رونالدو - ترامپ: پیوندی که در آسمان بسته شده!

آی اسپورت: اگر امتحان «چه کسی این جمله را گفته؟» را برگزار کنیم و گزینه ها کریستیانو رونالدو و دونالد ترامپ باشند، مطمئنا بخش عمده شرکت کنندگان به راحتی نمی توانند پاسخ سوالات را بدهند. مثلا یکی از سوالات می تواند این باشد: «به نظرم خودم خیلی عالی هستم و هیچ خطایی ندارم».

پاسخ سخت است! این جمله، جمله رئیس جمهور امریکا است. هرچند اصلا عجیب نیست که فکر کنیم رونالدو آن را گفته است. تصور کنید کریس هر روز صبح که از خواب بیدار می شود چندین بار این جمله را مقابل آینه بگوید.

معمولا نباید بین یک ستاره فوتبال و یک تاجر جنجالی شباهت های زیادی باشد. مگر چندین مورد، مثلا ثروتمند بودن هر دو، سرکش و لجباز بودنشان، جنجال ساز بودن و خودخواه بودن، اما رونالدو و ترامپ بیشتر از آنچه فکرش را بکنید به هم نزدیک هستند.

رونالدو اخیرا دومین آپارتمان را هم در برج مشهور ترامپ در امریکا خریده است و به غیر از آن او مالک بخشی از هتل ۱۴۰ میلیون یورویی مونته کارلو است. ترکیب جذابی است. هر دوی آن ها دنیا را به سبک خودشان فتح می کنند. ترامپ تجارت عمارت می کند و برند شخصی خودش را توسعه می دهد و در کارهایی مانند ساخت دانشگاه ترامپ و راه اندازی خط تولید استیک ترامپ و همچنین کارهای تلویزیونی.

اما رونالدو که از نظر خیلی ها در دنیای فوتبال زیر سایه لیونل مسی محو است و احتمالا در باقی دوران بازیگری اش هم همین طور خواهد بود، برای بهترین بودن رقبای دیگری هم در کنارش می بیند، مانند مارادونا، پله و ....

شباهت اصلی هر دو اما این است که فکر می کنند بهترین هستند. ترامپ بارها در پیام هایش این را به زبان آورده. دوست داشته باشید یا نه، میلیون ها امریکایی هم حرفش را قبول دارند. ترامپ گفته:«شاید اگر ایوانکا دخترم نبود حتما با او قرار ملاقات می گذاشتم». جدا از این که این جمله می تواند عجیب و نفرت برانگیز باشد، اما نشان از نارسیسم بودن او و حد بالای خودپسندی اش دارد که نمی توان به راحتی گفت رونالدو خیلی با او فرق دارد. مثلا اگر رونالدو رونالدو نبود شاید با رونالدو قرار می گذاشت!

ترامپ همچنین گفته:«انگشت های من بلند و زیبا هستند و بسیار خوش تراشند. درست مثل باقی اعضای بدنم». چرا نباید این حرف ما را یاد رونالدو بیندازد؟ او هم برای خودش موزه درست کرده است! مجسمه خودش را ساخته و در خانه و موزه اش گذاشته است.

ترامپ گفته:«من وقتی حرف می زنم به بهترین شکل این کار را می کنم. ببخشید کسانی که مقابل من بازنده هستید و از من متنفرید، اما آی کیو من یکی از بالاترین هاست و همه شما هم این را می دانید. پس لطفا احساس حماقت و احمق بودن نکنید چون این تقصیر شما نیست». ترامپ به سادگی معتقد است بهترین موجودی است که آفریده شده و گفته هایش هم نشان دهنده طرز فکرش است. این که برای ریاست جمهوری امریکا کاندیدا شده هم در واقع به همین دلیل است. او حتی یک بار گفته بود یکی از ۱۴۰ شخصیت برتر دنیا است. رونالدو هم در رفتارش شباهت هایی زیاد به ترامپ دارد. او هم معتقد است دشمن زیاد دارد چون موفق است. البته که هر دوی آن ها سال خوبی را گذرانده اند و شکی هم در این نیست.

ترامپ انقدر از سالی که گذشته راضی است که به وضوح شادی در چهره اش دیده می شود و صرف نظر از نتیجه رای گیری به شادی اش ادامه می دهد. مطمئنا هم روز به روز به تعداد هواداران و پیروان مکتبش اضافه می شود. او همین حالا هم به اندازه مسی و رونالدو و شاید بیشتر از آن ها شناخته شده باشد و فالوور داشته باشد. یک شباهت دیگر هم به فوتبالیست ها دارد و آن هم اقدام به فرار مالیاتی است.

کمی درباره دیگر سوژه این مطلب بگوییم. رونالدو. کسی که هم موزه خودش را ساخته، هم مجسمه اش را و هم فیلمش ساخته شده است. این بازیکن ۳۱ ساله یک بار گفته بود:«من خودم را بهترین فوتبالیست دنیا می دانم». بار دیگر هم گفته بود:«ورزش فوتبال در دو دهه اخیر بازیکنی مانند او نداشته است». اگر ترامپ وارد رقابتی با کلینتون شده، او هم وارد رقابت با مسی شده تا توپ طلا را ببرد. هر دو دوست دارند ثابت کنند که مردم اشتباه می کنند و هر دو هم معمولا با انتقاداتی رو به رو هستند. اما شکی در این نیست که هر دو ستاره هستند، هر دو توانسته اند توجهات زیادی را متوجه خودشان کنند، هر دو هم مخالفان زیادی دارند و خیلی ها هستند که از این دو بدشان می آید. خلافش هم درست است. هر دو طرفداران زیادی هم دارند و خیلی ها هستند که روز به روز این دو را دنبال کرده و آن ها را الگوهایشان قرار داده اند. برای هر دوشان هم این افتخاری است که با یکدیگر مقایسه شده اند و شاید فقط خودشان باشند که فکر کنند از دیگری برتر هستند.