استراتژی جدید رژیم صهیونیستی در سوریه
استراتژی «ابهام» و بر عهده نگرفتن عملیات‌های نظامی، شاه‌بیت رفتار رژیم صهیونیستی در سوریه را توضیح می‌دهد، رفتاری که با استفاده از اوضاع بحرانی نابه سامانی سوریه انجام می‌گیرد.
خبرگزاری فارس: استراتژی «جنگ درون جنگ» با نام اختصاری «حبم» رفتار اسرائیل در سوریه را توضیح می‌دهد، عملیات‌هایی که هرگز مسئولان صهیونیستی مسئولیت آن را بر عهده نمی‌گیرند.
روزنامه معاریو اسرائیل می‌نویسد: بیش از ۵۰ سال است که اسرائیل داشتن سلاح اتمی را نه تکذیب و نه تأیید می‌کند و سیاست «ابهام» همواره با برنامه هسته‌ای تل آویو گره خورده است، اما در چندین سال گذشته، سیاست «ابهام» به عرصه‌ی دیگری نیز در سیاست اسرائیل کشیده شده است. عملیات‌های اسرائیل در خاورمیانه که به وسیله نیروی هوایی آن انجام می‌گیرد.
نمونه این موضوع را در ترور «سمیر قنطار» فرمانده بارز حزب‌الله در حومه دمشق دیدیم که سید حسن نصرالله، اسرائیل را مسئول این ترور دانست؛ اما تا کنون مقامات تل آویو واکنشی به این قضیه نداشته‌اند.
چندی پیش ارتش اسرائیل اصطلاح «جنگ میان جنگ‌ها» (حبم) را ابداع کرد و این همان جنگی است که ارتش اسرائیل در دستور کار خود علیه کشورهای ایران و سوریه و گروههای حزب‌الله، جهاداسلامی و حماس دارد. در این طرح، جهات مختلف ارتش اسرائیل به خصوص بخش‌های جاسوسی ارتش و سازمان موساد حضور فعال دارند.
معاریو در ادامه تأکید می‌کند: منظور ما در این جا عملیات‌های موساد نیست، سازمان موساد دهها سال است که دست به این گونه عملیات‌های سری می‌زند، از ترور دانشمندان ایرانی تا ترور «عماد مغنیه»، اما طرح «حبم» جدای این‌هاست و سعی در این دارد تا هیچ‌گونه مسئولیتی را بر گردن نگیرد و هیچ‌کسی نتواند اسرائیل را مسئول حادثه بداند.
در ماههای گذشته اسرائیل عامل چند حمله هوایی علیه چندین اهداف در کشورهای مختلف منطقه بوده است که مهم‌ترین آن‌ها، حمله به کاروان‌های سلاح حزب‌الله و یا به غزه بوده است.
عملیات «حبم» بیشتر بر چارچوب حمله هوایی است، همانند نابودی نیروگاههای اتمی سوریه در سال ۲۰۰۷، عملیاتی که هرگز دولت وقت اسرائیل مسئولیت آن را بر عهده نگرفت (با اینکه شخص نتانیاهو، بعنوان رهبر اپوزیسون وقت به نقش داشتن اسرائیل در آن عملیات اشاره کرده بود) بر خلاف بمباران نیروگاه اتمی عراق در سال ۱۹۸۱ که مقامات تل آویو آن را رسما بر عهده گرفتند.
اما شاید گفته شود که سوریه کشور همسایه اسرائیل است و می‌تواند میدان اقدامات اطلاعاتی و امنیتی آن قرار گیرد، اما باید خاطر نشان کرد که اسرائیل در زمان جنگ اول غزه در ابتدای سال ۲۰۰۹ ، کاروان سلاح در کشور سودان را که برای کمک به حماس می‌رفت را بمباران کرد (سلاح‌هایی که گفته می‌شود توسط ایران قرار بوده به مصر و از آن‌جا به غزه ارسال شود) و پس از این واقعه بارها خبرهایی از این دست به گوش می‌رسد.
معاریو می‌افزاید: در سال‌های اخیر دیگر شاهد انجام عملیات هوایی در سودان و یا علیه کاروان‌های سلاح‌های ایرانی برای غزه نیستیم، چرا که اولا، رابطه بین ایران و حماس تیره شده و به رغم تلاش‌ها برای بهبود این رابطه، کماکان روابط عادی نشده است، در سودان نیز، عمرالبشیر به سمت سعودی‌ها رفته و دیگر پذیرای پایگاههای ایرانی نیست، در مصر نیز عبدالفتاح السیسی، به شدت در مقابل ورود سلاح به غزه مقاومت می‌کند. اما همچنان عملیات‌های اسرائیل علیه حزب‌الله در سوریه ادامه دارد که با هدف جلوگیری از ترانزیت سلاح از سوریه به لبنان انجام می‌گیرد.
