جلالی: خیلی دلگیرم و به رویاهایم نرسیدم

ایران ورزشی: مجید جلالی برای نخستین سال است که در شروع لیگ برتر سکان هدایت تیمی را برعهده ندارد. اما این مهم نه تنها او را از فوتبال دور نکرده بلکه مصمم‌تر و پیگیر‌تر از قبل بازی‌ها را دنبال می‌کند. با آقا معلم درباره لیگ بیست‌ویکم، دلایل سینوسی نتایج برخی تیم‌ها و البته کارنامه خودش و دلخوری‌هایش صحبت کردیم. او از اینکه با دو قهرمانی فرصت حضور در لیگ قهرمانان آسیا را به او نداده‌اند بسیار دلگیر است. آقا مجید اما همچنان امیدوار است تا فرصتی برای تداوم خدمت به فوتبال و یافتن بازیکنان مستعد و جوان را داشته باشد.

برای ورود به بحث، ارزیابی شما از لیگی که شش هفته‌اش گذشته چگونه است؟

شاید پر رنگ‌ترین موضوع شش هفته اخیر لیگ که غیر قابل انکار هم باشد کیفیت فنی آن است. به نظرم خیلی مهم است که فدراسیون فوتبال بخشی را برای ارزشیابی تیم‌ها و مسابقات راه‌اندازی کند. حتی رسانه‌ها هم می‌توانند در این زمینه تشکلی ایجاد کنند. البته دیدم که رسانه‌ها در پایان هر هفته بهترین تیم را معرفی می‌کنند اما آن همه واقعیت نیست.

چطور؟

به‌عنوان مثال تیمی با کیفیت پایین در بازی برنده می‌شود اما یک تیم با ارائه بازی خیلی خوب روی اشتباه داور نتیجه را واگذار می‌کند. به نظر من هر هفته تیم با کیفیت باید صرفنظر از نتیجه به دست آمده انتخاب شود. این موضوع باعث دلگرمی آنها خواهد شد.

البته این مسأله چالش‌هایی را هم به وجود می‌آورد.

بله، من سه هفته قبل گفتم شکل بازی استقلال نگران کننده است اما خیلی‌ها به جای اینکه به آن بپردازند فقط بد و بیراه گفتند. ما وقتی دیدگاهی را در جامعه فوتبال ارائه می‌دهیم باید آن را ثابت کنیم. اگر این اتفاق بیفتد دیگر به نتیجه بازی‌ها خیلی توجه نمی‌شود. در فجر سپاسی هم من در ابتدای فصل که از سه بازی نتایج خوبی را کسب نکرده بود گفتم مدل بازی‌شان طوری است که در صورت تداوم تیم‌شان پله پله بالا می‌آید.

این موضوع تا چه اندازه تضمین برای تداوم دارد و اصلاً دلایلش چه می‌تواند باشد؟

قطعاً دلایلی دارد. خیلی از ما همیشه به جای اینکه دنبال علت باشیم دنبال مقصریم. یکی از دلایل اصلی این موضوع به هم خوردن تقویم مسابقات است. وقتی این اتفاق می‌افتد و زمان شروع مسابقات تغییر می‌کند، دوران آماده‌سازی تیم‌ها هم دستخوش تغییر می‌شود. در کنار این موضوع ورود طیف جوانی از مربیان که در میان آنها افراد کاربلد هم دیده می‌شوند. همین مسائل باعث می‌شود که بعد از سه هفته، چهار مربی تعویض می‌شوند. اینها دست به دست هم می‌دهند تا من به‌عنوان مربی فقط راه کوتاه‌مدت و نتیجه‌گرا را در پیش بگیرم. قطعاً این مسیر به کیفیت بازی منتج نمی‌شود. به خاطر همین می‌بینیم که بعضی تیم‌ها با ارائه بازی بسته و روی اتفاقات و ضربات ایستگاهی به گل می‌رسند و بازی را می‌برند. در این شرایط کیفیت فدای نتیجه می‌شود.

در حال حاضر بیست‌ویکمین دوره لیگ برتر را پشت سر می‌گذاریم اما متأسفانه همچنان نخستین‌ها مثل زمین تمرین و زمین مسابقه خوب برای برخی تیم‌ها فراهم نیست. این یعنی در همه این سال‌ها مسئولان باشگاه‌ها یا هیأت‌های فوتبال‌شان کاری انجام نداده‌اند.

این یکی از موضوعات اصلی فوتبال ما است. الان فوتبال طوری شده که بیشتر در اختیار استان‌هایی است که منابع مالی قوی دارند، در حالی که از درون خودشان زیرساخت نساخته‌اند بخصوص زیرساخت انسانی.

بیشتر توضیح می‌دهید.

