یک روز در زادگاه و خانه پدری حسن روحانی

مجله مهر: ۴۸ ساعت پس از انتخابات ۲۴ خردادماه و تنها چند ساعت پس از اعلام رسمی نتایج انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم، سری به شهرستان «سرخه» زادگاه رئیس جمهور منتخب در استان سمنان زدیم تا از حال و هوای شهر باخبر شویم. گزارش اختصاصی از زادگاه رئیس جمهور منتخب را بخوانید.

محمدمهدی حاجی پروانه: «موبارک بیتان». این جمله، شاید رایج ترین جمله در گفتگوهای این یکی دو روز سرخه ای ها باشد. هرچه باشد، رئیس جمهور ۶۵ ساله و منتخب دوره یازدهم، همشهری آن هاست و تبریک گفتن همشهری ها به هم برای این موفقیت، هم دلچسب است و هم غرورانگیز. حالا همه ۲۵هزار نفر اهالی این شهر کوچک خوشحالند که همشهری رئیس جمهور منتخب هستند.

این را می شود از درو دیوارها و طاق نصرت شهر هم دریافت. جایی که عکس های «دکتر حسن روحانی» قدم به قدم روی درودیوارها و پشت شیشه مغازه های شهر دیده می شود.دود اسپند هم هرازگاهی در یک گوشه می پیچد تا بساط یک جشن سنتی به راه باشد. اهالی هم دارند خودشان را آماده می کنند تا به جشن شب در مسجد محله دکتر روحانی برسانند. جایی در مرکز شهر زادگاه رئیس جمهور منتخب ایران.

«یه بن بست که ۳ تا خونه داره. سرکوچه شورای شهره. خونه پدری آقای دکتر انتهای همون کوچه ست». پیداکردن این نشانی در بلوارانقلاب سرخه، کار سختی نیست. «بن بست نظامی» همان کوچه ای است که دنبالش می گردیم و خیلی زود هم پیدا می شود. کوچه ای قدیمی با خانه هایی قدیمی تر در مرکز شهر سرخه. با یک دیوار سیمانی سفید رنگ و طولانی که برای ساختمان شورای شهر سرخه است. خانه های بن بست نظامی هم ۳ تا بیشتر نیستند. خانه هایی که وجه مشترک همه شان درختان انگور و انار است که از بالای دیوارها به کوچه سرک کشیده اند و سبزی دانه های کوچک غوره و قرمزی گل های انارشان از دورپیداست.


این جا، محله پدری رئیس جمهور منتخب دوره یازدهم است. تشخیص خانه پدری دکتر روحانی هم با نشانی هایی که داده اند، سخت نیست. یک بنای قدیمی که دیوارهایش از سنگ مرمر است و شیشه یکی از پنجره هایش (که به نظر می رسد مال انباری کوچک روی پشت بام باشد) شکسته است. یک کولر آبی که سایبانی برایش ساخته اند و حیاطی که با سایه بلند برگهای سبز درختان انگور و انار پوشید شده است.

خانه ای که البته حدود یک سالی می شود صاحبش یعنی «حاج اسداله فریدون » پدر دکتر حسن روحانی راهی دیار باقی شده است و حالا فقط مادرخانواده را در خود می بیند.هرچند مادر خانواده هم به تهران رفته تا درروزهای سخت و شیرین انتخابات کنار پسرش باشد. کلید خانه اما هست. داماد خانواده در را برایمان باز می کند تا گشتی در حیاط خانه پدر رئیس جمهور هم بزنیم. همراه با «حسن نجار» که شوهرخواهر رئیس جمهور هم هست و ستاد انتخاباتی دکتر روحانی در زادگاهش را هم می گردانده. ستادی که البته مغازه عطاری پدر خانواده روحانی هم بوده است و داماد خانواده می گوید بعد از فوت او تعطیل شده است:«مرحوم اسدالله فريدون از کاسبان قديمي بازار شهر بود. یک زمانی هم نماینده مراجع تقلید در سرخه بوده. از زمان مرحوم آیت الله بروجردی. بعد که حاج آقا در ۹۳ سالگی به رحمت خدا رفتند، مغازه شان را هم تعطیل کردیم . چون کسی نبود آن را بگرداند. فقط در زمان انتخابات، این مغازه را کرده بودیم ستاد انتخاباتی پسرش.»


