دو نمایشنامه از هارولد پینتر در یک کتاب

مارتین اسلین منتقد نامدار تئاتر درباره‌ی پینتر می‌گوید: او در کنار نام‌هایی همچون ساموئل بکت، اوژن یونسکو، آرتور آداموف و ژان ژنه ادبیات نمایشی جهان را متحول کرده است.» پینتر در یکی از مصاحبه‌هایش به تاثیر بکت و کافکا در شروع کارش اذعان می‌کند. اما تفاوت اصلی پینتر با بکت یا کافکا در آنجاست که نمایشنامه‌های او بر زمینه‌یی واقعی استوار هستند و رئالیسمی بسیار اثرگذار در آثارش به چشم می‌خورد.

دو نمایشنامه مستخدم ماشینی و درد خفیف نیز از آثار شاخص او محسوب می‌شوند و این ویژگی در آنها بارز است. در مستخدم ماشینی پینتر نوعی جهان دربسته و کافکایی خلق می‌کند: دو گانگستر در زیرزمینی زندگی می‌کنند و از طریق دریچه‌ی سرو غذا که همان «مستخدم ماشینی» است با جهان خارج ارتباط دارند. گفت‌وگوها در نهایت ایجاز است و با وجود عدم تنوع مکانی و معدود بودن شخصیت‌ها خواننده را تا انتها دنبال خود می‌کشد.

نمایشنامه‌ «درد خفیف» نیز بعدها به‌عنوان یکی از تاثیرگذارترین آثار پینتر بارها به روی صحنه رفت. پینتر این نمایشنامه را برای اجرا در رادیو نوشته بود. این نمایشنامه نمایانگر عدم ارتباط واقعی میان انسان‌هاست. زن و شوهری با هم حرف می‌زنند تا نفرت درونی‌ای را که از یکدیگر دارند پنهان کنند. گفت‌وگوها حول مسائل بی‌ربط و بی‌اهمیت دور می‌زند و فاصله‌ی عمیقی را که بین آن دو وجود دارد آشکار می‌سازد.

دو نمایشنامه از هارولد پینتر با ترجمه‌ غلامرضا صراف در ۹۶ صفحه از سوی نشر اختران با قیمت ۸ هزار تومان در دسترس است.