زورگیری‌های خشن در پوشش مسافرکش

شرق: دوربین‌های مداربسته فروشگاه، دو سارق که شهروندان را قربانی زورگیری کرده بودند، به دام انداخت. هشت شهروند این متهمان را به‌عنوان سارقان اموال خود شناسایی کردند.

به گزارش خبرنگار ما، متهمان که در شعبه ۲ دادگاه کیفری استان تهران پای میز محاکمه رفتند، توضیحاتی درباره اتهاماتی که به آنها وارد شده است، دادند. بر اساس محتویات پرونده، اولین شکایت از سوی مرد جوانی که در میدان آزادی قربانی زورگیری شده بود، به پلیس داده شد. این مرد گفت: من در میدان آزادی سوار ماشین شدم تا به خانه‌ام در مارلیک بروم که سه زورگیر مرا خفت کردند و کارت بانکی و رمز آن و تلفن همراهم را گرفتند. آنها با تهدید چاقو این کار را کردند. در ادامه چند شکایت مشابه دیگر نیز به مأموران داده و پلیس متوجه شد با یک سرقت زنجیره‌ای مواجه است. در ادامه تصاویر دو نفر از متهمان از طریق دوربین‌های مداربسته‌ای که با کارت مسروقه از آنجا خرید کرده بودند، شناسایی شد.

مأموران چند هفته بعد از این شکایت‌ها موفق شدند دو سارق جوان را که قصد سرقت موتورسیکلتی را در یکی از مناطق جنوبی تهران داشتند، دستگیر کنند. مأموران متوجه شدند آنها همان دو سارقی هستند که از طریق دوربین‌های مداربسته شناسایی شده بودند. پرونده پس از پایان تحقیقات به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه دادگاه از هشت مال‌باخته این پرونده، سه شاکی حضور داشتند و هرکدام جزئیاتی را مطرح کردند. یکی از شاکیان به قاضی گفت: در یکی از روزهای تعطیل نوروز سال جاری برای رفتن به جایی دنبال تاکسی بودم، اما به‌خاطر شرایط کرونایی و تعطیلات نوروز خیابان خلوت بود و به‌ناچار سوار خودروی عادی شدم. پس از چند دقیقه دو متهم با تهدید و نشان‌دادن چاقو، اموالم را گرفتند و بعد از خالی‌کردن کارت‌هایم، من را از خودرو پیاده کردند.

در ادامه یکی از متهمان به جایگاه رفت و مدعی شد همه زورگیری‌ها کار او و همدستانش نبوده است. وی عنوان کرد: من فقط سرقت‌هایی را که از من فیلم یا عکسی وجود دارد گردن می‌گیرم و بقیه دزدی‌ها کار من نیست. وی ادامه داد: چون سه نفر از شکات از من فیلم و عکس دارند، آن را می‌پذیرم و اتهام پنج شاکی دیگر را قبول ندارم. شاکی‌ها مدعی هستند ما سه نفر بودیم، اما ما همیشه برای زورگیری چهار‌نفری می‌رفتیم. متهم که در پرونده دیگری به اتهام سرقت به ۱۷ سال حبس محکوم شده است، گفت: من کارم زورگیری است.

روز دستگیری به همراه دوستم می‌خواستیم به یک میهمانی برویم که در میانه راه موتورسیکلت زیبایی را دیدیم و دوستم دلش خواست آن را بردارد. وقتی قصد سرقت آن را داشت از شانس بدمان مأموران سر رسیدند و دستگیرمان کردند. پس از آن متهم دیگر که با وثیقه آزاد بود، به جایگاه رفت و عنوان کرد: اتهاماتم را قبول ندارم. من با دوستانم برای خرید از یک فروشگاه همراه شدم و چند روز بعد در حالی دستگیر شدم که مأموران گفتند تو با کارت سرقتی خرید کرده بودی، اما من اصلا نمی‌دانستم کارتی که دوستانم در اختیارم قرار داده‌اند دزدی بوده است.

متهم در پاسخ به این سؤال که چرا قبلا اتهاماتش را قبول کرده و حالا انکار می‌کند، گفت: تحت فشار بودم و آن شخصی که از من اعتراف می‌گرفت، گفت اگر اعتراف کنی کل مال سرقتی کمتر از ۵۰ میلیون تومان است و پایت به زندان باز نمی‌شود. متهم در ادامه گفت: آن‌طور که بعدا فهمیدم، دوستانم بعد از سرقت سراغم آمدند و من هم بی‌خبر از همه جا برای خرید همراهشان رفتم و حالا تصویر من همه جا همراه آنها ثبت شده است. با پایان جلسه دادگاه، هیئت قضات برای تصمیم‌گیری در این خصوص وارد شور شدند.