بچگی بچه هایتان را جاودانه کنید

«مامان من وقتی کوچولو بودم چه شکلی بودم؟» مطمئن باشید وقتی کودک شما بزرگ شد بار‌ها این سوال را از شما خواهد پرسید. او دوست دارد بداند وقتی تازه به دنیا آمده بود، وقتی بلد نبود راه برود یا حرف بزند چه شکلی بود و چه کارهایی انجام می‌داد. دیدن آلبوم، عکس یا خاطرات بچگی حتی برای ما بزرگتر‌ها هم جذاب است. شما برای اینکه بتوانید کودکی قند عسل‌تان را برایش نگه‌داريد، می‌توانید روش‌های متفاوتی را امتحان کنید. این چند روش را داشته باشيد. اگر چیز دیگری به ذهن‌تان می‌رسد برای ما بنویسید تا آن‌ را با پدر و مادرهای دیگر در میان بگذاریم.



خیلی وقت‌ها تعریف کردن حقایق می‌تواند از نشان دادن آن‌ها جذاب‌تر باشد. از وقتی که خبر پدر یا مادر شدن خودتان را شنیدید، می‌توانید به کمک همسرتان یک دفترچه يادداشت درست کنید و تمام حس‌ها و خاطرات‌تان را در آن بنویسید. می‌توانید با این نوشته‌ها عکس هم همراه کنید. مثلا روزی که به سونوگرافی رفته‌اید، می‌توانید در کنار خاطره آن روز عکس سونوگرافی را بچسبانید. یا وقتی کودک‌تان به دنیا آمد، در کنار بعضی خاطره‌هایی که از او می‌نویسید، می‌توانید یک عکس، نقاشی یا حتی اثر انگشت فرزندتان را بگذارید. فرزندتان را تشویق کنید. می‌توانید خاطرات را در کامپیو‌تر ثبت کنید. در این صورت جای کار بیشتری دارید. می‌توانید کنار هر خاطره فیلم، فایل صوتی یا هر چیز دیگری بگذارید. اگر بخواهید دفتر خاطرات‌تان را وارد شبکه مجازی کنید تاهمه بتوانند آن را بخوانند، می‌توانید برای فرزندتان یک وبلاگ بسازید.



حالا دیگر مثل قدیم لازم نیست برای فیلمبرداری از کودک دوربین فیلمبرداری داشته باشید و فیلم‌ها را روی نوار ویدئویی ثبت کنید. حالا با یک موبایل ساده و یک دوربین هندی‌کم که در هر خانه‌ای پیدا می‌شود می‌توان به راحتی از بچه‌ها فیلم گرفت. تنها کاری که باید بکنید خرج كردن کمی سلیقه و ابتکار برای برداشت فیلم‌های جالب است.

• باز هم مثل عکس، ثبت اولین‌های بچه‌ها مهم‌ترین سوژه برای ثبت است. از هر کار جدیدی که فرزندتان انجام می‌دهد، فیلمبرداری کنید. اولین روز مدرسه، اولین مهمانی که رفته، اولین راه رفتن، گریه کردن یا هر چیز دیگر، بعد‌ها خاطره می‌شود. دیدن این فیلم‌ها پشت سر هم می‌تواند بزرگ شدن کودک را خیلی خوب نشان دهد. هر چند وقت یک‌بار می‌توانید فیلم‌هایی را که گرفته‌اید به یکی از شرکت‌های فیلم‌سازی بدهید تا برای‌تان تدوین و مرتب کند. حتی می‌توانید از ترکیب این فیلم‌ها با عکس‌هایی که از کودک گرفته‌اید، کلیپ‌های بامزه بسازید.

• لحظاتی در زندگی کودک هست که اصلا منحصر به فرد نیست و مدام تکرار می‌شود. اما این تکرار اصلا به این معنی نیست که این لحظات ارزش ثبت کردن ندارند. دیدن تصاويري از بازی کودک با خودش یا هم‌سن و سال‌هایش، وقتی نشسته و نقاشی می‌کشد، وقتی مشق می‌نویسد یا درس حاضر می‌کند یا اگر ساز خاصی بلد است و تمرین می‌کند، بعد از گذشت سال‌ها حتما جالب خواهد بود.