اسرائیل با غنیمت شمردن بحران سوریه، جبهه جدیدی علیه حزب‌الله ایجاد کرده است و عملیات‌های هوایی خود را با هدف جلوگیری از قوی‌تر و مجهزتر شن حزب‌الله لبنان در خاک سوریه انجام می‌دهد.
روزنامه معاریو اسرائیل می‌نویسد: بیش از ۵۰ سال است که اسرائیل داشتن سلاح اتمی را نه تکذیب و نه تأیید می‌کند و سیاست «ابهام» همواره با برنامه هسته‌ای تل آویو گره خورده است، اما در چندین سال گذشته، سیاست «ابهام» به عرصه‌ی دیگری نیز در سیاست اسرائیل کشیده شده است. عملیات‌های اسرائیل در خاورمیانه که به وسیله نیروی هوایی آن انجام می‌گیرد.
نمونه این موضوع را در ترور «سمیر قنطار» فرمانده بارز حزب‌الله در حومه دمشق دیدیم که سید حسن نصرالله، اسرائیل را مسئول این ترور دانست؛ اما تا کنون مقامات تل آویو واکنشی به این قضیه نداشته‌اند.
چندی پیش ارتش اسرائیل اصطلاح «جنگ میان جنگ‌ها» (حبم) را ابداع کرد و این همان جنگی است که ارتش اسرائیل در دستور کار خود علیه کشورهای ایران و سوریه و گروههای حزب‌الله، جهاداسلامی و حماس دارد. در این طرح، جهات مختلف ارتش اسرائیل به خصوص بخش‌های جاسوسی ارتش و سازمان موساد حضور فعال دارند.
معاریو در ادامه تأکید می‌کند: منظور ما در این جا عملیات‌های موساد نیست، سازمان موساد دهها سال است که دست به این گونه عملیات‌های سری می‌زند، از ترور دانشمندان ایرانی تا ترور «عماد مغنیه»، اما طرح «حبم» جدای این‌هاست و سعی در این دارد تا هیچ‌گونه مسئولیتی را بر گردن نگیرد و هیچ‌کسی نتواند اسرائیل را مسئول حادثه بداند.
در ماههای گذشته اسرائیل عامل چند حمله هوایی علیه چندین اهداف در کشورهای مختلف منطقه بوده است که مهم‌ترین آن‌ها، حمله به کاروان‌های سلاح حزب‌الله و یا به غزه بوده است.
عملیات «حبم» بیشتر بر چارچوب حمله هوایی است، همانند نابودی نیروگاههای اتمی سوریه در سال ۲۰۰۷، عملیاتی که هرگز دولت وقت اسرائیل مسئولیت آن را بر عهده نگرفت (با اینکه شخص نتانیاهو، بعنوان رهبر اپوزیسون وقت به نقش داشتن اسرائیل در آن عملیات اشاره کرده بود) بر خلاف بمباران نیروگاه اتمی عراق در سال ۱۹۸۱ که مقامات تل آویو آن را رسما بر عهده گرفتند.
اما شاید گفته شود که سوریه کشور همسایه اسرائیل است و می‌تواند میدان اقدامات اطلاعاتی و امنیتی آن قرار گیرد، اما باید خاطر نشان کرد که اسرائیل در زمان جنگ اول غزه در ابتدای سال ۲۰۰۹ ، کاروان سلاح در کشور سودان را که برای کمک به حماس می‌رفت را بمباران کرد (سلاح‌هایی که گفته می‌شود توسط ایران قرار بوده به مصر و از آن‌جا به غزه ارسال شود) و پس از این واقعه بارها خبرهایی از این دست به گوش می‌رسد.
معاریو می‌افزاید: در سال‌های اخیر دیگر شاهد انجام عملیات هوایی در سودان و یا علیه کاروان‌های سلاح‌های ایرانی برای غزه نیستیم، چرا که اولا، رابطه بین ایران و حماس تیره شده و به رغم تلاش‌ها برای بهبود این رابطه، کماکان روابط عادی نشده است، در سودان نیز، عمرالبشیر به سمت سعودی‌ها رفته و دیگر پذیرای پایگاههای ایرانی نیست، در مصر نیز عبدالفتاح السیسی، به شدت در مقابل ورود سلاح به غزه مقاومت می‌کند. اما همچنان عملیات‌های اسرائیل علیه حزب‌الله در سوریه ادامه دارد که با هدف جلوگیری از ترانزیت سلاح از سوریه به لبنان انجام می‌گیرد.
اسرائیل با غنیمت شمردن بحران سوریه، جبهه جدیدی علیه حزب‌الله ایجاد کرده است و عملیات‌های هوایی خود را با هدف جلوگیری از قوی‌تر و مجهزتر شن حزب‌الله لبنان در خاک سوریه انجام می‌دهد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر