کروش؛ عزیزی که مغضوب شد

همشهری تماشاگر - مه دی همدانی: پس از اینکه علی کفاشیان اوایل شهریور با کارلوس کی روش به توافق 99 درصدی رسید و این مربی در تهران سرگردان شد و در نهایت کشورمان را ترک کرد، مشخص شد که رشته این کلاف جای دیگری است و بی جهت از رییس فدراسیون توقع داریم که کی روش را نگه دارد!

در اغلب کشورهای دنیا، رییس فدراسیون مسئول بستن قرارداد با سرمربی تیم ملی است اما از آنجایی که شرایط ورزش ما با اغلب کشورهای دنیا متفاوت است، می بایست در جای دیگری به دنبال یافتن متن قراردادی باشیم که سرمربی تیم ملی باید زیر آن را امضا کند!

برای یافتن سر نخ اصلا احتیاجی به فیلم های پلیسی و بهره گیری از شم خبرنگاری نبود، چون حرف های مرد شماره یک ورزش ایران تکلیف را بر همه مشخص کرد و البته حجت را نیز بر همگان تمام.

وزیر ورزش که در ابتدا خودش را چندان علاقمند به فوتبال نشان نمی داد و پیش بینی اش در مورد نتایج ما در جام جهانی هم کلی سر و صدا درست کرد، خیلی زود فهمید که همه ورزش ما در فوتبال خلاصه نمی شود اما فوتبال آنقدر جذابیت دارد که با ورود به آن، مسائل دیگر تا حد زیادی «ماسکه» شوند. به همین خاطر وارد این عرصه شد و از روند انتخاب سرمربی تیم ملی به عنوان بهترین مجال برای عرضه اندام خویش در عرصه مستطیل سبز استفاده کرد!

محمد گودرزی طی روزهای اخیر چند مدل در مورد کارلوس کی روش حرف زد؛ به طوری که علاوه بر ما، مدیران ارشد وزارت ورزش هم هنوز به درستی نمی دانند که بالاخره وزیر ورزش چه دیدگاهی در مورد کی روش دارد. البته در این میان عده ای از صاحب منصبان وزارت ورزش هم هستند که بدون توجه به ماندن یا رفتن کارلوس کی روش، در تایید حرف های وزیر از یکدیگر سبقت می گیرند تا مبادا از قافله تعریف و تمجیدها عقب بمانند!

جالب اینجاست که وزیر ورزش انواع و اقسام مصاحبه ها را در مورد کی روش انجام داد اما وقتی این مربی پرتغالی از ایران رفت، معاونانش مدعی شدند که فدراسیون فوتبال باید کی روش را بازگرداند! رابطه وزیر ورزش با کارلوس کی روش این روزها یکی از چالش های ورزش ایران محسوب می شود و بدون شک چه کی روش بماند و چه برود، این روزها از یاد رسانه ها نخواهد رفت.


نگاهی به رابطه کی روش و وزیر ورزش ما را متوجه نکات بسیار جالبی می کند. اتفاقاتی که نشاندهنده رابطه ای کاملا سینوسی میان طرفین است؛ از تقابل جدی وزیر با مدیرعامل وقت باشگاه استقلال در راه حمایت از کی روش گرفته تا مصاحبه ای عجیب و طرح این ادعا که از نظر او و گودرزی هیچ تفاوتی میان کی روش با رئیس فدراسیون و سرمربی تیم ملی اسکیت وجود ندارد!

رابطه گودرزی با کارلوس کی روش را طی ۱۰ ماهه اخیر به اتفاق هم مرور می کنیم.

روزهای بی وزیر

دولت تدبیر و امید از اول شهریور سال گذشته به صورت جدی وارد عرصه مدیریت کشور شد. البته کار دولت در حالی شروع شد که چند وزارتخانه از جمله علوم، آموزش و پرورش و ورزش و جوانان وزیران خود را نشناخته بودند و به طریقه سرپرستی اداره می شدند. در آن زمان کمتر کسی فکر می کرد که مجلس تا این حد بر روی وزارتخانه ورزش و جوانان زوم کند اما برخلاف انتظار این اتفاق رخ داد و سه نفر از وزیران معوق شده توسط دکتر روحانی نتوانستند رأی اعتماد بگیرند و سرانجام نوبت به دفاع محمود گودرزی از خود در صحن علنی مجلس رسید. اتفاقا نمایندگان به او رأی مثبت دادند تا رییس دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران حالا خود را در هیبت یکی از اعضای کابینه ببیند و امیررضا خادم شاگرد خودش در دهه هفتاد را نیز در سمت معاونت بگمارد.

