رستمی: برای حضور در المپیک مربی نداشتم

خبرگزاری فارس: به نقل از وب‌سایت وزنه‌برداری جهان، برای منابع خبری جهانی وابسته به فدراسیون وزنه‌برداری جهان گردهمایی و همایش بین‌المللی اخیر فرصت مناسبی بود تا با ستاره‌های ورزشی این عرصه در بخش زنان و مردان مصاحبه داشته باشم.

سوپیتا تاناسون وزنه‌بردار تایلندی متولد ۱۹۹۴ در چند سال گذشته یکی از مدعیان جدی و همیشگی درخشش در وزنه‌برداری بانوان بوده است.

او از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ در وزن ۵۳ کیلوگرم خوش درخشید و در المپیک ۲۰۱۶ در وزن ۴۸ کیلوگرم یکی از بانوان مطرح و مدعی در این عرصه شناخته شد.



او و رقابت‌های جهانی ۲۰۱۳ مدال نقره گرفت و در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ به رتبه چهارم جهانی رضایت داد.

مدال طلای او در المپیک ۲۰۱۶ در وزن ۴۸ کیلوگرم تصادفی نبود و نشان از اراده جدی او برای بقا در نوک هرم وزنه‌برداری بانوان داشت.

او در مصاحبه با وب سایت وزنه‌برداری و نشریه مربوط به این سازمان ضمن اشاره به تلاش بی‌وقفه و بسیار سخت خود در این عرصه گفت: هیچ وقت فکر نمی‌کردم از این طریق به یکی از چهره‌های مهم کشورم تایلند تبدیل شوم. تلاش زیاد و توجه نکردن به مشکلات باعث شد به اهداف خود برسم. انتخاب من به عنوان برترین وزنه‌بردار زن جهان به رای کارشناسان و لطف مردم ربط داشت و از این طریق از همه آنها متشکرم.

کیانوش رستمی وزنه‌بردار مطرح ایرانی است. پس از دریافت جایزه ینو بوسکوویچ پای مصاحبه با خبرنگار این مراسم نشسته و ضمن تشکر از توجه کارشناسان و داوران به او خاطرنشان کرد: وزنه‌برداری بسیار سخت است و رقابت در این عرصه فوق‌العاده طاقت‌فرسا و پیچیده خواهد بود.

رستمی ستاره ایرانی متولد ۱۹۹۱ که در رقابت‌های جهانی جوانان و بزرگسالان خوش درخشیده و طلای جهانی او در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ همچنین نقره او در ۲۰۱۵ هرگز از یاد هوادارانش نمی‌رود، در رقابت‌های آسیایی نیز سابقه درخشش داشته و در المپیک ۲۰۱۲ در بخش ۸۵ کیلوگرم مدال نقره خود را با ۳۸۰ کیلوگرم قطعی کرد و پس از آن در همین رده مدال طلای المپیک ۲۰۱۶ را نیز با ۳۹۶ کیلوگرم ثبت کرد.

او در پاسخ به این سؤال که آیا امکانات کامل در محل زندگی خود داشته یا خیر و از چه خانواده‌ای وارد جامعه شده است، گفت: خانواده من در کرمانشاه زندگی می‌کنند. پدرم بازنشسته نیروی انتظامی است و خانواده پرجمعیتی داشتیم. ۴ خواهر و ۴ برادر. من جوانترین آنها بودم و وقتی ۱۰ سال داشتم برادر بزرگترم یکی از وزنه‌برداران خوب ایران و البته مربی من بود. او الگوی من شد و تصمیم گرفتم این راه سخت را با تمرینات حرفه‌ای و هدفمند پیش ببرم.

رستمی در پاسخ به این سؤال که آیا در رویای خود مدال المپیک را ترسیم کرد، گفت: ممکن است به نظر شما باور نکردنی و خنده‌دار باشد اما اینکه اکنون در این رتبه و مقام ایستاده‌ام به خاطر هدفی است که در نوجوانی برای خود در نظر گرفتم. من می‌خواستم مدال طلای المپیک را بگیرم و این اوج خواسته من بود. البته باور نداشتم در ۴ المپیک حضور داشتم و البته بدرخشم.

از کیانوش رستمی پرسیده شد که تمرینات بدون مربی و با امکانات کم تا چه حد سخت است و او پاسخ داد: باید ظرفیت حضور در رقابت‌های جهانی را به دست بیاوریم. خیلی سخت است به خصوص اینکه کادر فنی و مربیان حرفه‌ای در کنار شما نباشند و امکانات خیلی خوبی هم در اختیار نداشته باشید. اینکه در ۴ المپیک بدنتان در اوج آمادگی باشد حتی تصورش هم ممکن نیست اما به خاطر عشق و علاقه به کشورم و در واکنش به لطف مردم مصمم شدم که چنین سختی را به جان بخرم. من بدون مربی به ریو رفتم و خیلی‌ها در آن زمان به من گفتند این غیرممکن است و موفق نخواهی شد اما من آن کار را به پایان رساندم. درست است که مربی نداشتم اما همیشه دوستان بسیار خوبی اطراف من بودند و به من کمک کرده‌اند.