دورکاری اسم مخفف استثمار است آیا؟
در مطلب زیر رشته توئیتی از یک اکانت تحلیلی-خبری به نام «Bidarzani» را آورده‌ایم که از ۱۶ ساعت کار در هفت روزِ هفته و استثمارِ وحشیانه‌ی نیروی کار جوان در بازار کار آنلاین به بهانه‌ی دورکاری می‌گوید.
برترین‌ها: در مطلب زیر رشته توئیتی از یک اکانت تحلیلی-خبری به نام «Bidarzani» را آورده‌ایم که از ۱۶ ساعت کار در هفت روزِ هفته و استثمارِ وحشیانه‌ی نیروی کار جوان در بازار کار آنلاین به بهانه‌ی دورکاری می‌گوید.
این رشته توئیت را با هم بخوانیم:
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارکردن از ۸ صبح تا ۱۲ شب در هفت روز هفته با حقوقی کمی بیشتر از پایه‌ی وزارت کار شاید به شوخی شبیه باشد، اما کاملا جدیست!
«دورکاری» واژه‌ایست که برای خیلی‌ها بعد از شیوع کرونا مفهوم پیدا کرد و شاید به همین دلیل است که برای خیلی‌ها با «سهل‌کاری» هم معنی است؛ نشستن زیرکولر یا کنار بخاری و کار کردن با لپ تاپ و موبایل، این تصویری است که خیلی‌ها از دورکاری دارند.
اما به جرات می‌توان گفت که مفهوم دورکاری برای آن‌ها که ماهیت کارشان با دورکاری عجین شده است با آنچه در این دوسالِ شیوع کرونا باب شده زمین تا آسمان فرق دارد.
کسب و کار‌های آنلاین طی ده سال گذشته در ایران رشد قابل توجهی داشته‌اند و امروز بخش قابل توجهی از نیروی کار در بازار کار آنلاین مشغول به کار هستند. اگرچه در این بازار طیف وسیعی از نیرو‌ها از کارگر ساده تا ماهر در شرایط مختلف کار میکنند.
اما به نظر می‌رسد شرایط برای استثمارِ عریان - حتی به راحتی می‌توان گفت وحشیانه - در این بازار بسیار مهیاتر از بازار کار معمول است. تنها کافیست به چند نمونه از روایت‌های کار در یکی از بخش‌های این بازار اشاره کنیم تا وضعیت به خوبی دستمان بیاید.
شانزده ساعت کار در کل روز‌های هفته بدون وقفه؛ این روایتِ سمیرا از شرایط کار در یکی از سایت‌های نسبتا معتبر به عنوان ادمین و یا همان گرداننده‌ی صفحه‌ی اینستاگرام و تلگرام است. «هم بیمه هستم و هم حقوق پایه می‌گیرم، اما ساعت کاریِ معمولی ندارم.
در واقع همیشه کار میکنم و باید حواسم باشد تا خبری از زیر دستم در نرود. حتی برای تعطیلی در جمعه‌ها هم باید مرخصی بگیرم! از ابتدا که قرار شد این کار را بپذیرم شرط همین بود که مدیریت این صفحات کلا با من باشد که الآن دیگر کم آورده‌ام. ارزشی ندارد تمام وقتم را صرف چنین کاری کنم.»
او در مورد وضعیت حقوقش می‌گوید: «یک میلیون بیشتر از حقوق پایه به من می‌دهند. یعنی برای ۸ ساعت اضافه کارِ اجباری فقط یک میلیون تومان اضافه حقوق می‌گیرم و این خیلی کم است. ترجیح می‌دهم این یک میلیون را ندهند، اما من هم مثل باقی مردم ۹ ساعت (و نه ۸ ساعت قانونی) کار کنم.»
وضعیت نسرین به مراتب بدتر از مورد قبل است. او فردی دارای معلولیت است و کار در خانه را به هر نوع کار دیگری ترجیح می‌دهد. روایت او از شرایط کاری‌اش درواقع روایت استثمار مطلق است: «من معلولیت دارم و دورکاری برای من فرصت خوبیست.
نه تمایلی به کار در خارج از خانه دارم و نه خیلی برایم راحت است. سال گذشته به واسطه‌ی یکی از دوستانم برای کار در یکی از سایت‌ها معرفی شدم. از صبح کار میکنم تا شب با حقوق یک و نیم میلیون تومان و بدون بیمه. امسال هم هنوز حقوقم را زیاد نکرده‌اند.