اما حکایت فوتبال ما در روزهای بی وزیری هم جالب توجه بود. تا پاییز سال گذشته که گودرزی رأی اعتماد گرفت، اوضاع فدراسیون فوتبال خراب بود و مشکلات مالی باعث شد تا دو اردوی اروپایی تیم ملی لغو شود. در چنین اوضاعی کارلوس کی روش هم با دلسردی کار را دنبال می کرد و چند مربی و مدیر ایرانی هم حسابی علیه او موضع گرفته بودند. انگار نه انگار که در خرداد سال ۱۳۹۲ با هدایت و درایت همین مربی متقدرانه راهی جام جهانی شده بودیم.

فضا آنقدر بد شده بود که عده ای گمان می کردند کارلوس کی روش عطای حضور در جام جهانی را به لقایش می بخشد و ایران را ترک می کند اما برخلاف برخی محاسبات، کی روش حرف از ماندن زد و مدعی شد که مقابل مشکلات خواهد ایستاد.

در چنین اوضاعی بود که گودرزی هم در هیات دولت صاحب صندلی شد و در همان بدو امر حمایت خودش را از سرمربی پرتغالی اعلام کرد. به این ترتیب ورق برگشت و کفاشیان هم دلگرم شد. روزی که وزیر جدید ورزش از سرمربیگری کارلوس کی روش حمایت کرد، چهره بعضی افراد که در اندیشه نشستن روی نیمکت تیم ملی بودند، حسابی دیدنی شده بود!

کمک میلیاردی

وقتی کارلوس کی روش فهمید که می تواند روی حمایت وزیر ورزش حساب کند، به ملاقات او رفت و اعتمادش به گودرزی بیش از پیش شد. در چنین اوضاعی بود که سرمربی تیم ملی سراغ دغدغه بعدی اش رفت که همانا مشکلات مالی بود. او می دانست که نمی تواند برای حل این معضل روی فدراسیون حساب کند چون اگر فدراسیون می توانست گره گشا باشد، بدون شک اردوهای اروپایی تیم ملی لغو نمی شد.

اتفاقا گودرزی در این عرصه هم به کمک کی روش آمد و با اختصاص کمک یک میلیاردی برای فدراسیون فوتبال به جهت آماده سازی تیم ملی برای حضور در جام جهانی طی مصاحبه ای جالب توجه مدعی شد که شاگردان کی روش تا روز سفر به برزیل برای آماده سازی خودشان مشکل مالی نخواهند داشت. انصافا پس از دلگرمی وزیر ورزش بود که کی روش با جدیت بیشتری اردوهای آفریقای جنوبی و اتریش را طراحی کرد و هر دو اردو نیز انجام شد.

کارلوس کی روش پس از ملاقات خود با محمود گودرزی به جمع خبرنگاران آمد و گفت: «امروز آقای وزیر همه ما را دلگرم کرد و حالا می توانیم با جدیت بیشتری کارمان را دنبال کنیم. آقای گودرزی قول های بسیار خوبی دادند و می توانیم روی حرف ایشان به طور ویژه ای حساب باز کنیم.»

بعد از جلسه فوق، این طرز فکر در جامعه رسانه ای به وجود آمد که کی روش اساسا از کفاشیان قطع امید کرده و قصد دارد از این به بعد تمام برنامه هایش را با مرد شماره یک ورزش هماهنگ کند، چون ظاهرا در وزارتخانه حرف او را بیشتر می خوانند و جام جهانی برایشان اهمیتی به مراتب فراتر از یک رویداد ورزشی دارد. به این ترتیب روزهای خوش کی روش و وزیر آغاز شد و طرفین حسابی در تعریف از همدیگر مایه می گذاشتند!

حق شکایت از کی روش را نداری

امیر قلعه نویی از جمله مربیانی بود که هرگز رابطه گرمی با کارلوس کی روش نداشت. البته او تا شهریور سال گذشته به طور مستقیم با این مربی وارد جنگ نشده بود اما وقتی مدعی شد که بازی تیم ملی مقابل کره جنوبی را تماشا نکرده و در عین حال ادعا می کرد که تیم ملی با تفکرات او راهی جام جهانی شده است، مشخص شد که رابطه اش با سرمربی تیم ملی در چه وضعیتی قرار دارد!

