سایه دخل و تصرف بر سر خاطرات ایرانی ها

مهدی نوروز در روزنامه ایران نوشت: تهران، خیابان جمهوری؛ پیش از آنکه با ساختمان‌های پیر و همچنین مجتمع تجاری‌های جدید در میان همهمه و آلودگی گیر افتاده باشد، خیابان خاطره‌ها و نوستالژی‌های چند دهه گذشته است.

خیابانی که روزگاری با پلاسکو، کافه نادری و لاله زار، ویترین مدرن شدن پایتخت بود. ویترینی که پس از ریزش پلاسکو با نگرانی دو چندانی دیده شده و این بار نیز قرعه نگرانی به نام «کافه نادری» افتاده است. در سال ۱۳۰۶ و ۹ دهه قبل‌تر از آنکه کافه‌های کوچک و بزرگ با عناوین گوناگون در گوشه و کنار شهر پدیدار شوند.

کافه نادری در نزدیکی خیابان فردوسی دایر شده و خیلی زود جای خود را در میان روشنفکران و هنرمندان زمان خود باز کرد؛ از آن روزها تا امروز و با وجود رشد کافه‌های جدید، «کافه نادری» هنوز هم محبوبیت خود را داشته است تا جایی که در سال ۱۳۸۲ به ثبت ملی رسید.

ماجرای اصلی اما از چند شب قبل مطرح شد. خبر‌ها ضد و نقیض بودند، منبع هم شبکه‌های اجتماعی. یکی خبر از احتمال تخریب کافه و دیگری خبر از تفکیک زمین آن می‌داد. موضوع در شبکه‌های اجتماعی پررنگ شد، به خبرگزاری‌ها رسید و در نهایت واکنش مسئولان را به همراه داشت.

دامنه واکنش‌ها نیز از شهرداری تا شورای شهر را شامل شده و همه یک صدا بر رفع نگرانی افکار عمومی از احتمال تخریب بنا تأکید کردند؛ اگرچه سایه دخل و تصرف همواره بر سر آثار ثبت شده سنگینی می‌کند اما موضوع کافه نادری را می‌توان به فال نیک گرفت زیرا هم نشان از حساسیت افکار عمومی بر بناهای تاریخی داشته و هم آنکه قدرت مثبت شبکه‌های اجتماعی در پاسخگویی مسئولان مربوطه را نشان می‌دهد.