حیاط خانه پدری حسن روحانی، حیاط ساده است. بنای خانه، به اندازه ۳ پله بالاتر از حیاط قرار گرفته و گوشه حیاط، یک تخت چوبی قدیمی کنار پیچک های قدکشیده از کنار دیوار دیده می شود. تختی که زیرانداز قدیمی و بالش رویش، نشان می دهد که محل استراحت اهالی خانه است. درختان انگور توی حیاط هم آنقدر پربارند که شاخه هایشان روی زمین هم کشیده شده است. درخت هایی که باغبان قدیمی خانواده می گوید موقع کاشتنش، خود رئیس جمهور منتخب هم حضور داشته. «علی اکبر جمال» که در جوانی کشاورز زمین های پدر دکتر روحانی بوده، این طور خاطره اش از کاشت این درخت ها را تعریف می کند:«حاج اسداله، قالیبافی می کرد.

بعد از چند وقت هم مغازه عطاری باز کرد . اما از همان اول هم به کشاورزی علاقه داشت. من باغبانشان بودم و باهم سرزمین کار می کردیم. خانه شان را که عوض کردند، آمدند همین جا که زمین کشاورزی شان بود خانه ساختند.این درخت هایی هم که الان توی حیاط است یادگار همان سالهاست که این جا زمین کشاورزی بوده. قشنگ یادم هست که موقع کاشتن این درختها، خود آقای دکتر روحانی که ان زمان کم سن و سال بود، در کاشتن این درخت ها به ما کمک کرد و درخت ها را آب می داد و حواسش به درخت ها بود.»


یک روحانی میان فریدون ها

این جا بین همه بستگان رئیس جمهور، او یک ویژگی منحصر به فرد هم دارد. این که نام خانوادگی اش متفاوت با همه بستگانش است. «حسن نجار» شوهر خواهر دکترروحانی درباره او این طور توضیح می دهد:«همه فامیل آقای روحانی، نام خانوادگی شان فریدون است. منتها خود آقای دکتر به خاطر این که این نام خانوادگی، خودش یک اسم است و به این خاطر که در دوران مبارزات علیه رژیم پهلوی، با اسم مستعار بالای منبر بروند و سخنرانی کنند، نام خانوادگی شان را به روحانی تغییر دادند. اما نام خانوادگی اصلی وی فریدون است.»

جالب این جاست که همسر حجت الاسلام دکتر روحانی هم، نام خانوادگی خود را تغییر داده است. آن طور که همسایه ها و بستگان روحانی می گویند، او و همسرش پسرخاله و دخترخاله هستند و نام خانوادگی همسر روحانی«عربی» بوده است. اما پس از ازدواج با دکتر روحانی، او هم نام خانوادگی او را به «روحانی» تغییر داده است.


۵ سال از عمرم مال دکتر روحانی!

سراغ همسایه ها که بروی، همه از رئیس جمهور منتخب که همشهری شان هم هست، خاطره دارند. از«حاج غلامحسین سماوی» ۹۲ ساله، همسایه روبه رویی خانواده دکتر روحانی که از خوش اخلاقی و حرف شنوی دکترروحانی از پدرش یاد می کند و خانواده روحانی را دوست داشتنی می داند تا «حاج ابراهیم ابراهیمی» که او هم۹۲ سالش است و بچگی های دکتر روحانی را خوب به خاطر دارد و جای نشستنش را پشت واکر درست می کند و تندتند خاطره تعریف می کند.

اما شاید جالب ترین حرف ها را همکلاسی سابق رئیس جمهور منتخب می گوید. «حسینعلی بختیاری» البته از طرفداران پروپاقرص همکلاسی سابقش هم هست و روی نام او تعصب دارد:« سال ۱۳۳۷ من با دکتر در مدرسه نظامی سرخه درس می خواندم .دکتر از نظر سطح فکری از بقیه همکلاسی هابالاتر بود تاجایی که برخی اوقات معلم ها کلاس درس را به او واگذار می کردند. بعد هم که بزرگتر شدیم و هنوز نمی دانستیم مبارز یعنی چه، دکتر از مبارزان انقلاب اسلامی شده بود.»

بختیاری البته آن قدر خاطر همکلاسی سابقش را می خواهد که یک ادعای جالب هم مطرح می کند: «من آن قدر دوستش دارم و قبولش دارم که دعا می کنم اگر قرار است ۵ سال سال از عمرم باقی مانده باشد، این ۵ سال را خدا به عمر دکتر اضافه کند.»

دود اسپند حالا دیگر حسابی به هوا بلند شده و مسجد ولی عصر(عج) سرخه هم شلوغ تر از همیشه. این جا و درمحله رئیس جمهور منتخب دوره یازدهم، همه دارند آماده می شوند که پیروزی همشهری شان را جشن بگیرند. سرخه، حالا بیشتر از همیشه در کانون خبرهاست و همشهری های آقای رئیس جمهور منتخب هم احتمالا خوشحال ترین مردم دنیا.