دستفروشان؛ خوشه‌چینان این روز‌های شهر
عصرها که به خیابان اصلی شهر می‌رویم در کنار مغازه‌هایی که ویترین‌های رنگارنگ خود را برای جذب مشتری تزیین کرده اند و بسیار شکیل، کالاهای خود را پشت شیشه مغازه برای جلب توجه مشتریان چیده اند، دستفروشانی را می‌بینیم که بساط کوچک خود را کنار پیاده رو و زیر قدم‌های ما پهن کرده اند.
برترین‌ها: عصرها که به خیابان اصلی شهر می رویم در کنار مغازه‌هایی که ویترین های رنگارنگ خود را برای جذب مشتری تزیین کرده اند و بسیار شکیل، کالاهای خود را پشت شیشه مغازه برای جلب توجه مشتریان چیده اند، دستفروشانی را می‌بینیم که بساط کوچک خود را کنار پیاده رو و زیر قدم های ما پهن کرده اند و امید فروش اجناس بساط شده خود را دارند تا بتوانند آخر شب نانی به خانه ببرند.
عابرین را نگاه می کنند و هر از گاهی برای جلب مشتری اجناس بساط خود را تبلیغ می کنند تا شاید یکی از رهگذران مکثی کرده و اجناس آنان را بخرد. با دیدن این صحنه یاد «خوشه چینی» می افتم. در گذشته آنها که دستشان تنگ بود و مزرعه ای نداشتند در هنگام درو به مزارع دیگران می‌رفتند و پشت سر دروگران خوشه های جامانده را از زمین بر می داشتند.
در بیتی از اشعار حافظ می خوانیم «ثوابت باشد ای دارای خرمن/ اگر رحمی کنی بر خوشه چینی».
نظر کاربران
کاش فقط شهرداری مزاحمشون نشه. اجازه بدهند اینها هم روزی حلال داشته باشند