شما سیرجان را در نظر بگیرید که به لحاظ ساختار فوتبالی بسیار عالی هستند اما از نظر نیروی انسانی متخصص هنوز کامل نشده‌اند یا رفسنجان و حتی قائمشهر. من یادم هست زمان جام تخت جمشید اعلام کردند هر باشگاهی استادیوم نداشته باشد از مسابقات کنار گذاشته می‌شود که همین کار را با تیم عقاب که برای نیروی هوایی هم بود و پشتوانه بسیار خوبی بود انجام دادند اما این مهم چرا الان جدی گرفته نمی‌شود. در حال حاضر خیلی از تیم‌های لیگ یکی هم امکانات کافی را ندارند. همین تیم هوادار که به لیگ برتر صعود کرده کجا بازی می‌کند یا همین فجر سپاسی که مشکل زمین دارد.

چه راهکاری دارد؟

باید استانداردها لحاظ شود. تیم‌ها میلیاردها تومان خرج می‌کنند تا لیگ برتری شوند در حالی که اول باید پول را خرج زیرساخت‌های‌شان کنند. اگر هم امکاناتش را ندارند حتی در صورت صعود نباید به آنها اجازه داده شود. چه کسی باید این مسائل را به آنها آموزش دهد یا یادآوری کند.

چه کسی؟

ما این حرف‌ها را می‌زنیم اما فدراسیون باید به این موضوعات توجه کند. آنها باید به رسانه‌ها درباره ارزشیابی و کیفیت خوراک بدهند. اگر این بخش‌ها فعال و پیشرفتی حاصل شد حتماً سرچشمه‌اش آنجا خواهد بود.

شما به تقویم بازی‌ها اشاره کردید اما همین برخی از مربیان هنوز لیگ شروع نشده می‌گویند پنج هفته ابتدایی ملاکی برای ارزیابی نیست، این توجیه نیست؟

اگر تقویم سرجایش باشد توجیه است اما مثلاً مربی یک هفته مانده به لیگ معرفی می‌شود طبیعتاً این مربی زمانی برای آماده‌سازی نداشته و در این صورت حرفش توجیه نیست. شما همین الان زمان پایان فصل قبل و شروع فصل جدید را در نظر بگیرید متوجه خواهید شد که هیچ کدامشان ۸ هفته زمان برای آماده‌سازی قبل از فصل را نداشته‌اند.

در این شش هفته نتایج خیلی تیم‌ها حتی مدعیان لیگ هم سینوسی بوده و...

این مسائل در فوتبال تا حدی تأکید می‌کنم تا حدی طبیعی است. البته باید آسیب‌شناسی و دلایلش مشخص شود. آشفتگی در داوری، روش بازی تیم‌ها و بی‌کیفیت بودن بازی‌ها باعث نوسان می‌شود. به همین دلیل اتفاقات فوتبالی، مثل ضربه پنالتی، اوت دستی و... سرنوشت بازی را رقم می‌زند. الان شما سبک بازی پیکان و ذوب آهن را ببینید آنها نتیجه‌گرا بازی می‌کنند و شاید سپاهان باشد که بتوان روی بازی‌شان حساب کرد و آرام‌آرام بالا بیایند.

استقلال و پرسپولیس چطور؟

آنها مشخص نیست که بتوانند همینطور ادامه دهند. به همین دلیل وقتی داوری‌ها آنالیز می‌شود همه روی آنها حساسیت نشان می‌دهند و نتیجه‌اش بیانیه صادر کردن و جنجال‌های کنار زمین است.

در این میان تیم‌هایی هم در ابتدای فصل در بالای جدول قرار می‌گیرند اما چون ظرفیت لازم و نیروی انسانی کافی را ندارند دچار افت می‌شوند و خیلی زود مربی‌اش را برکنار می‌کنند. برای شما این اتفاق افتاده است؟

من معمولاً در تیم‌هایی که بودم شروع خوبی نداشتیم اما آرام‌آرام بهتر می‌شدیم. در تراکتور از دو بازی اول یک امتیاز گرفتیم و با فشار کاری بالا در هفته ۱۷،۱۶ صدرنشین شدیم. سال اولی که در سایپا بودم از چهار بازی ابتدایی دو امتیاز گرفتیم اما در نهایت پنجم شدیم. فولاد و پیکان هم همینطور. در واقع اگر شکل کار اصولی باشد همراه با رشد هم خواهد بود. اما تیم‌هایی که در شروع بالای جدول هستند و یک دفعه سقوط می‌کنند روش آنها صرفاً نتیجه‌گرایی است. شاید این مهم حدود ۱۰ هفته تداوم داشته باشد اما همیشگی نیست.

البته بی‌ارتباط به نداشتن ثبات کاری‌شان نیست.

بله، به همین دلیل ارزشیابی هم نمی‌شود. شما اگر اداره‌تان شیوه ارزشیابی نداشته باشد، کسی دنبال کیفیت نمی‌رود. من برنامه‌های متعددی را از تلویزیون می‌بینم اما متأسفانه هیچ صحبتی درباره ارزشیابی کیفیت بازی تیم‌ها نمی‌شود.

