اگر جای برانکو بودید، با طارمی چه رفتاری می‌کردید؟
یک سوال؛ اگر شما جای برانکو ایوانکوویچ بودید، با مهدی طارمی چگونه رفتار می‌کردید؟
ایران ورزشی: یک سوال؛ اگر شما جای برانکو ایوانکوویچ بودید، با مهدی طارمی چگونه رفتار می‌کردید؟ این روزها یک مقایسه غلط میان کی‌روش و برانکو شکل گرفته با این مضمون که وقتی مهدی رحمتی از تیم ملی خداحافظی کرد، سرمربی تیم ملی برای همیشه با او وداع نمود و حتی پس از پشیمانی رحمتی، حاضر نشد او را به تیم ملی بازگرداند. البته که در همین مورد یک مساله نادیده گرفته شده. کی‌روش اعلام کرد رحمتی از مردم عذرخواهی کند تا به تیم ملی بازگردد.
حالا نه بحث کی‌روش و رحمتی است و نه ماجرای عذرخواهی کردن و پذیرفته نشدن بلکه می‌خواهیم به این مساله بپردازیم که بازگشت طارمی به پرسپولیس از بنیان غلط بوده یا پرسپولیس و برانکو تصمیمی منطقی و فارغ از احساس اتخاذ کرده‌اند.
سوال اول را دوباره می‌پرسیم؛ اگر شما جای برانکو ایوانکوویچ بودید، با مهدی طارمی چگونه رفتار می‌کردید؟
اگر من سرمربی پرسپولیس بودم، همان روزی که طارمی به عنوان بازیکن آزاد از حق قانونی‌اش استفاده کرد و به لیگ ترکیه رفت، مصاحبه‌ای انجام می‌دادم با این محتوا که پرسپولیس به طارمی احتیاج ندارد. کما اینکه برانکو به عنوان یک مربی حرفه‌ای این کار را انجام داد تا شأن و شخصیت تیم پرسپولیس را حفظ کند. از سوی دیگر برانکو برای احترام به بازیکنان پرسپولیس، جوری وانمود کرد که پرسپولیس با همین نفرات بهترین تیم لیگ است و این حرفه‌ای‌ترین رفتار ممکن بود.
بعد از گذشت چند روز، مهدی طارمی از انتقال به ترکیه پشیمان است؛ حالا باشگاه پرسپولیس و برانکو در یک بزنگاه حساس قرار گرفته‌اند. از یک سو هواداران به شدت خواهان بازگشت طارمی هستند و از سوی دیگر نمی‌توان کیفیت فنی آقای گل فصل گذشته لیگ را منکر شد. نگاه‌ها به سرمربی پرسپولیس دوخته شده که آیا برای شماره ۹ فصل قبل آغوش می‌گشاید یا همچنان روی موضع قبلی سفت و محکم ایستاده است؟
برانکو باز هم حرفه‌ای‌گری نشان می‌دهد و در حالی که ته دلش راضی به بازگشت آقای گل است، برای حفظ شأن باشگاه و نشان دادن مدیریت خود به بازیکنان به صراحت اعلام می‌کند: «در پرسپولیس جایی برای طارمی نداریم!»
این واکنش برانکو چند ساعت بعد با مصاحبه‌ای دیگر تغییر کرد؛ وقتی سرمربی پرسپولیس اعلام نمود که به خاطر هواداران طارمی را بخشیدم. این شاید حرفه‌ای‌ترین واکنشی بود که یک مربی می‌توانست از خود نشان دهد. برانکو هم شأن باشگاه و بازیکنان را حفظ کرد و هم توپ را به زمین هواداران انداخت تا از موضع سرسختانه خود پایین نیامده باشد. حالا مهدی طارمی هم می‌داند که برانکو همان مرد منضبط و اصولگرای سابق است و اگر او را پذیرفته، دلایل دیگری داشته و به خاطر گل‌های احتمالی او در فصل جدید عقل و هوش از سر نبرده است.
برخلاف انتقادهایی که این روزها به برانکو و باشگاه پرسپولیس وارد می‌شود که چرا طارمی را پذیرفتند، اگر من هم سرمربی پرسپولیس بودم، همین واکنش‌ها را نشان می‌دادم. البته ناگفته نماند که در ماجرای برانکو - طارمی، هرگز شاهد اتفاقاتی نبودیم که در چالش رحمتی - کی‌روش رخ داد. طارمی در پرسپولیس صاحب باند و گروه خاصی نبود، در تصمیمات فنی دخالتی نداشت و برای خود این جایگاه را قایل نبود که چه کسی باشد و چه کسی نباشد.
طارمی بی‌آنکه علیه سرمربی تیم مصاحبه‌ای کرده باشد، به عنوان یک بازیکن آزاد از حق خود استفاده کرد و راهی ترکیه شد و حالا پشیمان از تصمیم قبلی، به پرسپولیس بازگشته و تاوان پشیمانی‌اش، قراردادی است که حالا به شدت کاهش یافته و این بازیکن باید تابع اعداد و ارقامی باشد که مدیران باشگاه پیش رویش می‌گذارند.
شاید اگر طارمی با دوز و کلک از پرسپولیس جدا می‌شد و برای این کار عوامفریبی می‌کرد و احساسات هواداران را به سخره می‌گرفت، اکنون تمام انتقادات به بازگشت او صحیح و درست بود اما قصه طارمی با رحمتی و حتی رامین رضاییان متفاوت است و این تفاوت باعث می‌شود تا هم برانکو و باشگاه و هم هواداران استقبال گرمی از این بازیکن داشته باشند. اگر شما جای برانکو بودید، آیا منافع تیمی را قربانی یک لج و لجبازی بیهوده می‌کردید؟ پاسخ روشن است.
