۱۴۵۸۷۱۰
۱۲ نظر
۵۳۵۸
۱۲ نظر
۵۳۵۸
پ

روایت تکان‌دهنده‌ از یک کافه در تهران حسابی پرسروصدا شد

به تازگی کاربری در توئیتر از تجربه تلخ کاری خود در یکی از کافه‌های تهران نوشته است.

برترین‌ها: به تازگی کاربری در توئیتر از تجربه تلخ کاری خود در یکی از کافه‌های تهران نوشته. روایت او در واقع خبر از فضای شبه‌برده‌داری کارکنان در این مدل فضاها می‌دهد که اتفاقا (کافه‌داری) در دستکم یک دهه اخیر تبدیل به لایف‌استایل بخش قابل توجهی از مردم شده. در ادامه با روایت این کاربر همراه می‌شویم و سپس به نظرات کاربران می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

سایتتتتتتتتتت

*(رسم الخط رشته‌توئیت در متن زیر حفظ شده است.)

"یه موضوعی رو مدت‌هاست که دارم فکر می‌کنم بنویسم یا نه، ولی بالاخره تصمیم گرفتم بنویسم. ممکنه اصلا خونده نشه ممکنه هم خونده شه و تبعات برام داشته باشه (چون تریبون اون‌ها بیشتر از منه) ولی می‌نویسم. من سال گذشته در یک کافه به مدت چند ماه کار کردم و بدترین تجربه کاریم بود.

روز مصاحبه یه حقوقی تعیین شد (که اونم خیلی پایین بود و من بنا به شرایطی که توش بودم قبول کردم) و بعد از یک ماه از اون عدد پایین‌تر از قرارداد بسته شد و عنوان شد که نه شما اشتباه یادته و ما از اول سر همین عدد توافق کردیم. فضای کافه به شدت فضای خاله‌زنکی بود و آدم‌ها به دو دسته جدید و قدیم تقسیم می‌شدن. نامزد سوپروایزر هم تو کافه کار می‌کرد و خیلی وقت‌ها به دلیل نامزدِ سوپروایزر بودن کارهاشو انجام نمی‌داد و تو توی شیفتت باید دو برابر و جای اون هم کار می‌کردی و حق اعتراض نداشتی.

باریستای کافه به طور واضحی مشکل اخلاقی داشت و این رو اعلام می‌کرد! اتفاقا نامزد همون باریستای موردنظر هم داخل کافه کار می‌کرد و روزایی که شیفت آشپزخونه بود، بهمون ناهار یا شام (که حق پرسنلیمون بود) رو نمی‌دادن و بعد از ۱۶ ساعت شیفت می‌گفتن برید خونه بیسکوئیت بخورید! فلانی خسته شده و نمی‌تونه برای شما غذا بزنه! (در صورتی که وظیفه‌اش بود)

یک سری آیتم‌‌هارو نمی‌تونستی پرسنلی سفارش بدی و باید هزینه‌اش رو می‌دادی (ما در طول یک شیفت، یک غذا و یک نوشیدنی رایگان داشتیم که می‌تونستیم از منو سفارش بدیم اما آیتم‌ها مشخص بود) اما این قانون برای بچه‌های جدید بود و بچه‌های قدیم جلوی چشم ما آیتم‌های دیگه رو هم سفارش می‌دادن! تو طول هفته چک‌لیست نظافت داشتیم و بعضی نظافت‌ها خیلی سنگین بود (مثل تمیز کردن پایه میز و صندلی‌های سالن + تمیز کردن کل دیوارها). این نظافت‌ها به صورت «کاملا اتفاقی» فقط به بچه‌های جدید میوفتاد و اگه نوبت بچه‌های قدیم هم بود وقت نکرده بودن! و سوپروایزر می‌گفت تو جاش تمیز کن!

