بچه‌هاي زيادي تپل‌ دردسر می شوند!!

نوزادان سنگين وزن اصولا بيش از ۴ كيلوگرم وزن دارند و در مقايسه با سن بارداري، زيادي بزرگ هستند . جالب اينجاست كه بسياري از والديني كه فرزندان درشت‌هيكل دارند، پيش خود تصور مي‌كنند فرزندشان سالم است كه هيكلش بزرگ‌تر از اندازه معمول است؛ شايد شنيده باشيد كه والدين اين نوزادان مي‌گويند: «بچه‌ام قوي‌تر از بچه‌هاي ديگر است و به اندازه آن‌ها شل و وارفته نيست!» يا بعضي از آن‌ها معتقدند، بچه‌هاي درشت‌هيكل، خيلي بهتر از بچه‌هاي لاغرتر و كوچك‌ترند؛ وقتي آن‌ها را در آغوش مي‌گيريم، احساس امنيت بيشتري داريم و نمي‌ترسيم كه به آن‌ها آسيب وارد شود؛ انگار آن‌ها بيمار نمي‌شوند و به شكنندگي ساير بچه‌ها نيستند و...



اولين خطري كه بچه‌هاي چاق با آن روبه رو مي‌شوند خطرات هنگام زايمان است. بچه‌هاي بزرگ، معمولا با زايمان طبيعي به دنيا نمي‌‌آيند و سزارين و همه خطراتي كه براي مادر دارد اجتناب‌ناپذير است. از اين گذشته در بچه‌هاي ماكروزوم دو خطر ديگر هم وجود دارد:



به گزارش برترین ها متخصصان مي‌گويند در واقع بچه‌هاي بزرگ، در معرض مشكلاتي از جمله اختلالات تنفسي قرار دارند. اگر نوزادي به خاطر ديابت مادرش، درشت‌هيكل شود، ممكن است رشد ريه‌هايش به تعويق بيفتد و اگر اين نوزاد با عمل سزارين متولد شده باشد، ممكن است اين مشكل به خاطر توقف تنفسي، موقت و زودگذر باشد.


نگراني ديگر، سطح قند خون است. بچه‌هاي درشت‌اندام، مادرشان دچار ديابت باشد يا نه، بعد از تولد در معرض پايين بودن سطح قند خون قرار مي‌گيرند. قند خون بچه‌هاي سنگين‌تر از 3 كيلو و 800 گرم، بايد در ساعات اوليه تحت كنترل باشد. نشانه‌هاي اوليه پايين بودن قند خون نوزاد، معمولا از كلافگي و گاهي خواب‌آلودگي مفرط است. اگر نوزاد شما هم دچار چنين حالاتي مي‌شود، معمولا شير خوردن مي‌تواند به او كمك كند؛ شير دادن به نوزاد در همان اتاق زايمان مي‌تواند مانع از افتادن قند خون او شود. گاهي پزشكان توصيه مي‌كنند كه در طول روز اول، هر 2تا3 ساعت يك‌بار به نوزاد شير داده شود تا قند خونش افت پيدا نكند.

• مشكلات پزشكي؛ متهم رديف اول

نخستين دليل، مربوط به مشكلات پزشكي است و رايج‌ترين علت پزشكي كه باعث درشت شدن نوزاد مي‌شود، ابتلاي مادر به ديابت دوران بارداري است. به زبان ساده گلوكز، سوخت مورد علاقه طفل براي رشد است. وقتي قند خون مادر بالا باشد، گلوكز بيشتري در اختيار جنين قرار مي‌گيرد و باعث بالا رفتن وزن جنين مي‌شود.

• 5/1 تا 10 درصد زنان در موقع بارداري به اين بيماري گرفتار مي‌شوند.

• ديابت بارداري كه كنترل يا درمان نشده باشد، مي‌تواند تاثيرات زيادي بر جنين داشته باشد؛ درشت بودن بيش از اندازه نوزادي كه با چربي بالا متولد مي‌شود موضوع زايمان را سخت و خطرناك مي‌كند و پايين بودن قند خون نوزاد بلافاصله بعد از تولد هم احتمال ابتلا به مشكلات تنفسي را زياد مي‌كند.

اگر ديابت بارداري داريد، پزشك از شما مي‌خواهد تست‌هايي را روي جنين انجام دهيد:

• ضربان قلب جنين مشخص مي‌كند رشد جنين چگونه است.

• تعداد ضربات مشخص مي‌كند جنين چگونه فعاليت مي‌كند.

• فاصله بين حركات جنين يا تست استرس.

يادتان باشد شما و جنين‌تان هميشه در مرحله خطر ابتلا به ديابت نوع ۲ قرار داريد.



به گزارش برترین ها دومين و مهم‌ترين دليل زيادي بزرگ شدن نوزاد، سايز مادر و سابقه ژنتيك خانواده‌اش است؛ احتمال اين‌كه مادران درشت‌هيكل صاحب فرزندان درشت شوند، بسيار زياد است.

