فرصتی برای آزمودن جوان‌ترها

البته جام حذفی در همه کشورها از جمله ایران منبع شگفتی‌ها است و تیم‌های کوچک با تمام وجود به میدان می‌آیند تا باشگاه‌های بزرگ را قربانی و حذف کنند و انگیزه این تیم‌ها بسیار بیشتر از بزرگان است زیرا اگر ببرند و صعودکننده شوند، مشهور می‌شوند حال آنکه برای تیم‌های بزرگ بازی با اینگونه تیم‌ها و غلبه بر آنها هیچ جذابیتی ندارد و با این پیش‌زمینه‌ها است که تیم‌های غیرنامدار آرزومند موفقیت را در فرهنگ جام حذفی، غول‌کش نامیده‌اند.

سرخابی‌ها از این طریق می‌توانند هوش و حواس قسمت اعظم نیروها و نفرات خود را روی لیگ برتر محفوظ نگه دارند تا در زمان بازگشایی لیگ (از ۲۳ مهر) هم کاملا متمرکز بر لیگ باشند و هم از نیروهایی تازه‌نفس بهره گیرند. هر جور به ماجرا نگاه کنیم استفاده از جوان‌ترها توسط سرخابی‌ها بخصوص در مراحل نخست جام حذفی امسال و از جمله در دیدارهای دور یک سی‌ودوم رقابت‌ها طرح و اندیشه مثمرثمری است و به مربیان دو تیم فرصت مناسبی می‌دهد تا توش و توان نفرات جوان‌تر و به اصطلاح درجه دوم خود را نیز بسنجند تا در روزهای سخت‌تر فصل و هنگامی که فرصت‌ها کمتر و کارها سخت‌تر می‌شود، آنها به سایر نیروهای خود نیز احساس اطمینان کنند.

وضعیتی که گفتیم برای سایر تیم‌های لیگ برتر نیز صدق می‌کند و این شامل تراکتورسازی که با فولاد یاسوج بازی دارد، پدیده مشهد که با شهباز نوژن البرز مسابقه می‌دهد، صبای قم که برای دیدار با سفیر آبیک مسافر آبیک است، فولاد خوزستان که میهمان عقاب تبریز است و سایپا که در زمین بادران نوین بازی خواهد کرد. می‌شود و به همین منوال، ماشین‌سازی و گسترش فولاد تبریز، صنعت نفت آبادان، سیاه‌جامگان مشهد و نفت تهران هم می‌توانند در دیدارهای آخر هفته خود به جوان‌ترهایی میدان بدهند که در طول فصل همواره از رسیدن موفقیت‌های اندک به خود می‌نالند و چیزی بیش از این را شایسته خود می‌دانند.

به هرحال باید فرقی بین این مسابقات سرشار از ریسک و شگفتی با لیگ وجود داشته باشد که به درست یا غلط مظهر احتیاط، میانه‌روی و بازی‌های دفاعی است و در آن تیم‌ها ابتدا به دفاع فکر می‌کنند و به جای حملات بی‌محابا ترجیح می‌دهند که صبر کنند تا رقبا اشتباه کنند و راه پیروزی‌شان هموار شود. این تمامی رجحان و برتری جام حذفی بر لیگی است که از فرط تکرار و احتیاط، ملال‌آور شده است.