حالا نه بحث کی‌روش و رحمتی است و نه ماجرای عذرخواهی کردن و پذیرفته نشدن بلکه می‌خواهیم به این مساله بپردازیم که بازگشت طارمی به پرسپولیس از بنیان غلط بوده یا پرسپولیس و برانکو تصمیمی منطقی و فارغ از احساس اتخاذ کرده‌اند.
سوال اول را دوباره می‌پرسیم؛ اگر شما جای برانکو ایوانکوویچ بودید، با مهدی طارمی چگونه رفتار می‌کردید؟
اگر من سرمربی پرسپولیس بودم، همان روزی که طارمی به عنوان بازیکن آزاد از حق قانونی‌اش استفاده کرد و به لیگ ترکیه رفت، مصاحبه‌ای انجام می‌دادم با این محتوا که پرسپولیس به طارمی احتیاج ندارد. کما اینکه برانکو به عنوان یک مربی حرفه‌ای این کار را انجام داد تا شأن و شخصیت تیم پرسپولیس را حفظ کند. از سوی دیگر برانکو برای احترام به بازیکنان پرسپولیس، جوری وانمود کرد که پرسپولیس با همین نفرات بهترین تیم لیگ است و این حرفه‌ای‌ترین رفتار ممکن بود.
بعد از گذشت چند روز، مهدی طارمی از انتقال به ترکیه پشیمان است؛ حالا باشگاه پرسپولیس و برانکو در یک بزنگاه حساس قرار گرفته‌اند. از یک سو هواداران به شدت خواهان بازگشت طارمی هستند و از سوی دیگر نمی‌توان کیفیت فنی آقای گل فصل گذشته لیگ را منکر شد. نگاه‌ها به سرمربی پرسپولیس دوخته شده که آیا برای شماره ۹ فصل قبل آغوش می‌گشاید یا همچنان روی موضع قبلی سفت و محکم ایستاده است؟
برانکو باز هم حرفه‌ای‌گری نشان می‌دهد و در حالی که ته دلش راضی به بازگشت آقای گل است، برای حفظ شأن باشگاه و نشان دادن مدیریت خود به بازیکنان به صراحت اعلام می‌کند: «در پرسپولیس جایی برای طارمی نداریم!»
این واکنش برانکو چند ساعت بعد با مصاحبه‌ای دیگر تغییر کرد؛ وقتی سرمربی پرسپولیس اعلام نمود که به خاطر هواداران طارمی را بخشیدم. این شاید حرفه‌ای‌ترین واکنشی بود که یک مربی می‌توانست از خود نشان دهد. برانکو هم شأن باشگاه و بازیکنان را حفظ کرد و هم توپ را به زمین هواداران انداخت تا از موضع سرسختانه خود پایین نیامده باشد. حالا مهدی طارمی هم می‌داند که برانکو همان مرد منضبط و اصولگرای سابق است و اگر او را پذیرفته، دلایل دیگری داشته و به خاطر گل‌های احتمالی او در فصل جدید عقل و هوش از سر نبرده است.
برخلاف انتقادهایی که این روزها به برانکو و باشگاه پرسپولیس وارد می‌شود که چرا طارمی را پذیرفتند، اگر من هم سرمربی پرسپولیس بودم، همین واکنش‌ها را نشان می‌دادم. البته ناگفته نماند که در ماجرای برانکو - طارمی، هرگز شاهد اتفاقاتی نبودیم که در چالش رحمتی - کی‌روش رخ داد. طارمی در پرسپولیس صاحب باند و گروه خاصی نبود، در تصمیمات فنی دخالتی نداشت و برای خود این جایگاه را قایل نبود که چه کسی باشد و چه کسی نباشد.
طارمی بی‌آنکه علیه سرمربی تیم مصاحبه‌ای کرده باشد، به عنوان یک بازیکن آزاد از حق خود استفاده کرد و راهی ترکیه شد و حالا پشیمان از تصمیم قبلی، به پرسپولیس بازگشته و تاوان پشیمانی‌اش، قراردادی است که حالا به شدت کاهش یافته و این بازیکن باید تابع اعداد و ارقامی باشد که مدیران باشگاه پیش رویش می‌گذارند.
شاید اگر طارمی با دوز و کلک از پرسپولیس جدا می‌شد و برای این کار عوامفریبی می‌کرد و احساسات هواداران را به سخره می‌گرفت، اکنون تمام انتقادات به بازگشت او صحیح و درست بود اما قصه طارمی با رحمتی و حتی رامین رضاییان متفاوت است و این تفاوت باعث می‌شود تا هم برانکو و باشگاه و هم هواداران استقبال گرمی از این بازیکن داشته باشند. اگر شما جای برانکو بودید، آیا منافع تیمی را قربانی یک لج و لجبازی بیهوده می‌کردید؟ پاسخ روشن است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
آگاهانه ترين و فهميده ترين تحليلي كه در اين مورد قلم زده شده.
تبريك و احسنت به نويسنده محترم
کاررحمتي باطارمي تفاوت اساسي دارد،رحمتي همان کاري رادرتيم ملي مي کرد که دراستقلال انجام ميدهد يعني دخالت درامورمربي وبعدازآنهم موضع گيري دربرابرسرمربي،اماطارمي خواست ازحق خودش استفاده کند ولي راهش رانمي دانست باعث ايجادسوء تفاهم بين خود وهواداران شد،بارهاعذرخواهي کرد وبخشيده شد.اين يکطرف قضيه،اينجامسئله باشگاهيه،طيف خواص ولي مسئلهء رحمتي ملي بود!وضعش خيلي متفاوت بود