کارفرما می‌گوید شرایط همین است و پول نداریم اگر نمی‌خواهید بروید، ولی من نمی‌توانم بروم؛ کار به سختی گیر می‌آید آن هم برای من که معلولیت جسمی دارم.»
سال گذشته با شیوع کرونا دولت برای چند هفته‌ای اعلام دورکاری کرد. شرایط دورکاری ظاهرا به مذاق بسیاری از کارفرمایانی که کسب و کار آنلاین داشتند خوش آمد و برای ماه‌ها آن را ادامه دادند.
در این بین برخی برای همیشه دفتر را بستند و دورکاریِ کارکنان را همیشگی کردند. دورکاری برای عده‌ای تبدیل شد به دور کارکردن، اما همیشه کار کردن!»
نظر کاربران
بله متاسفانه برای ما که اینطوری شده
پاسخ ها
واقعا با دور کاری دارن از مردم بیچاره سواستفاده می کنن معلما هم امسال مثلا دور کاری می کردن اما با روزانه پانزده ساعت کار
بله همون حمالی رو میکنی حتی بیشتر یه سری مسایل مثل پول اینترنت و استهلاک لپ تاپ و غیره هم مضاف به دوش نیروی مار میافته بعد صاخبمار از حقوق میزنه
پس منو چی میگین که دورکارم با حقوق 700 هزار تومن و تازه حقوقمم با تاخیر میدن... منم همه وقتم ازم گرفته شده :(
پاسخ ها
خوب همیشه بحث اینه که اگر کسی نباشه کار رو قبول کنه کارفرما خودش رو اصلاح میکنه اما خود نیروی کار خصوصا خانمها که فرصتهای شغلی براشون خیلی کمتر از اقایونه تن میدن به این بازار کار و باعث دوام این استثمار میشن
خود کرده را تدبیر نیست
من ساکن شمال هستم
مدرسه غیرانتفاعیی که پسرم میبرم نزدیک هشتصد تا شاگرد داره
ولی به معلمهاش فقط ماهی نهصد حقوق میده.
واقعا دلم برا معلم پسرم سوخت که این همه زحمت میکشید ولی فقط ماهی نهصد.
اونم تو شرایط تدریس آنلاین که مدرسه هیچ هزینه ایی نداشت.
کارفرمای ما کرونا رو بهانه کرده بود گیر داده بود دورکار شید چندبار سر این قضیه توی خونه گریه کردم حسابی. اوایل کرونا بود و کار گیر نمیومد. نت و سیستم نداشتم کارفرماهم میدونستم چه ادم پستیه و دنبال چیه قبول نکردم. بعد از اینکه کلی تر زد به اعصاب و روان ما گفتم دورکار نمیشم هر کاری دوست داری بکن. بعد دیگه بی خیال شد. یه مدتم پیله کرده بود به اضافه کاری زیر بار نرفنم. دیگه انقد اذیت کرده برام مهم نیس چی میشه ولی زیر بار حرف زور نمیرم.
پاسخ ها
کلا بحث همینه نیروی مار قبول میکنه که استثمار میشه
یه دلیل اینکه کشورهای اروپایی و امریکای شمالی از نیروی کار خارجی و مهاجر متنفر هستند اینه فلک ژده هستند و اینقدر بدبخت هستند که هر شرایطی رو قبول میکنند و همچنین ارزونتر و با توقع کمتر کار رو انجام میدن و وضعیت رو برای نیروی کار بومی سخت میکنند
هفته ای حداقل تاکید میکنم حداقل تو ارگان کاملا دولتی ۶۰ساعت شیفت شبانه روز هستیم بدون یک قرون شب کاری تعطیل کاری اضافه کار و... فقط حقوق پایه با مدرک کارشناسی و دو تا بچه به شش تومان نمی‌رسه. طرف کارمند شهرداری صبح می‌ره ساعت ۲ خونه است میگیره حداقل یازده دوازده . چطور از خصوصی ها توقع دارید؟؟؟؟
تا وقتی قانون درست و حسابی نباشه و کارمندها جرات اعتراض و شکایت رو نداشته باشن ، همینه متاسفانه