود ندارد؛ فقط فرصت‌ها هستند که وجود دارند. انتقام یک کلمه با بار منفی است چون یادآور یک شکست است؛ اما فرصت یعنی خوشبینی و اعتمادبه‌نفس. این همان چیزی است که ما می‌خواهیم در لیگ قهرمانان نشان بدهیم. تا اینجا با دو تا از سه تیم برتر دنیا بازی کرده‌ایم و حالا با سومین تیم در فینال روبرو می‌شویم.
رئال با بارسلونا و بایرن‌مونیخ تفاوت دارد. این تیم تهاجمی است و خطر بسیار زیادی در ضربات ایستگاهی دارد. از لحاظ دفاعی بسیار قوی است و تعادل را در تیمی که خط آتش قدرتمندی دارد ایجاد کرده است. ما با آمادگی کامل به این دیدار می‌رویم و سعی می‌کنیم بازی خودمان را در زمین پیاده کنیم. امیدوارم بتوانیم هر کاری برای پیروزشدن لازم است، انجام بدهیم. فکر می‌کنم حرف‌زدن خیلی مهم نیست. وقتی حرف‌های مردم در مورد انتظارشان از نتیجه بازی را می‌شنوم حس می‌کنم پوچ و خالی است. ما باید در حال زندگی کنیم؛ البته برای پیروزی آماده‌ایم. بحث این نیست ما چه می‌خواهیم، نکته مهم این است برای رسیدن به آن چقدر حاضریم تلاش کنیم». سیمئونه البته به این موضوع هم اشاره می‌کند که تیم امسالش با تیمی که سال ٢٠١٤ فینال را واگذار کرد متفاوت است: «تیم سال ٢٠١٤ شش روز بعد از یک دیدار که سرنوشت قهرمانی را تعیین کرد، راهی فینال لیگ قهرمانان شد و آردا توران و دیگو کاستا، دو نفر از مهم‌ترین بازیکنان‌مان، مصدوم بودند. این تیم متفاوت است؛ چون از جوانانی تشکیل شده که برای اولین بار است تا این فینال پیش آمده‌اند و بدون شک بعدا تجربیات بیشتری خواهند داشت».
٢٠٠٠ نیروی پلیس در «سن‌سیرو»
مسئولان برگزارکننده بازی فینال لیگ قهرمانان اروپا با دقت هرچه تمام‌تر، به دنبال رعایت تمام جوانب امنیتی هستند و از همین رو برای بازی امشب دوهزار مأمور و کارآگاه پلیس در«سن‌سیرو» حضور خواهند داشت. این در حالی است که از زمان ورود تیم‌ها به فرودگاه میلان همه چیز از طریق زمینی و هوایی توسط پلیس امنیت میلان تحت کنترل بوده؛ حتی زمین تمرینی دو تیم هم به‌شدت محافظت و تلاش زیادی شده تا پیش از این بازی، هیچ خبری از محل اقامت و برنامه‌های کاروان هریک از دو تیم درز نکند. حضور دوهزار نیروی پلیس در سن‌سیرو، به این معنی است که چندین برابر این تعداد در زمان برگزاری فینال در نقاط مختلف شهر میلان مستقر خواهند بود.
این چهارمین‌بار در تاریخ ٦٠ساله برترین رقابت‌های باشگاهی اروپایی است که ورزشگاه «سن‌سیرو» میلان، میزبان دیدار فینال خواهد بود. در فینال امشب یکی از تیم‌های مادریدی جام قهرمانی را بالای سر می‌برد ولی پیش از این، سن‌سیرو شاهد قهرمانی اینتر، فاینورد و بایرن‌مونیخ بوده.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر