«۲ The Conjuring»، وحشت با ترکیبی از خیال و واقعیت

روزنامه بانی فیلم - وصال روحانی: از همان روز نخست که ساخت یک قسمت دنباله ای بر فیلم «The Conjuring» محرز و این کار وارد مرحله اجرایی شد این اطمینان حس می شد که این اقدام جواب خواهد داد و یک بار دیگر براساس شاخصه های گمان و تردید و مبتنی بر برخورد مستقیم با اشباح و شیاطین در گیشه ها موفق عمل خواهد کرد و سنت ساختن فیلم های کم هزینه ترسناک صاحب قوت و پایه محکمتری خواهد شد و دنیا به سازندگان یکی از موفق ترین فیلم های ترسناک تابستان امسال ابراز ارادت خواهد کرد.


سه سال پیش بود که فیلم «The Conjuring» با استفاده از اصول و سنن قدیمی فیلم های ترسناک و رویکرد به مکاتب و بنیادهای این ژانر وحشت را بر بینندگان خود غالب ساخت و حالا جیمز وان کارگردان آن فیلم با ساخت و ارائه قسمت دوم آن که فیلم بسیار خوبی از آب درآمده، آن تجربه را تکرار کرده است و موفقیت تجاری زیاد فیلم طی چهار هفته ای که از اکران آن می گذرد، نشانه این است که مردم این فیلم را هم پسندیده اند. در هر حال موضوع فیلم یک بار دیگر از میان اتفاقات پرونده های ایالت کانه تیکات آمریکا بیرون کشیده شده و ظاهراً در این منطقه گروهی پلیس و البته آدم های خاص و کنجکاو، کارشان تقابل با اشباح و جن ها و نظایر آن است و از خطرجویی لذت می برند. البته مشابه این موضوعات فیلم های موسوم به «امیتی ویل» (Amity Ville) را هم صاحب رونق کرده بود.

ولی اصل قضیه همانند فیلم نخست متمرکز بر خانواده وارن است و تقابل مجدد آنها با شیاطین و جن ها فیلم دوم را نیز سرشار از دلهره کرده است. جیمز وان باز هم توانسته است با اصول این ژانر بازی کند و تفاوتی که با فیلم نخست می بینیم، این است که او ماجرای «وارن»ها را با قضیه خانواده هاجسون در منطقه انفیلد شهر لندن آمیخته است. این چنین است که فیلم جدید جیمز وان و به واقع قسمت دوم «The Conjuring» با سر در مخاطرات فرو می رود و تبدیل به آمیزه ای عجیب از بهشت و جهنم و در اکثر اوقات محل تجلی احساسات جهنم وار کاراکترهای خود می شود و ترسی ناب را به نمایش می گذارد.

روح ناآرام

یک بار دیگر همچون فیلم نخست ورا فارمیگا و پاتریک ویلسون در رل خانواده وارن و به واقع لورین وارن و اد وارن ظاهر می شوند و همان طور که در سریال های «متل بیتس» و «فارگو» در شبکه های کابلی آمریکای شمالی و اروپا مشاهده شده، این دو هنرمند در انتقال ترس و دلهره به بینندگان کاملاً موفق اند. اضافه بر آنها مدیسون وولف را هم داریم که یک دختر ۱۱ ساله تحت تعقیب و مخاطره یک روح ناآرام و شاید هم چیزی فراتر از آن قرار دارد و مجموعه اینها بینندگان را با خود به درون یک دنیای ترسناک مدل دهه ۱۹۷۰ منتقل می کنند.

۱۰ سال بعد از فیلم اول

اتفاقات این فیلم ۱۰ سال بعد از رویدادهای فیلم نخست شکل می گیرند و این زمانی است که لورین به همسرش اد تفهیم و تحمیل کرده که بهتر است مدتی دست از جن گیری بردارند و نفسی بکشند و قدری آسودگی پیشه کنند. شاید هم لورین حق دارد زیرا هنوز تصویری که از یکی از پرونده های قبلی اش و تحقیقات امیتی ویل در ذهن دارد، او را آزار می دهد اما وقتی کلیسای کاتولیک پرونده جدیدی را رو و از آنها درخواست می کند برای جن گیری بعدی خود و گرفتن شیطانی تازه راهی انگلیس شوند، صبر نمی کنند و به آن سامان می روند.

شرایط اضطرار دائمی


سناریویی که به چهار نفر منجمله جیمز وان نسبت داده شده، اتفاقات خود را براساس رویدادی واقعی و زندگی دراماتیک دو خانواده بنا می نهد و پس از یک ساعت مقدمه چینی و فراهم آوردن المان های لازم، کاراکترهای اصلی را برای تعیین تکلیف گرد یکدیگر می آورد. برای مادر خانواده که پگی هاجسون (فرانسیس اوکانور) نام دارد و چهار فرزند او زندگی مدتی است که تبدیل به یک شرایط اضطراری دائمی شده و این بخصوص برای جانت (مدیسون وولف) صدق می کند که یک لحظه هم از دست شبحی که به او می گوید مصمم است این خانه را از دست آنها درآورد و مدعی است این خانه در اصل به وی تعلق دارد، رهایی نمی یابد.

نشانه ها بر در و دیوار

به این ترتیب همین خانه تبدیل به مرکز ثقل ماجرا و نمادی از ترس و اتفاق و ناکامی می شود و آشفتگی کاراکترهای ماجرا را بر می تابد. پدر خانواده مدتی است که رفته و انگلیس یک دوره کسادی اقتصادی را می گذراند و این خانه در برزخ موجود هم دارای امکانات ضروری و شرایط و ملزومات دهه ۱۹۷۰ است و هم نشانه های فرهنگی آن زمان و به عنوان مثال عکس های دیوید سول بازیگر سریال تلویزیونی معروف آن زمان بریتانیا و آمریکا یعنی «استارسکی و هاچ» بر در و دیوار اتاق های جانت و خواهر بزرگ وی مارگارت (لورن اسپوزیتو) جلب نظر می کند.

با همان همکاران

این خانه را جولی برگوف که طراح صحنه فیلم است، طراحی و پپاده کرده است و او در قسمت اول این فیلم نیز همکار و همراه جیمز وان بود و حالا که اسم او آمد باید متذکر شویم که تدوینگر و موسیقی سرای این فیلم نیز همان هایی هستند که «Conjuring ۱» را از آب و گل در آوردند و موفقیت فیلم دوم می گوید بعید است دیر یا زود قسمت سوم نیز ساخته نشود و پایان به اصطلاح «باز» قسمت دوم و بلاتکلیف بودن برخی کاراکترها و شبحی که هر روز حرفی برای گفتن دارد، مقدمات و ابزار لازم برای این مهم اند.

نظرخواهی از آدم های حقیقی

حقیقت امر این است که خانواده وارن وجود داشته و سال ها با شیاطین و امثال آن جنگیده اند و از بسط یافتن اشباح ناشناخته و متعلق به بدطینت ها در جوامع جلوگیری کرده اند و لااقل این ادعایی است که خودشان داشته اند. بد نیست بدانید که لورین وارن اینک ۸۹ سال سن دارد و نامش در عنوان بندی فیلم نیز به عنوان مشاور ارشد کارگردان و سناریست آمده و سه تن از فرزندان خانواده هاجسون هم در تهیه این فیلم مورد نظرخواهی قرار گرفته و اطلاعاتی را که از آنها خواسته اند، ارائه داده اند. به این ترتیب نسخه تازه «Conjuring» فیلمی هم برای خیال پردازها و هم واقع بینان است و هر یک درون آن دلهره ای ویژه را حس می کنند.


مشخصات فیلم

 عنوان : «The Conjuring ۲»

 محصول: کمپانی برادران وارنر

 تهیه کنندگان : پیتر سفران، راب کووان و ریچارد بره نر

 سناریست ها : چاد هیز، کری دبلیو هیز، جیمز وان و دیوید لسلی جانسون

 کارگردان : جیمز وان

 مدیر فیلمبرداری: دان برجس

 تدوینگر : کرک موری

 موسیقی متن: جوزف بیشارا

 طول مدت : ۱۳۴ دقیقه

 بازیگران : پاتریک ویلسون، ورا فارمیگا، مدیسون وولف، فرانسیس اوکانور، لورن اسپوزیتو، بنجامین هیگ، پاتریک مکالی و سایمون مک برنی