VOGUE-Café

یک آقای گوگولی‌‌ پیری هم هست که توی حیاط کار می‌کنه و کل مشتری‌ها عاشقشن، خودشون می‌گفتن که یکم مشکلات ذهنی داره و شما سعی کنید که بپذیرید! بدترین رفتارها رو داشت و یک بار جلوی مشتری‌ها سر اتفاقی که من دخیل نبودم سرم داد زد و چندتا فحش هم نثارم کرد! آخرش گفتن بزرگ‌تره و چیزی بهش نگو! جلسات پرسنلی که تقریبا آخر هر ماه برگزار می‌شد و تو کل جلسه تحقیر می‌شدیم هم که بماند! ما در یک شیفت هشت ساعته سه تا استراحت ده دقیقه‌ای داشتیم که به وضوح بهمون گفتن اگه بیشتر از این استراحت کنید حرومه! و وقتی یکی از بچه‌ها پرسید تو شلوغی‌ها ما کمتر هم استراحت می‌کنیم و اگه شما انقدر به حلال و حروم اعتقاد دارید پس اون چی می‌شه؟

جوابشون این بود که نباید انقدر ریزبین بشیم! ما نیروهای جدید عملا در اختیار نیروهای قدیم و در اختیار مدیران کافه بودیم! و دعوای اصلی توی جلسات هم این بود که نیروهای جدید چرا دو دقیقه بیشتر نشستن و‌ کمک ما نکردن! نکته‌ای که یادم رفت هم این بود که توی پیک و شلوغی تمام فشار رو بچه‌ها بود و مدیرها (اگر حضور داشتن) و سوپروایزرها فشار بیشتر روت می‌ذاشتن که سریع‌تر باش!

در آخر هم چیزی که باعث شد این‌هارو بنویسم یکی فشاری که تمام این مدت احساس می‌کردم بود و مهم‌تر از اون استوری‌هایی که مدیر کافه چند وقت پیش گذاشت و گفت خیلی از مشتری‌ها از ما می‌پرسن که چرا نیروهاتون زود به زود می‌رن و عوض میشن دلیلش اینه چون دانشجو هستن و پارت تایم میان یا خواستن کار کافه رو تجربه کنن و بعد از مدتی میرن‌. خواستم بگم دلیلش این نیست و آدم‌ها از اون‌جا به خاطر شرایط سمی، جو بد و آزار و اذیت‌های فراوانش فرار می‌کنن! و شاید یک جایی باید فکر کنید که اگر این همه آدم دارن می‌رن، پس مشکل از شماست و یک نگاهی به روند کاری خودتون بندازید."

61760_307

کاربران درباره این روایت چه نظری دارند؟

*بخشی از نظرات کاربران به تجربیات شخصی آن‌هاست و تمامی نظرات صرفا به خود روایت برنمی‌گردد.

ویدا نوشت: واقعا غم‌انگیز هست خوندن همچین تجربه‌هایی! سگ هار شرفش ازین مدل کارفرماهای ایرانی که زیاد هم هستند بیشتره! یه بار فقط این کافه رفتم و الان بابت همین یه بار هم پشیمونم.

سمانه: انقدر تجربه بدی بود و بی‌تربیت و بی‌ادب بودن که رفتیم بیرون و کنار خیابون ترجیح دادیم‌ سالاد الویه بخوریم اما اونجا نمونیم.

سعید: برای اینه که اکثر کارفرماها هیچ وقت کارمند یا کارگر هیچ مجموعه‌ای نبودن. صرفا با پول، بیزنس راه انداختند. هیچ درکی از فشار نیروها توی اون کاری که راه انداختند، ندارند. من از وقتی کار خودمو راه انداختم تمام حواسم‌ به نیرو بوده!

علیرضا از تجربه مدیریتی خودش نوشته: من مدت زمان زیادی از عمرم رو باریستا، سوپروایزر و مدیر کافه‌های مطرح بودم. در تمام عمر کاریم نهایت سعی و تلاش خودمو کردم که بین پرسنل تبعیض قائل نشم، شاید خیلی وقتا با تندی حرف زدم باهاشون، اما همیشه برای حقوق و مزایاشون و خیلی امکانات دیگه در مقابل کارفرما حمایت کردم و جنگیدم.

barista

حمید: من یه مدت زیادی تو یه کافه در حدی آشنا و خودی شدم که رسما می‌رفتم پیش باریستا و باهاش قهوه می‌خوردم، ارتباط خیلی نزدیک با اعضا داشتم و همه من رو جزئی از اون کافه می‌دونستن دیگه. باید بگم عجیب‌ترین آدما، قشر کافه‌دار هستن، از مدیر گرفته تا نظافت‌چی.

