استقلال خوزستان در آستانه اولین تجربه آسیایی

ایران ورزشی: استقلال خوزستان که در جدیدترین بازی‌هایش در لیگ برتر فوتبال کشور تیم پدیده را ۲ بر یک برد و تا رده هفتم جدول رده‌بندی بالا آمد، از حالا مهیای حضور در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا می‌شود. جامی که آبی‌های خوزستانی امیدوارند محل جبران ناکامی‌هایشان در لیگ داخلی پس از نزولی شدید در این فصل و فراموش شدن سریع قهرمانی شگفت‌انگیز فصل پیش‌شان باشد. جایگاه فعلی استقلال خوزستان و بردهایی که اخیرا کسب کرده‌اند لابد به این معناست که به ایام کم ثمر اوایل فصل‌شان پایان داده‌اند و به تجدید روزهای خوش خود می‌اندیشند. امیدهای تازه شکل گرفته در اردوی استقلال خوزستان به حدی است که حتی حسن بیت سعید از آسان‌تر بودن کار تیمش در لیگ آسیا در قیاس با لیگ داخلی سخن می‌گوید و استدلال او بر این پایه استوار است که در ایران تیم‌های رقیب یکدیگر را به خوبی می‌شناسند اما شناسایی در بیرون از مرزها در مورد آبی‌های خوزستان اندک‌تر است.

از طرف دیگر شرکت در مسابقه‌ای در اندازه لیگ قهرمانان آسیا به خودی خود چنان مهم و انگیزه‌بخش است که می‌تواند روی نفرات استقلال خوزستان اثر مثبت بگذارد و آنها را به تکاپویی هر چه بیشتر وادارد و با این دیدگاه‌ها شاید بتوان آبی‌های خوزستان را یک «پیش بازنده» در فصل نخست حضورشان در رقابت‌های قاره‌ای تلقی نکرد.

کوچ‌هایی که شکل نگرفت

مشکلات عظیم مالی بیشترین اثر سوء را روی این باشگاه در فصل جاری گذاشته و خاطرها را مکدر ساخته‌ است و سیروس پورموسوی که در این فصل جانشین عبدا... ویسی کوچ کرده به اصفهان (و مستعفی در آنجا!) شده، بارها به حرف و کلام از سمت خود کناره‌گیری و یا پیرامون آن صحبت کرده اما او در نهایت ماندنی شده است و پس از شش ماه ممارست تیمی بر جای مانده که شاید با قوا و تشکل فصل پیش‌اش برابری نکند اما از پریشانی‌های ابتدایی فصل نیز فاصله گرفته و قدم به یک دوره جدید از قوام و پایداری نسبی گذاشته است. با اینکه رحیم زهیوی در میان فصل از جمع آبی‌های خوزستان جدا شد ولی کوچ‌های گسترده‌تری که در ابتدای فصل و اوایل تابستان و پس از قهرمانی فصل پیش در این تیم پیش‌بینی می‌شد هیچگاه شکل نگرفت و در نتیجه این تیم اینک مجموعه‌ای است که از هویت لازم برای شرکت در مسابقات قاره‌ای به کلی دور نیست و فقط احتمال دارد که چوب کمبود تجربیاتش را در این زمینه بخورد.

فاکتور هماهنگی

وحید شیخ‌ویسی که این روزها سنگربان آبی‌های خوزستان است، پیش‌تر امتحانات لازم را در تیم‌هایی مثل نفت تهران پس داده و ابقای محمد طیبی، عقیل کعبی، مهدی زبیدی و البته بیت سعید در این تیم عنصر آشنایی و هماهنگی بین نفرات را حفظ کرده است. استقلال خوزستان در میان فصل هم فعال بود و اینک آرش افشین و الویز نانگ را هم در جمع نفراتش دارد که با اینکه اولی طی فقط شش ماه حضور در استقلال تهران به کلی محو و ناپیدا بود اما سابقه بازی در خوزستان (و تیم فولاد) را دارد و نانگ نیز از همین معبر عبور کرده و بعد از ورود به تیم‌های تهرانی و پرتجربه شدن در آنجا عملا گزینه‌های گلزنی را در استقلال خوزستان بیشتر ساخته است. به آنها بیفزایید دانیال ماهینی، مهدی مومنی، فرشاد سالاروند و علی‌اصغر عاشوری را تا دریابید که استقلال خوزستان برخلاف برخی باورها با دست خالی وارد آسیا نمی‌شود و چون برای رقبا ناشناخته است شاید موجب غافلگیری آنها و خلق شگفتی هم بشود.

حالا از نو

این کورسی است که حتی اگر بیت سعید و یارانش در آن کم بیاورند و از گروه خود صعود نکنند، خرده چندانی به آنها گرفته نخواهد شد زیرا پس از قهرمانی شگفت‌انگیز فصل پیش به شکل‌های مختلف تنها ماندند و راه‌های تضعیف‌شان پیموده شد و حالا از نو، قدری سر برآورده‌اند و این یک نقطه امیدواری برای جام آسیایی پیش‌رو است. حتی در بدترین شکل قضیه که حذف احتمالی در همان مرحله گروهی است، استقلال خوزستان می‌تواند روی تجربیات عظیم حاصله به عنوان عاملی برای تقویت خود چه در عرصه آسیا و چه در صحنه رقابت‌های داخلی بهره گیرد.