• کودک شما کارهای جالبی را فقط جلوی شما انجام می‌دهد. شاید بچه دوست نداشته باشد جلوی غریبه‌ها زیاد حرف بزند اما جلوی شما از تمام تفکرات جالب و کودکانه‌اش صحبت خواهد کرد. یک دوربین بردارید و آن را جایی ثابت بگذارید. جلوی کودک بنشینید و با او حرف بزنید. بگذارید برای شما قصه بگوید، از اتفاقاتی که در روز برایش افتاده تعریف کند یا شعر بخواند. ثبت حرف زدن کودک با آن صدای کودکانه و تخیلات بکر و منحصر به‌فرد، او را در بزرگسالی هیجان‌زده خواهد کرد.

• با ثبت فیلم هم می‌توانید رشد کودک را نشان دهید. شاید دیدن فیلم جشن تولد ۵ سالگی آنقدر‌ها جذاب نباشد اما وقتی فیلم چند جشن تولد پشت‌سر هم قرار می‌گیرد و تفاوت ظاهر و رفتارهای کودک و جمعی که کودک در آن قرار دارد، بعد از گذشت هر سال در مقایسه با هم نشان داده می‌شود، جذابیتی باورنکردنی پیدا می‌کند.

مامان‌هاي امروزي مي توانند با راه انداختن يك وبلاگ يا سايت به نام فرزندشان، روزهاي زندگي او را براي خودش، ماندگار كنند. اما براي راه‌اندازي وبلاگ چه كار بايد بكنيد؟

• قدم اول: وبلاگ را راه بينداز

سر زدن به سايت‌هايي كه براي شما امكان ايجاد وبلاگ مي‌كنند، اولين قدم است. پرشين‌بلاگ، اولين سرويس وبلاگ فارسي بود كه هنوز هم يكي از بزرگ‌ترين جوامع اينترنتي ايرانيان است. با سر زدن به آدرس http://persianblog.ir با راهنماي فارسي‌زبان قدم به قدم به راحتي مي‌توانيد يك وبلاگ به نام فرزندتان راه بيندازيد. سايت ديگري هم به نام بلاگفا وجود دارد كه مي‌توانيد با ايجاد وبلاگ در آن، از سرويس‌هاي آن استفاده كنيد. اين سايت هم فارسي است و آدرسش
http://www.blogfa.com است.

• قدم دوم: چه بنويسم؟

به پيشنهادهاي شهرزاد هم براي داشتن وبلاگي مفصل‌تر و همه‌جانبه‌تر نگاهي بيندازيد:

• خاطره نوشتن درباره فرزندتان خيلي خوب است. به شرط اينكه به غير از شيرين‌كاري‌ها، درباره اذيت‌كردن‌ها،‌ شيطنت‌ها، خرابكاري‌ها و حتي بيماري‌هايش هم بنويسيد.

مثلا: دختر گلم، امروز كمي ناآرام بودي. تب تو بعد از دو روز، هنوز كم نشده و مامان و بابا حسابي نگرانت هستند.

• گنجينه تصويري كودكتان را از همان ابتدا كامل كنيد. علاوه بر اينكه هر از گاهي عكس جديد از او روي وبلاگش مي‌گذاريد،‌ مي‌توانيد نقاشي‌هايش،‌ جلد كتاب‌هايي كه هر روز با آنها مي‌خوابد و حتي عكس‌هاي دوران بارداري خودتان را هم به وبلاگش اضافه كنيد.

• سعي كنيد براي كودكتان از الآن نوستالژي، ايجاد كنيد. صداي خنده يا گريه‌اش يا اولين كلمه‌اي را كه مي‌گويد، ضبط كنيد و به عنوان يه فايل صوتي دوست‌داشتني روي وبلاگ بگذاريد تا بزرگ‌تر كه شد بتواند آن را دانلود كند. موسيقي كه دوست دارد هم مي‌تواند يكي از فايل‌هاي صوتي روي وبلاگ فرزندتان باشد و حتي تكه‌اي از صداي كتاب خواندن او وقتي براي اولين بار ياد گرفته بخواند.