آرین هم پیشنهادی را مطرح کرده: نرید. خواهش می‌کنم ازتون. لطفا سفره کارفرمای استثمارگر رو رونق ندین. نرید و اجازه بدین خبرش به گوش این کاربر و باقی نیروهای کار برسه که بابت این رفتارها اون‌جا نرفتین.

ماهی نوشت: بچه‌ها درک میکنم اما کار جنرال همینه، همیشه و همه جا هم همینه. برید خداتونو شکر کنید که شهر توریستی زندگی نمیکنید که شیفتای ۱۸ ساعته بهتون بخوره،پول ارزشمنده و سخت بدست میاد و آدم‌ها غالبا جالب رفتار نمیکنن؛ سختی‌ها رو به جون بخرید و کار جنرال رو بذارید کنار.

و سوگند: هیچ کافه‌ای وجود نداره که این شکلی نباشه. سال ۹۴ دوستم منو برد تا تو یک کافه کار کنم. تمام مواردی که اشاره شده توش وجود داشت. در نهایت هم دوستم فوت کرد و سه روز بعد از فوتش در حالی که تو شوک و سوگواری بودم بدون هیچ توضیح و دلیلی از اونجا اخراجم کردن!

پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن برترین ها را نصب کنید.

همراه با تضمین و گارانتی ضمانت کیفیت

پرداخت اقساطی و توسط متخصص مجرب

ايمپلنت با 15 سال گارانتی 11/5 ميليون تومان

>> ویزیت و مشاوره رایگان <<
ظرفیت و مدت محدود

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

نظر کاربران

  • عباس

    خداروشکر تا الان پامو تو هیچ کافه ای نذاشتم و پول مفت به اینا ندادم

  • ناشناس

    منم‌از فضاش اصلا خوشم‌نمیاد....

  • ناشناس

    چي بگم
    نرفتن به مكانهاي سمي بهتره

  • ناشناس

    ... به جرات می گم ۹۵٪ فعالیتهای کاسبی با توجه به هزینه های بالا ،توجیج‌اقتصادی(سود) ندارند ، طلا ، لباس ،فست فود ....فرقی ندارند .

  • ناشناس

    در عین حال که از قلدری این افراد حرص خوردم ، همش به این فکر کردم که ماشاالله چقدر مشتری دارن بعضی کافه ها که پرسنل چنین فشار و حجم کاری را متحمل میشن

  • ملک

    باریستا ها وقتی قهوه میزنن اکثرن احساس میکنن عمل قلب باز دارن انجام میدن خیلی متخصصن

  • ناشناس

    کاش میدونستم کدوم کافه هست که نرم

  • کژمان

    بنظرم انسان ها برا خودشون ارزش قائل نیستن.دومین روز زور گفتندپامیشی میری حاضرم کارری کنم ولی حرف زورو زشت نشنوم

  • محمود

    سخت گیری لازمه من سوپر دارم تا به کارگر شل میگیرم میبینم واسه خودش ردبول باز میکنه ولی زورش میاد همون رو تو یخچال بزاره واسه مشتری

  • ناشناس

    اصلا سمت کار تو کافه نرید..‌از دم انگار ازت طلبکارن...اکثرا هم تازه به دوران رسیده

  • ناشناس

    بیشتر کافه ها هم به پرسنل شون اجازه نمی دن بشینن. حتی اگه مشتری نباشه. اینم واقعا ظلمه به نظرم.

  • مهربانی

    خدا رو شکر تو پایین شهر فقط قهوه خونه رفتیم از این باریستا وباتیستا اینا نداشتیم

ارسال نظر

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «برترین ها» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

بانک اطلاعات مشاغل تهران و کرج