زمزمه حذف داوران پراشتباه

ایران ورزشی: اشتباهات فاحش و تأثیرگذار احمد صالحی و حسین زرگر در هفته هجدهم رقابت‌های لیگ برتر، حاصل تصمیم‌های نادرست دپارتمان داوری در انتخاب داوران برای مسابقات لیگ برتر است. حاصل برخوردی منفعل با اشتباهات پیشین دو داوری که فصل گذشته به خاطر اشتباهات تأثیرگذار خود، ۴ جلسه، ۴ جلسه از قضاوت محروم بودند. آیا مسوولان داوری کشور با داوران خود تعارفی دارند که نسبت به حذف افرادی که توانایی لازم برای قضاوت در این سطح را ندارند اقدامی نمی‌کنند؟

دیگر کار از اعتراض‌های جسته گریخته‌ای که به عملکرد داوران می‌شود، گذشته است. اشتباهاتی که در این هفته از رقابت‌های لیگ برتر رخ داده، چنان بارز و مشخص است که مسوولان دپارتمان داوری هم نمی‌توانند کتمان شان کنند.

گلی که محمدرضا خلعتبری با دست وارد دروازه سیاه جامگان کرد و پذیرفته شد، دو کارت زردی که منصور ابراهیم‌زاده گرفت و اخراج نشد، کارت قرمزی که به سید جلال حسینی نشان داده نشد و چندین اشتباه دیگری که در بازی‌های پرسپولیس - گسترش فولاد و سایپا - سیاه جامگان روی نتیجه این مسابقات و شاید حتی جایگاه تیم‌ها در هفته‌های آینده تأثیر مستقیم داشته‌اند.

در راستای همین اشتباهات سیاه جامگان باخته و سه امتیاز بازی به حساب سایپا ریخته شده و در بازی دیگر هنوز مشخص نیست که کدام بازیکن برای بازی بعدی گسترش فولاد مقابل ذوب‌آهن محروم خواهد بود! و نکته قابل تأمل این است که قضاوت هر دو بازی برعهده دو داوری بوده است که فصل گذشته هم به خاطر اشتباهات تأثیرگذارشان ۴ جلسه، ۴ جلسه محروم بوده‌اند.

هنوز بازی پرسپولیس - سایپا به قضاوت احمد صالحی از یاد هواداران پرسپولیس نرفته که ضربه بازیکن سایپا به صورت رامین رضاییان برخورد کرد و داور بازی با اعلام خطای هند، یک پنالتی به سود سایپا اعلام کرد. البته که صالحی بعد از این اشتباه 4 جلسه محروم شد اما در بازی‌های دیگر هم بارها نشان داد که در تشخیص خطای هند با مشکل‌های اساسی روبه‌رو است. صالحی این فصل هم البته با داستان جنجالی صحبت‌هایش با مهدی رحمتی پیش از ضربه پنالتی و این ابهام که به رحمتی گفته بود بچرخ یا به چپ؟! دپارتمان داوری را حسابی به دردسر انداخت. حسین زرگر هم در کنار صالحی، فصل گذشته 2 بار با محرومیت 4 جلسه‌ای مواجه شد و اشتباهات او در بازی استقلال - راه‌آهن در حافظه اهالی فوتبال ماندگار شد. بعد از اشتباهات زرگر در آن مسابقه و چشمکی که گفته می‌شد به پرویز مظلومی زده که یعنی بازی را برایت درآوردم، زرگر عذرخواهی و خداحافظی کرد. البته که او آن چشمک معروف را به دستیارش زده بود اما در نهایت به اشتباهاتش اعتراف کرد و به خاطر همین اشتباهات از داوری خداحافظی کرد اما باشگاه راه‌آهن به خاطر اعترافی که زرگر کرده بود، اصرار داشتند که او به داوری بازگردد و او هم بعد چند بازی بازگشت. نتیجه اما چه شد؟ سقوط راه‌آهن. سقوطی که شاید تک تک همین امتیازهایی که به خاطر اشتباهات داوری از دست رفت، می‌توانست در جلوگیری از آن موثر باشد. واقعیت اما این است که پیش از آنکه کار به اینجا بکشد، دپارتمان داوری باید با مدیریت صحیح انتخاب‌هایش از بروز چنین جنجال‌هایی جلوگیری می‌کرد. حالا که برخورد منفعل این دپارتمان به اشتباهات مکرر داوران انجامیده، آیا بهتر نیست تعارفات کنار گذاشته شود و داورانی که توانایی قضاوت در لیگ برتر را ندارند، در لیگ‌های دسته پایین‌تر به قضاوت خود ادامه دهند؟ بخصوص که اخیراً زمزمه‌هایی هم در همین رابطه مطرح می‌شود که هنوز تأیید نشده است.