اگر خانمي در حال حاضر صاحب يك نوزاد درشت است، احتمال اين‌كه ساير فرزندانش هم زيادي بزرگ باشند، افزايش مي‌يابد؛ در بارداري‌هاي پشت سر هم، هر بار بين 77 تا 100 گرم به وزن نوزاد افزوده مي‌شود. خانمي كه وزن هنگام تولد خودش، بيش از 3 كيلو و 700 گرم بوده، دوبرابر ديگر زنان احتمال اين‌‌كه صاحب فرزند درشت‌هيكلي شود بيشتر است. ظاهرا پسرها بيشتر از دخترها وزن مي‌گيرند و نژاد مادر نيز در ميزان بزرگي نوزاد تاثيرگذار است. همچنين ميزان وزني كه مادر در طول دوران بارداري كسب مي‌كند، با ميزان درشتي نوزاد رابطه مستقيم دارد؛ اگر مادر به‌طور متوسط، بيش از 13‌كيلوگرم در دوران بارداري وزن اضافه كند، 3/3 برابر احتمال بالا بودن وزن تولد نوزادش افزايش مي‌يابد.



معمولا خانم‌هاي مبتلا به ديابت بارداري، هيچ نوع علامت بارزي ندارند اما ديابت بارداري باعث بالا رفتن فشار خون در دوران بارداري شده و چاق شدن جنين و سزارين را در پي دارد. روش‌ درماني رژيم غذايي نخستين درماني است كه به كار مي‌رود و درصورتي‌كه خوب هدايت شود، مناسب است. اين نوع درمان شامل رژيمي با محدوديت ۲هزار كالري در روز است كه با كنترل قند خون، در ۳ وعده غذايي و ۲عصرانه گنجانده مي‌شود. همچنين تمرينات بدني متعادل و سازگار با بارداري همچون پياده‌روي، شنا، ژيمناستيك سبك و... توصيه مي‌شود كه مي‌تواند احتمال بروز ديابت بارداري و احتمال تولد نوزادي بسيار چاق را كاهش دهد اما درصورت موفق نشدن، مي‌توان درمان دارويي را پيشنهاد داد.

كنترل مداوم ميزان قند خون مويرگ (اندازه‌گيري خودكار قبل و بعد از هر وعده غذايي) و ثبت در دفترچه، تعيين مقدار HbA۱C (غلظت گلوكز در خون كه نشان‌دهنده حالت مزمن زيادي قند خون است)، انجام اكوگرافي براي هر ۲ نفر(روشي براي تشخيص توسط اشعه فراصوت ) تا ۳ هفته، ارزيابي آسايش جنين در تمام هفته‌ها، تشخيص وزن نوزاد، برنامه‌ريزي زايمان به‌وسيله مجموعه روش‌هاي زايمان (در مواقع حاد)، معاينه چشم ابتداي بارداري و در ماه پنجم از جمله كارهايي است كه براي مادر مبتلا به ديابت بارداري توصيه مي‌شود.



زايمان بچه‌هاي درشت‌هيكل، قاعدتا با مشكلاتي همراه است كه احتمال سزارين را 2 برابر بيشتر مي‌كند زيرا نوزاد به سختي در كانال تولد جاي مي‌گيرد. «ديستوشي شانه» (سخت‌زايي شانه‌اي كه زايمان از طريق مجراي تنگ انجام مي‌شود) به‌صورتي است كه در مراحل آخر زايمان نوزاد درشت‌اندام، شانه‌هاي جنين مانع زايمان مي‌شود. در اين حالت احتمال آسيب رسيدن به شبكه اعصاب در ناحيه بازو، شكستن استخوان ترقوه، فلج شدن عضوهاي ناحيه فوقاني و مرگ نوزاد ناشي از خفگي وجود دارد.براي افزايش شانس زايمان واژينال، خانم‌ها بايد با ورزش و تغيير رژيم غذايي به سوي پروتئين بيشتر و چربي كمتر، مراقب اضافه‌وزن خود باشند. به عقيده متخصصان زنان و زايمان، زناني كه در حال زايمان طفل درشت‌هيكل هستند، بايد در طول زايمان كاملا تحت مراقبت باشند تا درصورت بروز وضعيت غير‌عادي مثل طولاني شدن مرحله دوم زايمان، به خاطر پايين نيامدن سر نوزاد در كانال تولد يا پايين نيامدن بدن نوزاد در مرحله دوم زايمان با وجود فشار، عمل سزارين با فكر درست و باز انجام شود.



بچه‌اي درشت، با صورت و بدني گرد و تپل، واقعا بي‌نظير به‌نظر مي‌رسد اما آيا محكوم است كه هميشه بزرگ‌ترين بچه روي زمين بازي باقي بماند؟ اصولا دانشمندان بر اين باورند كه زمينه‌هاي ژنتيك و تغذيه مادر در دوران بارداري، تعيين‌كننده وزن هنگام تولد كودك است. بنابراين وزن هنگام تولد، نمي‌تواند باعث چاقي بزرگسالي شود. به‌تازگي نتايج تحقيقي در اين زمينه نشان داده است چاقي حداقل از ۶‌ماهگي آغاز مي‌شود؛ يعني بچه‌هاي ۶‌ماهه چاق در دوران بزرگسالي، بيشتر از بچه‌هاي چاق كم‌سن‌تر، در معرض چاقي قرار دارند. به گفته كارشناسان، الگوي وزن‌گيري كودك در ۴ ماهه اول زندگي، با افزايش احتمال چاقي در ۷ سالگي، ارتباطي مستقيم دارد؛ بنابراين الگوي وزن‌گيري كودك شما در يك ساله اول زندگي‌اش بايد رشدي منظم و تدريجي داشته باشد.

اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir