درخواست آزادی برای مرد برادرکُش
مرد برادرکُش که به دلیل نبود تصمیم‌گیری برای تعیین‌تکلیف سال‌های زیادی در زندان بود، با تصمیم دادگاه برای پذیرش وثیقه به‌زودی آزاد می‌شود. به گزارش خبرنگار ما، مأموران فروردین سال ٨٤ با تماس تلفنی زنی با‌خبر شدند که درگیری میان دو برادر منجر به مرگ یکی از آنها شده است.
روزنامه شرق: مرد برادرکُش که به دلیل نبود تصمیم‌گیری برای تعیین‌تکلیف سال‌های زیادی در زندان بود، با تصمیم دادگاه برای پذیرش وثیقه به‌زودی آزاد می‌شود. به گزارش خبرنگار ما، مأموران فروردین سال ٨٤ با تماس تلفنی زنی با‌خبر شدند که درگیری میان دو برادر منجر به مرگ یکی از آنها شده است.
وقتی پلیس در محل حاضر شد، جسد شهرام را پیدا کرد؛ درحالی‌که شاهین، عامل قتل، نیز در محل حضور داشت؛ بنابراین شاهین بازداشت شد. او به قتل برادرش اعتراف کرد و گفت: قصدش فقط ضربه‌زدن بود، نه اینکه او را بکشد. با توجه به مدارک موجود در پرونده کیفرخواست علیه متهم صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ٧٤ وقت دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
مادر مقتول در شرح آنچه اتفاق افتاده بود، گفت: شاهین و شهرام همیشه با هم دعوا می‌کردند و این چیز جدیدی نبود. روز حادثه آنها دعوا کردند و به اتاق رفتند، چند دقیقه بعد دخترم وارد اتاق شد و فریاد زد و بعد متوجه شدم شهرام کشته شده و شاهین هم با چاقوی خون‌آلود در اتاق است و من هم به پلیس خبر دادم. مادر مقتول درخواست قصاص را مطرح کرد و گفت گذشت نمی‌کند.
وقتی متهم در جایگاه حاضر شد، اتهام قتل برادرش را قبول کرد و گفت هرچند قصدی برای این کار نداشت؛ اما قبول دارد برادرش با ضرب چاقوی او کشته شده است. با توجه به درخواست مادر مقتول حکم قصاص برای متهم صادر شد و این حکم در دیوان‌عالی کشور به تأیید رسید. متهم دو بار برای اجرای حکم از سوی دادسرای جنایی تهران فراخوانده شد؛ اما با توجه به اینکه مادرش حاضر نشد به محل اجرا برود، حکم اجرا نشد.
با گذشت ١١ سال از این پرونده، روز گذشته متهم برای بررسی درخواست آزادی‌اش به دادگاه آمد. او گفت: ١١ سال است که در زندان هستم. مادرم نه حاضر به گذشت است و نه حکم را اجرا می‌کند. من به میان‌سالی پا گذاشته‌ام و حالا درخواست دارم با وثیقه من را آزاد کنید تا مادرم تصمیم خودش را بگیرد. او درباره روز حادثه گفت: من مشکل اعصاب و روان دارم و نمی‌توانم خودم را کنترل کنم و همیشه با برادرم درگیر می‌شدم.
آن روز واقعا نتوانستم خودم را کنترل کنم و ضربه را زدم. البته برادرم مشکل عقلی داشت و مادرم همیشه مراقب بود که او کاری نکند که دردسر شود. برادرم با اینکه می‌دانست من عصبی هستم، مدام اذیت می‌کرد. روز حادثه هم دقیقا یادم نیست چه اتفاقی افتاد و چطور ضربه را زدم، فقط یادم می‌آید که با هم دعوا کردیم؛ البته قبول دارم قتل کار من بود.
١١ سال است در زندان هستم. مادرم در این مدت به من سر نزده است؛ البته از او ناراحت نیستم؛ به‌هرحال من کاری کردم که بخشودنش بسیار مشکل است؛ اما از این وضعیت هم خسته شده‌ام و درخواست دارم که کمک کنید تا با وثیقه بیرون باشم و مادرم را راضی به گذشت کنم. با پایان جلسه رسیدگی قضات وارد شور شده و درخواست متهم را قبول کردند.