الان بازی چه تیم‌هایی شما را امیدوار می‌کند؟

تیم‌های فجرسپاسی، مس رفسنجان و سپاهان معقول بازی می‌کنند و حتی پرسپولیس تا حدی امیدوارکننده بوده اما آنها هم نوسان زیادی داشتند که یک دلیلش شاید تغییر سیستم باشد.

با این شرایط انتظار داریم در لیگ قهرمانان آسیا هم قهرمان شویم.

به این زودی‌ها این اتفاق برای فوتبال ما نمی‌افتد. چون به کیفیت اهمیت نمی‌دهیم. ما همواره به دنبال ثبات آنی و شادمان شدن لحظه‌ای دلخوش بودیم. در این مسیر پیشرفتی هم حاصل نمی‌شود و اگر روش‌های به کارگیری مربیان، استاندارد باشد و از مربیان باکیفیت استفاده شود حتماً ارزشیابی هم صورت می‌گیرد. به‌عنوان مثال؛ تیمی قهرمان می‌شود اما بازدهی زیادی نداشته اما یک تیم هشتم شده، پنج بازیکن هم به لیگ معرفی کرده اما چون هشتم شده کسی توجهی نمی‌کند. در واقع اصلاً کاری به این مسائل ندارند در حالی که جریان فوتبال باید هدایت شده باشد اما متأسفانه با ارتباطات، واسطه‌گری‌ها و شلوغ‌کاری کنار زمین کارشان را پیش می‌برند. این افراد حتی زمانی که تیم می‌بندند در راستای نتیجه‌گیری بازیکن جذب می‌کنند و سراغ بازیکنانی برای ارائه فوتبال با کیفیت نمی‌روند.

شما از اینکه در تمام این سال‌ها سراغ کیفیت رفتید پشیمان نیستید؟

اصلاً پشیمان نیستم اما از خیلی چیزها دلگیرم. احساس می‌کنم به رویاهایی که داشتم نرسیدم. من در خلوت خودم وقتی به پشت سرم نگاه می‌کنم احساس غرور می‌کنم. من سعی کردم بسازم شاید چیزی برای خودم نخواستم اما احساسم این است که به جوان‌ها خدمت کردم و این همان چیزی است که باعث افتخارم است.

از چه چیزهایی دلگیر هستید؟

موارد زیادی وجود دارد. چرا من با تیم‌هایی که قهرمان لیگ شدم فرصت حضور در لیگ قهرمانان را حتی برای یکبار نداشتم؟ من از کاری که کردم پشیمان نیستم. خدا می‌داند کاری که برای فولاد و پیکان انجام دادم در فوتبال منحصر به فرد و ماندگار است، همینطور برای سایپا. شما ببینید چه تعداد از بازیکنان جوان و امیدی که من معرفی کردم الان در سطح ملی و لژیونر هستند. تیم پیکان شش سال در حال رفت و آمد به لیگ یک بود اما دو سال پشت سر هم با این تیم ششم شدیم و هر سال هم ۶،۵ بازیکن اصلی به تیم‌های پرطرفدار می‌رفتند. جالب‌تر اینکه در سال سوم می‌گفتند باید سهمیه بگیری.

و جواب شما؟

من می‌گفتم شما اول با نفرات اصلی قرارداد سه‌ساله امضا کنید بعد سهمیه بخواهید. چطور با بازیکنی که قراردادش یکساله است می‌توان قول کسب سهمیه داد. با همه اینها الان که بازی‌های لیگ را می‌بینم به معنای واقعی احساس غرور می‌کنم.

شما فوتبال علمی را با استفاده از کامپیوتر وارد لیگ کردید اما القابی مثل مجید کامپیوتر به شما دادند در حالی که امروز ثابت شده فوتبال یک علم است.

باید بگویم در آن روزها نگاه تمسخرآمیزشان خیلی اذیتم می‌کرد. بعضی‌ها می‌گفتند جلالی فقط تابلو را خط خطی می‌کند. اینها آزاردهنده بود. آنهایی که لفظ مجید کامپیوتر را بر سر زبان‌ها انداختند و مسخره می‌کردند امروز کجا هستند. من راه خودم را می‌رفتم و جالب اینکه وقتی کار جدیدی ارائه می‌دهید اول به شما می‌خندند، بعد از مدتی روبه‌روی‌تان قرار می‌گیرند و زمانی که سختکوشی و پیشرفت‌تان را می‌بینند هم می‌پذیرند هم کنارتان قرار می‌گیرند. من در این راه خیلی اذیت شدم، فدا شدم اما افتخار می‌کنم.

خیلی بیشتر از این حرف‌ها دلخورید.

این راهی بود که من رفتم و خیلی مسائل را بنیان گذاشتم اما بهره‌اش را نبردم اما فوتبال سود کرد. همین الان در لیگ ۳ هم تیم‌ها آنالیزور دارند یا خیلی موارد دیگر که دوست دارم باز هم فرصتی شود تا خدمت کنم.