فدریکا موگرینی؛ سیاستمداری با شال صورتی!

هفته نامه تماشاگران امروز - سعید یوسفی: آنچه بیش از هر چیز دیگری در مورد اولین سفر «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به ایران در خاطره ها مانده است، شاید لباس جالبی باشد که این سیاستمدار جوان ایتالیایی بر تن داشت.

مانتویی قهوه ای رنگ و یک شال صورتی ضخیم که دست زدن های مداوم موگرینی به آن در زمان حضورش در ایران حسابی سوژه عکاس ها شده بود.

بعد از ماجرای فتوشاپ شدن لباس کاترین اشتون در مطبوعات ایرانی، سوال این بود که چه کسی این لباس را برای نماینده جدید اتحادیه اروپا انتخاب کرده است؟


البته او پیش تر نیز در سفر به عربستان از پوششی متفاوت و در عین حال عجیب استفاده کرده بود. هر چند بعدها فریادهای محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان بر سر این خانم ۴۲ ساله در خلال مذاکرات پیچیده هسته ای برای مدتی پای ثابت صحبت های ایرانی ها در محافل رسمی سیاسی و حتی خودمانی شد.

اینکه بدانیم جانشین کاترین اشتون کیست و چه سوابقی دارد، حالا که مذاکرات هسته ای به نتیجه رسیده شاید چندان خالی از لطف نباشد. «فدریکا موگرینی» در ۱۶ جون سال ۱۹۷۳ در شهر رم ایتالیا چشم به جهان گشود و اگر بخواهیم کمی فانتزی تر به قضیه نگاه کنیم، می توان او را یک «خردادی» به حساب آورد.

پدرش فلاویو در ایتالیا یک طراح صحنه و کارگردان شناخته شده بوده است.

روز تولد موگرینی با دو اتفاق مهم در تاریخ همزمان است که اولین آن پذیرفتن مسیحیت به عنوان آیین رسمی امپراتوری روم و به دنبال آن پایان کشتار ۳۰۰ ساله مسیحیان است و البته مورد دوم نیز به سالروز کشف سرزمین آرژانتین توسط دریانوردان اسپانیایی بازمی گردد.

فدریکا از همان نوجوانی به سیاست علاقه نشان داد و در ۱۵ سالگی عضو شاخه جوانان حزب کمونیست ایتالیا شد. این علاقه موجب شد تا او برای تحصیل در دانشگاه نیز به سراغ رشته علوم سیاسی برود. موگرینی که فارغ التحصیل دانشگاه ساپینزای رم است، برای پایان نامه اش عنوان جالبی را انتخاب کرده است: «ارتباط بین مذهب و سیاست در دین اسلام.»


او در سال ۲۰۰۱ عضو شورای ملی حزب دمکرات های چپ شد و در دفتر روابط خارجی این حزب مشغول به کار شد. موگرینی در مسائل مربوط به فرآیندهای صلح خاورمیانه و ارتباط با احزاب سوسیالیستی اروپا و آمریکا فعال بود. با تاسیس حزب دمکراتیک ایتالیا در سال ۲۰۰۷ موگرینی در دفتر رییس حزب والتر ولترونی مشغول به کار شد و در سال ۲۰۰۸ به عنوان نماینده پارلمان ایتالیا برگزیده شد.

فوریه سال ۲۰۱۳ بود که ماتیو رنزی، فدریکا موگرینی را به عنوان وزیر امور خارجه در کابینه اش انتخاب کرد. این برای سومین بار در تاریخ بود که یک زن می توانست در ایتالیا بر این صندلی داغ تکیه بزند.

تنها هفت ماه بعد شاهین اقبال دوباره روی شانه های این ایتالیایی با سیاست نشست و با وجود تمام مخالفت های کشورهای بلوک شرق اروپا از جمله لهستان، لتونی و لیتوانی که معتقد بودند این خانم بیش از اندازه به روسیه و کرملین گرایش دارد، فدریکا موگرینی به عنوان نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی انتخاب شد و همین انتخاب باعث شد که پای این خانم ایتالیایی به ایران و میز مذاکرات بلندمدت هسته ای باز شود.


موگرینی در کنار فعالیت های سیاسی که هر روزه انجام می دهد، در برنامه های اجتماعی نیز حسابی فعال است. او که با یک حامی حقوق کودکان یعنی متیو ربسانی ازدواج کرده است و از این ازدواج دو دختر به نام های کاترینا و مارتا دارد، جدای از همکاری با همسرش، همواره در برنامه های مقابله با نژادپرستی و تبعیض نژادی نیز حاضر بوده است. همین فعالیت های اجتماعی در کنار دستاوردهای مهمی که او در سیاست داخلی دارد، موجب شده تا فدریکا نشان درجه دوم لیاقت را به دست آورد؛ نشانی که تنها به ۲۴۱۷۰ نفر اعطا شده است.

موگرینی در جریان بحران غزه در سال ۲۰۱۴ جمله جالبی بر زبان آورد. او به صراحت از جنگ انتقاد کرد و گفت: «غزه و دنیا تاب یک جنگ دیگر را ندارند.»