آسیب های کتمان آمار طلاق
مرور آمارهای سال گذشته نشان می‌دهد طلاق رشد بالایی داشته است. از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ طلاق ۷/۸ درصد افزایش یافت، البته در دو سال آخر؛ یعنی سال‌های ۸۹ و ۹۰ آمار طلاق ۶/۱۳ درصد افزایش داشته است؛ آماری که می‌تواند برای خود به تنهایی نگران‌کننده باشد.
محمود مشفق در فرهیختگان نوشت: مرور آمارهای سال گذشته نشان می‌دهد طلاق رشد بالایی داشته است. از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ طلاق ۷/۸ درصد افزایش یافت، البته در دو سال آخر؛ یعنی سال‌های ۸۹ و ۹۰ آمار طلاق ۶/۱۳ درصد افزایش داشته است؛ آماری که می‌تواند برای خود به تنهایی نگران‌کننده باشد.
حالا اینکه مسئولان تصمیمی می‌گیرند آمار طلاق را اعلام نکنند مشکلی را حل نمی‌کند جز اینکه روی حقایق سرپوش بگذارند؛ سرپوشی که به بدنه پژوهشی و تحقیقاتی این حوزه آسیب جدی وارد می‌کند. زیرا افرادی که روی موضوع طلاق تحقیقات می‌کنند به آمارهای واقعی نیاز دارند. تحقیقات دانشگاهی یا سازمانی، می‌تواند به برنامه‌ریزی برای کاهش میزان طلاق کمک کند.
اما زمانی که آمار درستی وجود نداشته باشد یا اصلا آماری نباشد، قطعا تحقیقات درست انجام نمی‌شود تا بر اساس آن بتوانیم به برنامه‌ریزی و راه‌حل درست برسیم.
واقعیت این است که سکوت در مورد آمار طلاق دردی را دوا نمی‌کند؛ زیرا اعلام آمار طلاق منجر به افزایش آن نمی‌شود. افزایش طلاق دلایل دیگری دارد که اگر افراد درصدد حل این معضل هستند باید دلایل وقوع آن را بررسی کنند، نه اینکه آمار آن را اعلام نکنند.
متاسفانه ما در کشورمان علاوه بر اینکه شاهد طلاق قانونی هستیم آمار بالایی هم طلاق عاطفی داریم. بنابراین بهتر است به جای پاک کردن صورت مساله با برنامه‌های فرهنگی و مشاوره‌ای راه‌حل‌های متفاوتی را برای کاهش طلاق ارائه بدهیم.
جامعه ما در حال گذار از شکل سنتی به مدرن است. سطح سواد افزایش پیدا کرده است، جوان‌ها استقلال طلب شده‌اند و به همین دلیل نوع طلاق و دلایل آن هم تغییر کرده است. یعنی حالا دیگر زن‌ها به این دلیل که خانواده‌هایشان زن مطلقه را قبول نمی‌کنند، هر شرایطی را تحمل نمی‌کنند و ممکن است با اولین بحرانی که رخ می‌دهد، اقدام به درخواست طلاق کنند. دانستن این نکات از جمله مواردی است که باید مورد بررسی قرار گیرد.
بنابراین برای چنین جامعه‌ای که دیگر فرد برای آینده‌اش تصمیم می‌گیرد نه خانواده، باید برنامه‌های متفاوتی نسبت به سال‌های گذشته داشت. بسترهای طلاق گسترده شده و ممکن است به دلیل مشکلات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی این اتفاق رخ دهد. بنابراین برای کاهش طلاق باید بسترهای به وجود آمدن آن را از بین ببریم؛ نه اینکه توقع داشته باشیم زن با شوهر بیکار و معتادش سال‌ها زندگی کند و طلاق نگیرد.
