طنز؛ مـــرغ معصومیت از دست رفته

احسان بهرام غفاری در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:

در بین تمام حیوانات، در حق مرغ‌ها بیش از هر حیوان دیگری جفا شده است. حیوانی که در رسته پرندگان قرار دارد، بال دارد، سر و شکل دارد اما پرواز نمی‌تواند بکند! از طرفی شما خودت فکر کن در تمام روزهای عمرت مجبور شوی ساعت چهار صبح بیدار شوی و به خودت فشار بیاوری، تخم بگذاری تا یک‌سری موجود علاف بخورند. حالا همه این‌ها به کنار، شما چهار تا خانم را بگذار توی یک اتاق، اگر جنگ جهانی نشد. آن‌وقت این مادرمرده‌ها را هزار تا، هزار تا می‌اندازند توی یک اتاق تنگ و صدایشان هم در نمی‌آید.

از سوی دیگر اخلاق مرغ‌ها واقعا نمونه است. هیچ مرغی در تاریخ دیده نشده که به‌خاطر رنگ فُکُلش یا پر و بالش به مرغ دیگری فخر بفروشد. آن وقت شما اینستاگرام اشرف مخلوقات را نگاه کن. سر یک مشت مو و کمی وجنات، چه‌ها که به هم نمی‌گویند. از طرفی همین مرغ همیشه خالص و ناب است، آرایش نمی‌کند، لباس آن‌چنانی نمی‌پوشد، خودش است. پذیرفته که خودش باشد. نه نوکش را تزریق می‌کند، نه فکلش را های‌لایت. تازه ناخن‌هایش هم همیشه بدون پدیکور و مانیکور است، چون اصلا این چیزها برایش مهم نیست. نه بزک و دوزک مرغی دارد، نه اعتراضی می‌کند، نه با مرغ دوم یا سوم خروسش مشکلی دارد. در کل زن زندگی است. حالا این وسط شما مرغ را بگذار کنار گوسفند.

یک مشت پشم تنبل که نه صدایی دارد، نه قیافه‌ای. آن‌وقت گوشت آن می‌شود کیلویی صد هزار تومان، گوشت این می‌شود کیلویی هفت هزار تومان. شما قضاوت کن در حق کدام‌شان جفا شده است؟ سر صبح آن‌ها را می‌برند بهترین مناطق خوش آب و هوا تا بچرند و از هوای پاک لذت ببرند. آن‌وقت این بیچاره‌ها در یک دخمه سرد نگهداری می‌شوند و جلویشان پودر نان خشک و نمک می‌ریزند تا سفیده تخم‌شان سفیدتر و زرده‌شان آتشی‌تر شود و سود به جیب صاحب‌شان واریز کند. از آن‌طرف شما گاو را بگذار پیش مرغ. حیوانی سنگین، تنبل، بی‌اعصاب، گنده الکی، با آن صورت مسخره که فقط بلد است بجود و زندگی را به علوفه‌اش هم حساب نکند، چه برو بیایی برای خودش دارد و مرغ بیچاره چه جایگاهی؟ خیلی بخواهند به او لطف کنند یک «شتر» می‌اندازند اول اسمش.

یعنی توهین از این بالاتر؟ همه این‌ها یک طرف، شما کدام حیوان را سراغ داری که هر بلایی سرش بیاوری، هر غذایی جلویش بریزی، هر جور باهاش رفتار کنی، مثل یک پرنسس با شما برخورد کند؟ تا حالا دیدید مرغی شاخ بزند؟ نوک بزند؟ گاز بگیرد؟ بداخلاقی کند؟ جفتک بزند؟ سروصدا کند؟ آن وقت انسان‌ها می‌روند سگ، پلنگ، گربه و ایگوانا نگه می‌دارند که صبح تا شب رسیدگی می‌خواهند و کلی ادا و اطوار هم دارند. اما کسی نمی‌آید مرغ نگه دارد یا مرغی را ببرد پارک تا بگردد. این‌ها هم ظلم‌هایی است که در حق این موجود شده است. موجودی که اگر فرصت ابراز وجود به او بدهند، قطعا جایگاهی بسیار عالی‌تر از دیگر موجودات پیدا خواهد کرد و سرآمد همه آن‌ها خواهد شد. پس مرغ‌ها را دریابیم.