فتیله کنایه های قلعه نویی بعد از حمایت قاطعانه وزیر ورزش از کارلوس کی روش تا حد زیادی پایین آمد و از آن زمان به بعد بود که اطرافیان تیم استقلال به صورت کاملا خودجوش و تصادفی (!) انتقاد از کارلوس کی روش را شروع کردند.

منصور پورحیدری پرچمدار انتقادات بود و علی فتح الله زاده مدیرعامل وقت باشگاه استقلال نیز هر از چندگاهی در نقش یک منتقد جدی وارد عرصه می شد. فتح الله زاده اردیبهشت سال گذشته مدعی شده بود اگر امیر قلعه نویی سرمربی تیم ملی شود، ایران از جدال با قطر، لبنان و کره قطعا ۷ امتیاز خواهد گرفت اما وقتی این تیم با کی روش ۹ امتیاز از این سه مسابقه گرفت، ترجیح داد برخلاف عادت سکوت اختیار کند.

البته ساکت ماندن مدیرعامل سابق استقلال در رابطه با کی روش زیاد طولانی نشد و او در زمستان سال ۱۳۹۲ به خاطر مصاحبه علیه سرمربی تیم ملی به شدت مورد غضب وزیر قرار گرفت.

فتح الله زاده که هرگز فکر نمی کرد وزارت ورزش کی روش را به او ترجیح بدهد، اوایل زمستان سال قبل مدعی شد از کارلوس کی روش به خاطر حرف هایش و نوع برنامه ریزی به فیفا شکایت خواهد کرد اما برخلاف انتظار، دکتر گودرزی وارد عرصه شد و طی مصاحبه ای آتشین با اعلام حمایت قاطعانه از کارلوس کی روش گفت: «مثل اینکه آقایان یادشان رفته که جزو زیرمجموعه های ما هستند و اگر قرار بر شکایت به نهادهای بین المللی باشد، باید از ما کسب اجازه کنند. ما هرگز اجازه طرح شکایت به فیفا را نمی دهیم و چنین بحث هایی باید خاتمه پیدا کند.»

بعد از این مصاحبه بود که فتح الله زاده طی یک عقب نشینی آشکار گفت: «من نه به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال، بلکه به عنوان یک شهروند از کی روش به فیفا شکایت خواهم کرد.»

البته این اتفاق هرگز رخ نداد و هیچ کس هم به فتح الله زاده این را نگفت که فیفا هرگز شکایت های فردی را نمی پذیرد و اگر قرار بر شکایت از کی روش باشد، نامه باید توسط فدراسیون فوتبال به فیفا ارسال شود و قاعدتا فدراسیون هم حاضر نمی شود زیر بار چنین کاری برود.

هنوز هم خیلی ها معتقدند همان اتفاق موجب شد تا شمارش معکوس برای کنار گذاشتن فتح الله زاده آغاز شود و در بهار امسال کاملا می شد تشخیص داد که وزارت ورزش هیچ تمایلی به استفاده از این مدیر در استقلال ندارد و حالا هم می بینیم که او در این باشگاه هیچ سمتی ندارد.


حمایت قاطعانه گودرزی از کی روش موجب دلگرمی بیشتر سرمربی تیم ملی شد، به طوری که مرد پرتغالی قبل از عید نوروز صراحتا در برنامه ورزش و مردم علیه امیر قلعه نویی موضع گرفت و حرف های تندی پیرامون سرمربی استقلال زد اما وزارت ورزش حتی یک کلمه علیه کی روش بیانیه نداد. در آن زمان شرایط به گونه ای بود که به نظر می رسید وزارت و فدراسیون در حمایت از کی روش با هم مسابقه گذاشته اند و کمتر کسی متصور بود که چند ماه بعد موضع وزارت ورزش و شخص وزیر تا این حد در مورد سرمربی تیم ملی تغییر کند. البته کی روش هم در آن زمان اشتباه کرد. او آنقدر در این حمایت ها غرق شده بود که فراموش کرد خیلی راحت می توانند جای خودشان را به انتقادات متوالی بدهند.

