طنز؛ قهری؟ رای که ميدی؟!
محمدباقر قالیباف آرزوی گفتن سومین «نه» را به دل ما گذاشت و خودش محترمانه کنار رفت و حالا دو گزینه مشخص‌تر از قبل در مقابل ماست: پل یا دیوار. البته این دو گزینه، سه حالت دارد: رای به پل، رای به دیوار (تو مایه‌های روم به دیوار) و رای ندادن....
پدرام ابراهیمی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
محمدباقر قالیباف آرزوی گفتن سومین «نه» را به دل ما گذاشت و خودش محترمانه کنار رفت و حالا دو گزینه مشخص‌تر از قبل در مقابل ماست: پل یا دیوار. البته این دو گزینه، سه حالت دارد: رای به پل، رای به دیوار (تو مایه‌های روم به دیوار) و رای ندادن (که می‌شود همان رای به دیوار). بعد از این صغرا کبرای بسیار نامحسوس، چند سوال از افراد موسوم به آرای مردد، آرای خاموش و قهرکرده‌های عزیز می‌پرسیم. پاسخنامه هم نداریم. برای خودتان جواب بدهید کفایت می‌کند.
یک- اگر وسط مردادماه در خانه‌ای زندگی کنید که با محله و نما و سیم‌کشی و علی‌الخصوص لوله‌کشی روکار آن مشکل دارید در این شرایط با اینکه امکان استفاده از کولر را دارید، آن را روشن نمی‌کنید؟ که چی؟
دو- شده شبی -گلاب به روی‌تان- راست‌روده شوید و همسرتان (اعم از زن یا شوهر) برای شما نبات‌داغ بیاورد و بگویید: «نه! این درمان‌ها مقطعیه. صبر می‌کنم بریم دکتر ریشه‌ای درستش کنم». خب عزیز دل، اول باید بتوانی از خانه خارج شوی، بعد ریشه‌ای و فلان. ریشه‌ات تا صبح از روده‌ات درمی‌آید!
سه- در شرایطی که باید با نردبان از دیوار مرتفعی بالا بروید، به جای پله اول و دوم و سوم، همان اول سعی می‌کنید پا روی پله آخر بگذارید؟ یا نردبان را کناری می‌اندازید و بالا می‌روید؟ (این مورد آخر با حامیان بعضی کاندیداها خط رو خط شد. ببخشید).
چهار- فرض کنید ناراحتی قلبی دارید و بقیه فکر میکنند تمارض و لوس‌بازی و از این حرف‌هاست. اگر قلب‌تان درد بگیرد، تا زمانی که به مرکز درمانی برسید، زیرزبانی و پروپرانولول استفاده می‌کنید یا صبر می‌کنید تا وراث باور کنند درد دارید؟! (البته معمولا مادرها از این سیستم‌ها دارند که برای هر کار ما می‌گویند: «خدا مرگم بده از دست کارای تو!» هفته‌ای هشت روز هم می‌روند دکترهای متنوع!).
و سوال آخر- هر کسی به چیزی افتخار می‌کند و این حق اوست. فضولی دلیلش هم به ما نیامده. فقط سوال اینجاست که اگر به دورانی برگردیم که در فرودگاه‌های جهان تا پاسپورت ما را می‌دیدند، هزارجور تست دی.ان.ای و قرنیه و... می‌گرفتند (که اثر انگشت محترمانه‌ترین‌شان بود) یا دوباره روزهایی بیاید که -زبانم لال- از گیِت‌هایی ردمان کنند که از گفتنش هم شرم دارم، آیا صفحه انتخابات شناسنامه‌تان را مثل تسوکه می‌گیریم جلوی روی مامور که بگوییم: «عوضش تا حالا رای ندادم؟ سفیدِ سفیده!». بیا برنگردیم.
محمدباقر قالیباف آرزوی گفتن سومین «نه» را به دل ما گذاشت و خودش محترمانه کنار رفت و حالا دو گزینه مشخص‌تر از قبل در مقابل ماست: پل یا دیوار. البته این دو گزینه، سه حالت دارد: رای به پل، رای به دیوار (تو مایه‌های روم به دیوار) و رای ندادن (که می‌شود همان رای به دیوار). بعد از این صغرا کبرای بسیار نامحسوس، چند سوال از افراد موسوم به آرای مردد، آرای خاموش و قهرکرده‌های عزیز می‌پرسیم. پاسخنامه هم نداریم. برای خودتان جواب بدهید کفایت می‌کند.
یک- اگر وسط مردادماه در خانه‌ای زندگی کنید که با محله و نما و سیم‌کشی و علی‌الخصوص لوله‌کشی روکار آن مشکل دارید در این شرایط با اینکه امکان استفاده از کولر را دارید، آن را روشن نمی‌کنید؟ که چی؟
دو- شده شبی -گلاب به روی‌تان- راست‌روده شوید و همسرتان (اعم از زن یا شوهر) برای شما نبات‌داغ بیاورد و بگویید: «نه! این درمان‌ها مقطعیه. صبر می‌کنم بریم دکتر ریشه‌ای درستش کنم». خب عزیز دل، اول باید بتوانی از خانه خارج شوی، بعد ریشه‌ای و فلان. ریشه‌ات تا صبح از روده‌ات درمی‌آید!
سه- در شرایطی که باید با نردبان از دیوار مرتفعی بالا بروید، به جای پله اول و دوم و سوم، همان اول سعی می‌کنید پا روی پله آخر بگذارید؟ یا نردبان را کناری می‌اندازید و بالا می‌روید؟ (این مورد آخر با حامیان بعضی کاندیداها خط رو خط شد. ببخشید).
چهار- فرض کنید ناراحتی قلبی دارید و بقیه فکر میکنند تمارض و لوس‌بازی و از این حرف‌هاست. اگر قلب‌تان درد بگیرد، تا زمانی که به مرکز درمانی برسید، زیرزبانی و پروپرانولول استفاده می‌کنید یا صبر می‌کنید تا وراث باور کنند درد دارید؟! (البته معمولا مادرها از این سیستم‌ها دارند که برای هر کار ما می‌گویند: «خدا مرگم بده از دست کارای تو!» هفته‌ای هشت روز هم می‌روند دکترهای متنوع!).
و سوال آخر- هر کسی به چیزی افتخار می‌کند و این حق اوست. فضولی دلیلش هم به ما نیامده. فقط سوال اینجاست که اگر به دورانی برگردیم که در فرودگاه‌های جهان تا پاسپورت ما را می‌دیدند، هزارجور تست دی.ان.ای و قرنیه و... می‌گرفتند (که اثر انگشت محترمانه‌ترین‌شان بود) یا دوباره روزهایی بیاید که -زبانم لال- از گیِت‌هایی ردمان کنند که از گفتنش هم شرم دارم، آیا صفحه انتخابات شناسنامه‌تان را مثل تسوکه می‌گیریم جلوی روی مامور که بگوییم: «عوضش تا حالا رای ندادم؟ سفیدِ سفیده!». بیا برنگردیم.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
هو الشافی
خخخخخ...
عالی بود...عالی....به امید خدا که دیگه بر نمیگردیم به اون دوران
واقعا من هم آدمهایی که رای نمیدن رو درک نمی کنم مخصوصا اونها که تو همین کشور زندگی میکنند. و هر اتفاقی بیفته رو زندگی شون اثر داره. یعنی میخوان بگن متفاوتیم؟!! یا اینکه حواسشون نیست اوضاع چطوریه؟
میخوان بگن ما خیلی میفهمیم