وقتی پلیس در محل حاضر شد، جسد شهرام را پیدا کرد؛ درحالی‌که شاهین، عامل قتل، نیز در محل حضور داشت؛ بنابراین شاهین بازداشت شد. او به قتل برادرش اعتراف کرد و گفت: قصدش فقط ضربه‌زدن بود، نه اینکه او را بکشد. با توجه به مدارک موجود در پرونده کیفرخواست علیه متهم صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ٧٤ وقت دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
مادر مقتول در شرح آنچه اتفاق افتاده بود، گفت: شاهین و شهرام همیشه با هم دعوا می‌کردند و این چیز جدیدی نبود. روز حادثه آنها دعوا کردند و به اتاق رفتند، چند دقیقه بعد دخترم وارد اتاق شد و فریاد زد و بعد متوجه شدم شهرام کشته شده و شاهین هم با چاقوی خون‌آلود در اتاق است و من هم به پلیس خبر دادم. مادر مقتول درخواست قصاص را مطرح کرد و گفت گذشت نمی‌کند.
وقتی متهم در جایگاه حاضر شد، اتهام قتل برادرش را قبول کرد و گفت هرچند قصدی برای این کار نداشت؛ اما قبول دارد برادرش با ضرب چاقوی او کشته شده است. با توجه به درخواست مادر مقتول حکم قصاص برای متهم صادر شد و این حکم در دیوان‌عالی کشور به تأیید رسید. متهم دو بار برای اجرای حکم از سوی دادسرای جنایی تهران فراخوانده شد؛ اما با توجه به اینکه مادرش حاضر نشد به محل اجرا برود، حکم اجرا نشد.
با گذشت ١١ سال از این پرونده، روز گذشته متهم برای بررسی درخواست آزادی‌اش به دادگاه آمد. او گفت: ١١ سال است که در زندان هستم. مادرم نه حاضر به گذشت است و نه حکم را اجرا می‌کند. من به میان‌سالی پا گذاشته‌ام و حالا درخواست دارم با وثیقه من را آزاد کنید تا مادرم تصمیم خودش را بگیرد. او درباره روز حادثه گفت: من مشکل اعصاب و روان دارم و نمی‌توانم خودم را کنترل کنم و همیشه با برادرم درگیر می‌شدم.
آن روز واقعا نتوانستم خودم را کنترل کنم و ضربه را زدم. البته برادرم مشکل عقلی داشت و مادرم همیشه مراقب بود که او کاری نکند که دردسر شود. برادرم با اینکه می‌دانست من عصبی هستم، مدام اذیت می‌کرد. روز حادثه هم دقیقا یادم نیست چه اتفاقی افتاد و چطور ضربه را زدم، فقط یادم می‌آید که با هم دعوا کردیم؛ البته قبول دارم قتل کار من بود.
١١ سال است در زندان هستم. مادرم در این مدت به من سر نزده است؛ البته از او ناراحت نیستم؛ به‌هرحال من کاری کردم که بخشودنش بسیار مشکل است؛ اما از این وضعیت هم خسته شده‌ام و درخواست دارم که کمک کنید تا با وثیقه بیرون باشم و مادرم را راضی به گذشت کنم. با پایان جلسه رسیدگی قضات وارد شور شده و درخواست متهم را قبول کردند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
مگه حضور اولیای دم هنگام اجرای حکم الزامیه؟!
پاسخ ها
قانون تصور میکنه هنگام اجرای اعدام احتمال بخشش قاتل از طرف اولیای دم زیاده برای همین اجبار کرده که حتمأ بایستی حضور داشته باشند . البته اینکار جواب داده و خیلیا بخشیده شدند .
الزامی بودن حضور اولیاء دم و تعطیل شدن حکم الهی بخاطر عدم حضور خلاف شرع نیست؟!
اگر بجای کسب رضایت مادر، از او هم انتقام گرفت چی؟
مادر باید می بخشید اگر اون که درگذشته پسرش بوده همین هم پسرشه ....همین بس که با اندیشه ی کشتن برادر هر شب می خوابد و بیدار می شود دیگر نباید مادر چنین کند مگر اینکه از جون خویش و دیگران نیز بیم کند....
نمیخوام حکم بدم، اما مادره که درخواست قصاص نموده و دو بار هم حاضر نسده، ممکن است قسم خورده حالا روش نمیشه پسرش را گذشت کنه با پا در میانی بستگان وافراد خیر میشه این پسرش آزاد بشه، مادره دیگه مادر
هنوز پسرکشی و خبر ندادین زیاد احساسی نشه، پدره زود آزاد بشه بهتره