• بخشي از وبلاگ را مي‌توانيد به ديگران اختصاص دهيد. مثلا عكس دوست‌هاي مهد كودك او يا نامه‌هايي كه خاله از شهري ديگر براي او فرستاده .

• سعي كنيد اطلاعات جالبي درباره فرزندتان جمع كنيد و بنويسيد. علاوه بر سن و جنس و گروه خوني و ... ، مي‌توانيد اطلاعات بامزه‌اي مثل نوع صداي گريه، شكل خنديدن، رنگ موها و حتي اخلاق او را بنويسيد!

عکس از قدیمی‌ترین و کاربردی‌ترین روش‌های ثبت خاطره‌ است. همه پدر و مادر‌ها از فرزندان‌شان عکس می‌گیرند، اما شما می‌توانید با چند راه ابتکاری، آلبوم عکس فرزندتان را متفاوت‌تر از هر آلبومی درست کنید.

• از فرزندتان در یک لوکیشن خاص، با فواصل زمانی مشخص عکس بگیرید. مثلا او را روی مبلی از خانه که می‌دانید تا سال‌ها آن را عوض نمی‌کنید، بگذارید و از تولد به بعد، هر ماه یک عکس، از یک تا ۴ سالگی هر چند ماه یک عکس و از آن به بعد هر سال یک عکس روی‌‌ همان مبل از او بگیرید. بهتر است لوکیشن را طوری انتخاب کنید که رشد بچه در آن مشخص باشد. مثلا او را کنار در، تلویزیون یا حتی کنار خودتان بگذارید تا تغییر اندازه کودک بیشتر به چشم بیاید. وقتی این عکس‌ها را کنار هم می‌گذارید، رشد کودک واضح و روشن مشخص خواهد بود. او را تشویق کنید در بزرگسالی هم این روند را ادامه دهد. کنار هم گذاشتن این عکس‌ها، مخصوصا اگر خودتان هم در این عکس‌ها باشید، خیلی خاطره‌انگیز است.

• اولین‌های کودک‌تان را ثبت کنید. اولین دندانی که درآورد، اولین باری که خندید، اولین باری که نشست یا چهار دست‌و‌پا راه رفت، لحظات مهمی در زندگی اوست. از این لحظه‌ها حتما عکس بگیرید و در آلبوم فرزندتان بگذارید. یادتان باشد حتما توضیح عکس را کنارش بنویسید. توضیح و تاریخ درست به اندازه خود عکس اهمیت دارد.

• لازم نیست کودک شما در تمام عکس‌ها تنها بنشیند و رو به دوربین لبخند بزند. شما باید لحظات متفاوتی را ثبت کنید. وقتی بچه دارد نقاشی می‌کند، وقتی دارد شیطانی می‌کند، وقتی یواشکی سر یخچال رفته یا غذا خورده و خودش را کثیف کرده‌است، سوژه‌های متفاوتی برای عکاسی به شما می‌دهد. حتی عکس گرفتن از گریه بچه هم می‌تواند جالب باشد. آنها را از دست ندهید.

• به شکل‌های متفاوتی می‌توانید آلبوم درست کنید. فقط یکی از این شکل‌ها استفاده از آلبوم‌هایی است که در بازار می‌بینید. می‌توانید با استفاده از بعضی نرم‌افزار‌ها آلبوم تصویری کودک‌تان را کامپیوتری و شبیه یک کلیپ درست کنید. می‌توانید عکس‌ها را اندازه هم چاپ کنید و کنار هم روی دیوار بچسبانید. می‌توانید عکس‌ها را به مغازه‌های خدمات عکاسی بدهید تا آلبوم کودک‌تان را شبیه یک کتاب چاپ کنند. برای درست کردن آلبوم می‌توانید از تمام این راه‌ها و راه‌های ابتکاری دیگري که به ذهن‌تان می‌رسد، استفاده کنید.