کی روش می ماند

کم کم موعد جام جهانی فرا رسید و تیم ملی با همه کمبودها مسافر برزیل شد. قرار بود مراسم بدرقه ملی پوشان با حضور دکتر روحانی انجام شود اما غیبت رئیس جمهور باعث شد تا مراسم توسط وزیر ورزش مدیریت شود. در همان زمان فدراسیون مدعی تمدید قرارداد کارلوس کی روش بود و به نظر می رسید وزارتخانه هم مشکلی از این بابت ندارد. البته اسم حسین فرکی به عنوان جانشین کارلوس مطرح شده بود اما همه می دانستند که همه چیز به نتایج ما در جام جهانی بستگی دارد.

در برزیل بازی کردیم و نتایجی گرفتیم که باعث جلب رضایت مردم شد؛ به ویژه در مسابقه با آرژانتین که انصافا بسیار فراتر از حد انتظار بودیم. پس از پایان مسابقه های تیم ملی و هنگام بازگشت به ایران، وزیر ورزش برای استقبال از ملی پوشان راهی فرودگاه شد و همانجا بود که بحث تمدید قرارداد کی روش به طور جدی مطرح شد.

چند روز بعد هم فدراسیون صراحتا حرف از ماندن مرد پرتغالی زد و به نظر می رسید همه چیز دارد طبق روال پیش می رود. شواهد امر نشان می داد که کی روش می ماند و وزارت ورزش نیز مشکلی با این اتفاق ندارد اما در آستانه تمدید قرارداد اتفاقاتی رخ داد که نشان داد نباید خیلی روی وعده ها حساب باز کرد.

کی روش نمی ماند

«وقتی به استقبال تیم ملی رفتم، در فرودگاه یکی از ملی پوشان به من گفت: کارلوس کی روش را حفظ کنید. تا به خودم آمدم، دیدم که ۱۰۰ نفر به من گفته اند کی روش را نگه دارید. در واقع فضاسازی رسانه ها فضای اینکه کار علمی و حقیقی پیرامون کارلوس کی روش انجام دهیم را از ما گرفت.»

آنچه خواندید، وقایع نگاری یک خبرنگار یا مدیران فدراسیون فوتبال نبود، بلکه واکنش وزیر ورزش به ماندن یا رفتن کی روش بود. در واقع حامی دیروز به منتقد امروز بدل شد و کاملا مشخص بود که حمایت وزارتخانه از سرمربی تیم ملی به معنای واقعی کلمه کمرنگ شده است.

البته روی کاغذ همه چیز باید در اختیار فدراسیون فوتبال باشد و این فدراسیون باید پیشبرد امور را زیر نظر داشته باشد اما وقتی علی کفاشیان محترمانه تهدید به برکناری شد و در واکنش به تهدید وزیر اعلام کرد که دکتر گودرزی به عنوان یکی از اعضای مجمع حق اظهارنظر و پیگیری امور فدراسیون را دارد، کاملا مشخص شد که اگر قرار بر ماندن کی روش باشد، وزارتخانه باید تایید کند و اگر هم از این وزارتخانه نظر مساعدی ارائه نشود، باید به فکر یک سرمربی دیگر بود!

جالب اینجاست که وقتی کارلوس کی روش از وضع موجود کلافه شد و از ایران رفت، وزارت ورزش مدعی شد که فدراسیون باید این مربی را برگرداند! انگار نه انگار که تاکنون فرمان اصلی مذاکرات نه در دست کفاشیان، که در اختیار افراد دیگری بوده است.

سرمربیانی که فدراسیون انتخاب نکرد

«بنده با صراحت می گویم طی دو دهه اخیر هیچ کدام از سرمربیان تیم ملی توسط فدراسیون انتخاب نشده اند.»

این ادعای بسیار مهمی بود که چند سال قبل محمد مایلی کهن مطرح کرد و هیچ ابایی نداشت که بگوید حتی در مورد انتخاب خودش در اسفند ماه سال ۱۳۷۴ به عنوان سرمربی تیم ملی هم همین حکایت برقرار بود. مایلی کهن قاطعانه اعتقاد دارد که حتی قبل از پیروزی انقلاب هم همین شرایط بود و سرمربیان تیم ملی با توصیه و تاکید عوامل دیگری غیر از فدراسیون انتخاب می شدند.