طنز؛ مسئله خواهر و مادر افراد

پوریا عالمی در روزنامه شرق نوشت:

از وقتی یکی از اعضای شورای شهر تهران (که معلوم نیست دقیقا کدام عضو است؟) به منتقدان عملکرد شورا و شهرداری گفته: «آمده‌اند و به يك آزاده و يك اسطوره تهمت زده‌اند. مي‌دانيد آزادگي چيست؟ كسي كه اين حرف‌ها را منتشر كرده، يك هفته خواهرش دست داعش باشد تا بفهمد. اينها آمده‌اند آبروي همه را برده‌اند. به چه كسي چيزي داده؟ اگر چيزي به كسي داده‌اند به يك اسطوره و يك آزاده داده‌اند»، ما متقاعد شدیم و حرفمان را پس گرفتیم. این حرف چندتا چیز را روشن می‌کند:

۱- نقش خواهر در زندگی افراد خیلی مهم است و بار حقوقی زندگی روی دوش آنهاست.

۲- به نظر بعضی‌ها رفتار داعش به‌هرحال تربیت‌کننده است و حساب کار را می‌دهد دست آدم، طوری که هرکسی نقد داشته باشد و توجیه نشود، برای اینکه توجیه شود، باید خواهرش را به صورت توجیهی بفرستد داعش.

٣- به نظر ما داعش که دست ما نبوده و سیر تکاملی انسان به داعش رسیده است. منتها اعضای شورا چی؟ واقعا یعنی ما خودمان بهشان رأی دادیم؟ با دست خودمان؟

٤- آیا ما وقتی با دست خودمان به بعضی‌ها رأی می‌دهیم و آنها به یک چیز دیگر رأی می‌دهند، ما به صورت غیرمستقیم برای خواهرانمان به مقصد داعش بلیت نگرفته‌ایم؟

٥- واقعا چرا مردهای ایرانی مسئولیت‌پذیر نیستند و آخرسر همه‌چیز را می‌اندازند گردن خواهران و مادران؟

٦- ما همیشه فکر می‌کردیم مسئله خواهر و مادر افراد یک بحث خانوادگی و خصوصی است که گویا یک مسئله مدیریتی و عمومی است. پس بهتر است ما دیگر به‌عنوان یک آدم معمولی توی این مسائل دخالت نکنیم و ببینیم مسئولان دیگر چه خوابی برایمان دیده‌اند.

وصیت

سوفیا...‌ای عشق من... بابات تو را به من نمی‌دهد. من هم بهش گفتم شما که این حرف‌ها را می‌زنی، خودت یک هفته خواهرت را در اختیار داعش قرار بده. به نظرت متقاعد شد؟ قربانت؛ میدون دوم.