راز هشت دقیقه‌ای سرقت لوور فاش شد
پس از سرقت هشت دقیقه‌ای جواهرات لوور، یک فرمول ساده ریاضی نشان داد که چگونه می‌توان با تعداد کمی دوربین، هر اتاق را کاملاً پوشش داد.
خبرآنلاین: پس از سرقت جسورانه جواهرات ناپلئونی از موزه لوور در هشت دقیقه، توجهات به یک مسئله ریاضی ۵۰ ساله به نام «مسئله گالری هنری» جلب شد.
این فرمول ثابت می‌کند که تعداد بهینه دوربین‌های ۳۶۰ درجه برای پوشش کامل هر اتاق، از تقسیم تعداد گوشه‌های اتاق بر سه به دست می‌آید و می‌تواند معمای امنیتی موزه‌ها را حل کند.
سرقت گستاخانه هشت قطعه از جواهرات سلطنتی ناپلئونی از موزه لوور پاریس در روز روشن، نه تنها اعتبار امنیتی فرانسه را زیر سؤال برد، بلکه یک سؤال قدیمی را دوباره مطرح کرد: چرا سارقان در ۸ دقیقه دیده نشدند؟ در حالی که مدیر موزه به کاهش پرسنل و دوربین‌های اشتباه اعتراف کرده است، کارشناسان می‌گویند کلید حل این معمای امنیتی در یک مسئله ریاضی ۵۰ ساله نهفته است. این مسئله که به «مسئله گالری هنری» مشهور است، پاسخی ساده و ظریف دارد که می‌تواند امنیت هر موزه یا ساختمان دیگری را تضمین کند.
تقسیم بر سه؛ فرمولی که لوور نداشت
لورنس دِ کار، مدیر لوور، پس از دستگیری هفت مظنون، در برابر سنای فرانسه اعتراف کرد که موزه «در محافظت از جواهرات شکست خورده است.»
- دوربین اشتباه: تنها دوربینی که بالکن محل ورود سارقان را پوشش می‌داد، به جهت اشتباهی قرار گرفته بود.
- خلاء پوشش: یک گزارش اولیه نشان داد که از هر سه اتاق محل سرقت، یکی فاقد دوربین امنیتی بوده است.
- این سومین سرقت بزرگ در موزه‌های فرانسه در دو ماه اخیر بوده است.
سرقت از موزه لوور باعث شده موزه‌های سراسر جهان امنیت خود را مورد بازنگری قرار دهند.
راه‌حل ۵۰ ساله ریاضی: کشف «مسئله گالری هنری»
مسئله گالری هنری که اولین بار در سال ۱۹۷۳ توسط واکلاو چوآتال مطرح شد، می‌پرسد: کمترین تعداد نگهبان یا دوربین ۳۶۰ درجه مورد نیاز برای تحت نظر گرفتن کل فضای یک اتاق (چندضلعی) چقدر است؟
فرمول طلایی: پاسخ به طور شگفت‌انگیزی ساده است: تعداد دوربین‌های مورد نیاز برابر است با تعداد گوشه‌های اتاق تقسیم بر سه.
مثال‌ها: یک اتاق ۱۵ گوشه، تنها به پنج دوربین نیاز دارد. حتی اگر تعداد گوشه‌ها بر سه بخش‌پذیر نباشد (مثل ۲۰ گوشه)، هرگز به بیش از شش دوربین نیاز نخواهیم داشت.
اثبات ظریف: ریاضی‌دانان با تقسیم کف اتاق به مثلث‌ها و استفاده از تکنیک «سه‌رنگ‌آمیزی» ثابت کردند که اگر دوربین‌ها را در گوشه‌هایی با رنگی که کمترین تعداد را دارد قرار دهیم، کل فضا پوشش داده می‌شود.
می‌توان موقعیت‌هایی برای دوربین‌ها پیدا کرد که تمام نقاط دو گالری سمت چپ را پوشش دهند، اما هیچ دوربین واحدی نمی‌تواند کل گالری سمت راست را تحت پوشش قرار دهد.
کاربردهای گسترده: از لوور تا پهپادها
این اصول ریاضی نه تنها برای اتاق‌های مستطیلی سنتی (که نیاز به یک دوربین دارند) بلکه برای پوشش نمای بیرونی ساختمان‌ها نیز کاربرد دارد.
این فرمول، علاوه بر موزه‌ها، در حوزه‌های حیاتی دیگر نیز کاربرد دارد:
- برنامه‌ریزی شهری: تعیین بهترین محل برای نصب آنتن‌های تلفن همراه یا سنسورهای آلودگی.
- رباتیک: بهبود کارایی و جلوگیری از برخورد در سیستم‌های رباتیک خودمختار.
- مدیریت بحران: موقعیت‌یابی بهینه پهپادها برای بررسی سایت‌های فاجعه.
اشکال پیچیده باعث میشوند تعیین بهترین محل برای نصب دوربین‌ها به‌منظور نظارت بر یک گالری دشوارتر شود.
اگرچه لوور به این سؤال که آیا از این فرمول ساده مطلع بوده پاسخ نداد، اما این سرقت جسورانه بار دیگر ثابت کرد که ریاضیات، کلید اصلی حل چالش‌های امنیتی پیچیده جهان واقعی است.
ارسال نظر