پشت‌پرده میل عجیب ایرانی‌ها به خرید بچه میمون!

رابعه تیموری در همشهری آنلاین می‌نویسد: یک مسابقه در میان است. مسابقه‌ای که پایانی ندارد. هر چقدر حیوان دست‌آموز آنها عجیب و غریب‌تر و طنّازتر باشد، آنها می‌توانند از ادا اطوار آنها فیلم و عکس‌های جذاب‌تری تهیه کنند و فالوئرهای خود را که بازار نشو و نما و نمایش‌شان را گرم نگه می‌دارند، در پیج‌ها و صفحات مجازی خود پاگیر کنند.

دیگر سگ‌های پشمالو و گربه‌های ملوس نمی‌توانند به‌تنهایی این صحنه نمایش را بچرخانند و حیوان دست‌آموز دیگری به میدان آورده اندکه جذاب‌تر و خوش اداتر است: بچه میمون‌های بازیگوش چشم قلمبه... میمون‌های شیرخواری که قاچاقچیان حیات وحش پس از کشتن مادران‌شان آنها را راهی ایران می‌کنند تا آدم‌های تنوع‌طلبی که به طمع جذب لایک و کامنت و فالوور، هر روز با ابزار تازه‌ای خود را در معرض توجه دیگران قرار می‌دهند، با این موجودات جدید نشو و نمای بیشتری داشته باشند. دنبال‌کنندگان و مقلدان این افراد ملّون مزاج هم کم‌نیستند و چندان نمانده که میمون‌های پرادااطوار هم مانند سگ‌های پشمالو به یکی از اجزای لازم برای اثبات تجدد اهالی مد تبدیل شوند:

تصاویر و ویدئوهایی را که مشتریان‌شان فرستاده‌اند، توی پیج خود می‌گذارند تا برای بچه میمون‌هایی که به‌تازگی به چنگ آورده‌اند زودتر خواهان پیدا شود. بچه میمون‌هایی که در این تصاویر و فیلم‌ها دلبری می‌کنند شیطان و سرحالند: ژوپیتر درحالی‌که لباس یکی از باشگاه‌های فوتبال خارجی را به تن دارد، با توپ پارچه‌ای ورجه وورجه می‌کند و لوسی با دامن چین‌دار راه‌راه و روبان صورتی‌ای که به موهای کم‌پشتش بسته شبیه عروسکی طناز شده است.

کلنل هم به خانه تازه اش حسابی خو گرفته و در آغوش صاحبش به خوابی عمیق فرورفته است. ولی میمون‌های تازه‌ای که در پیج خود به نمایش گذاشته‌اند، هنوز گیج و سرگردانند و هر چقدر هم مالکان پیج برای صید کردن مشتری و بر سر ذوق آوردن فالوورهای خود همت به خرج دهند، نمی‌توانند امیدوار باشند که آنها با این سرعت گرمای آغوش مادر و مرگ او را از یاد ببرند و مقابل دوربین گوشی‌های تلفن همراه حرکات و ژست‌هایی مشتری پسند داشته باشند.

بچه میمون‌های بی‌مادر

سن اغلب این موجودات کوچک ثروت‌آفرین به ٦ ماه نمی‌رسد و هنوز در دوره شیرخوارگی قرار دارند، اما مادر در کنار آنها نیست تا این دوره را به سیر طبیعی طی کنند. بچه میمون‌ها در دوران شیرخوارگی به مادرشان وابستگی زیادی دارند و قاچاقچیان حیات وحش کشورهای تایوان، افغانستان و پاکستان برای این که به سادگی آنها را به چنگ آورند، اول مادرشان را می‌کشند. بعد پیش از آن که نوزاد بی‌مادر از شوک درآید و با دست و پاهای کم‌توانش بتواند مقاومت کند، او را داخل کیسه‌های بی‌منفذی قرار می‌دهند که گرسنگی، تشنگی و کمبود اکسیژن شور و انرژی اش را به کلی بگیرد و تسلیم و بی‌اراده انتظار بکشد تا دور از چشم قانون و با پشت سرگذاشتن مرزهای کشور مبدا به‌دست فروشندگان ایرانی برسند.

بازارهای مجازی؛ مشتریان واقعی

اگر چه بازار فروش این بچه میمون‌های غریب هنوز هم بازارهای غیرقانونی مانند جمعه بازار اتوبان آزادگان است، ولی صید مشتری و بازاریابی آنها در فضای مجازی انجام می‌شود و گردانندگان پیج‌ها و صفحات مجازی با بازاریابی فریبنده خود، شوق خرید این حیوانات را به تبی فراگیر تبدیل می‌کنند. کامران یکی از این بازاریابان و فروشندگان است که در میان دنبال کننده‌های پیجش به عرضه حیوانات خاص شهرت دارد.

او پیش‌ از این فقط سگ خانگی تبلیغ و عرضه می‌کرد و اگر هم کسی برای خرید گربه‌های ملوس خوب هزینه می‌کرد، حتما سفارشش را می‌پذیرفت، اما حالا که در عرضه سگ خانگی دست زیاد شده و برای باقی ماندن مشتریان تنوع طلبش در جمع فالوورهای پیجش یا باید قیمت‌ها را پایین بیاورد یا در دکّان مجازی خود سگ‌های عجیب‌تر و خاص‌تری بچیند، راه‌حل دیگری انتخاب کرده و به تبلیغ و فروش بچه میمون رو آورده که محصولی خاص‌تر و باکلاس‌تر از سگ‌ها و گربه‌های پشمالو است. در طول ٨ ماه اخیر که او به تبلیغ و عرضه میمون رو آورده، تعداد فالوئرهایش افزایش چشمگیری داشته‌اند و کار و بار فروشنده‌ای هم که سفارشات را برای تحویل به بازار آزادگان می‌برد، به برکت ١۵ میلیون تومانی که اهالی مد برای خرید بچه میمون‌ها هزینه می‌کنند، هر روز سکه‌تر از روز قبل می‌شود.

بعد از بلوغ بی‌کلاس می‌شوند

میمون رزوس که از گونه‌های پرمشتری و جذاب بچه میمون‌های وارداتی است، فقط و فقط در دوران نوزادی به دلیل این که آغوش و محبت مالکش خلا وجود مادر را برایش پر می‌کند، موجودی آرام است و پس از بالغ شدن به موجودی پرخاشگر و غیرقابل کنترل تبدیل می‌شود و دیگر صاحبان آنها نمی‌توانند برای جذاب کردن تصاویر خود در فضای مجازی به آنها دل ببندند و نگهداری این عروسک‌های خوش ادا در نوجوانی به مشکلی برای اهالی مد تبدیل می‌شوند. محمد کریمی که حامی حیوانات است می‌گوید: «بر خلاف میمون‌های نوزاد، میمون‌های بالغ مشتری ندارند و صاحبان‌شان با رهاسازی میمون‌ها در طبیعت یا حتی کشتن آنها خود را خلاص می‌کنند.»

در کنار این زجر و عذابی که به میمون‌ها وارد می‌شود و همچنین خطری که آن‌ها برای حیات وحش کشور دارند، بیماری‌های مشترک زیادی نیز بین آن‌ها و انسان وجود دارد که در مواردی به‌سرعت شیوع پیدا می‌کنند ... هرپس، هاری و هپاتیت ازجمله این بیماری‌های قابل انتقال هستند.