البته این را هم باید گفت افرادی که در این حوزه فعالیت می‌کنند باید بدانند از چه مسیری برای کاهش نرخ طلاق ورود کنند. طلاق در هر خانواده‌ای به دلیل مشکلات متفاوتی رخ می‌دهد؛ بعضی به دلیل نداشتن مهارت‌های زندگی، برخی به خاطر نبود امکانات مالی و عده‌ای هم به دلیل نداشتن تفاهم یا به خاطر مشکلات جنسی. بنابراین برای هر کدام باید راه‌حل و شیوه متفاوتی ارائه شود. پشت آمارهای طلاق، آمارهای دیگری هم مخفی شده و شاید به همین دلیل است که نمی‌خواهند آمار طلاق را اعلام کنند؛ زیرا آمار طلاق برآیند شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
حالا اینکه مسئولان تصمیمی می‌گیرند آمار طلاق را اعلام نکنند مشکلی را حل نمی‌کند جز اینکه روی حقایق سرپوش بگذارند؛ سرپوشی که به بدنه پژوهشی و تحقیقاتی این حوزه آسیب جدی وارد می‌کند. زیرا افرادی که روی موضوع طلاق تحقیقات می‌کنند به آمارهای واقعی نیاز دارند. تحقیقات دانشگاهی یا سازمانی، می‌تواند به برنامه‌ریزی برای کاهش میزان طلاق کمک کند.
اما زمانی که آمار درستی وجود نداشته باشد یا اصلا آماری نباشد، قطعا تحقیقات درست انجام نمی‌شود تا بر اساس آن بتوانیم به برنامه‌ریزی و راه‌حل درست برسیم.
واقعیت این است که سکوت در مورد آمار طلاق دردی را دوا نمی‌کند؛ زیرا اعلام آمار طلاق منجر به افزایش آن نمی‌شود. افزایش طلاق دلایل دیگری دارد که اگر افراد درصدد حل این معضل هستند باید دلایل وقوع آن را بررسی کنند، نه اینکه آمار آن را اعلام نکنند.
متاسفانه ما در کشورمان علاوه بر اینکه شاهد طلاق قانونی هستیم آمار بالایی هم طلاق عاطفی داریم. بنابراین بهتر است به جای پاک کردن صورت مساله با برنامه‌های فرهنگی و مشاوره‌ای راه‌حل‌های متفاوتی را برای کاهش طلاق ارائه بدهیم.
جامعه ما در حال گذار از شکل سنتی به مدرن است. سطح سواد افزایش پیدا کرده است، جوان‌ها استقلال طلب شده‌اند و به همین دلیل نوع طلاق و دلایل آن هم تغییر کرده است. یعنی حالا دیگر زن‌ها به این دلیل که خانواده‌هایشان زن مطلقه را قبول نمی‌کنند، هر شرایطی را تحمل نمی‌کنند و ممکن است با اولین بحرانی که رخ می‌دهد، اقدام به درخواست طلاق کنند. دانستن این نکات از جمله مواردی است که باید مورد بررسی قرار گیرد.
بنابراین برای چنین جامعه‌ای که دیگر فرد برای آینده‌اش تصمیم می‌گیرد نه خانواده، باید برنامه‌های متفاوتی نسبت به سال‌های گذشته داشت. بسترهای طلاق گسترده شده و ممکن است به دلیل مشکلات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی این اتفاق رخ دهد. بنابراین برای کاهش طلاق باید بسترهای به وجود آمدن آن را از بین ببریم؛ نه اینکه توقع داشته باشیم زن با شوهر بیکار و معتادش سال‌ها زندگی کند و طلاق نگیرد.
البته این را هم باید گفت افرادی که در این حوزه فعالیت می‌کنند باید بدانند از چه مسیری برای کاهش نرخ طلاق ورود کنند. طلاق در هر خانواده‌ای به دلیل مشکلات متفاوتی رخ می‌دهد؛ بعضی به دلیل نداشتن مهارت‌های زندگی، برخی به خاطر نبود امکانات مالی و عده‌ای هم به دلیل نداشتن تفاهم یا به خاطر مشکلات جنسی. بنابراین برای هر کدام باید راه‌حل و شیوه متفاوتی ارائه شود. پشت آمارهای طلاق، آمارهای دیگری هم مخفی شده و شاید به همین دلیل است که نمی‌خواهند آمار طلاق را اعلام کنند؛ زیرا آمار طلاق برآیند شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
کسانی که بجای راه حل کتمان را پیش می گیرند اطرافیان وبچه های خودشان گرفتار بشه بعد می فهند