رکورد ویژه مهاجم بیلبائو؛ ۳ سال بازی بدون وقفه!

وبسایت نود: در یکی از مسابقات مهم هفته بیست و دوم لالیگا رئال سوسیه‌داد در دربی باسک با نتیجه ۲-۱ از سد اتلتیک بیلبائو گذشت. این بازی تلخ برای بیلبائویی ها اما یک دستاورد جالب برای مهاجم ۲۴ ساله اتلتیک بیلبائو داشت.

اینیاکی ویلیامز مهاجم سیه چرده بیلبائو که تک مهاجم تیم گایزکا گاریتانو در این مسابقه بود، صد و سومین بازی متوالی خود در لالیگا را انجام داد تا به این ترتیب با رکورد ۱۰۳ بازی آندونی زوبیزارتا و استانیس آرگوته، دروازه بان و مهاجم بیلبائو در دهه ۸۰ برابری کرده باشد.

آخرین باری که یک هفته لالیگا بدون حضور اینیاکی ویلیامز برگزار شد، به هفته سی و سوم فصل ۱۶-۲۰۱۵ بازمی‌گردد. در آن مسابقه که در روز ۱۷ آپریل ۲۰۱۶ برگزار شد، بیلبائو با یک گل مالاگا را شکست داد و ویلیامز به علت مصدومیت ماهیچه ای نتوانست سهمی در این پیروزی داشته باشد. بعد از آن ویلیامز در ۵ هفته پایانی فصل به میدان رفت و در ۲۸۴ دقیقه حضور در زمین، ۳ پاس گل نیز به نام خود ثبت کرد.

ویلیامز در تمامی 38 مسابقه بیلبائو در فصل های 17-2016 و 18-2017 حضور داشته و به ترتیب 2800 و 2852 دقیقه در زمین مسابقه بازی کرده است. آمار ویلیامز در فصل 17-2016، 5 گل، 7 پاس گل و 4 کارت زرد بود و او در فصل 18-2017، 7 گل، 6 پاس گل و 2 کارت زرد در کارنامه خود به ثبت رساند.

در فصل 19-2018 نیز ویلیامز در همه 22 مسابقه بیلبائو تا به اینجای کار حضور داشته و با 1689 دقیقه، 7 گل و 3 پاس گل ثبت کرده است. نکته جالب آن که در این بازه حدودا سه ساله، بیلبائو 4 مربی گوناگون روی نیمکت خود داشته ( ارنستو والورده، خوزه آنخل سیگاندا، ادواردو بریتزو و گایزکا گاریتانو) اما این رفت و آمد مربیان تاثیری در روند ثابت ویلیامز نداشته است.

با حضور در بازی هفته بعدی مقابل بارسا، ویلیامز به رکورد 104 حضور پی در پی خسوس گارای، مدافع دهه 50 باسکی ها می‌رسد. رکورد بیشترین حضور متوالی در تاریخ لوس لئونس، متعلق به کارملو سدرون، دروازه بان دهه 50 بیلبائو با 132 بازی متوالی است.

رکورد کلی بیشترین حضور متوالی در مسابقات لالیگا در اختیار خوان آنتونیو لارانیاگا، مدافع دهه های 80 و 90 رئال سوسیه‌داد است که در 202 هفته متوالی از رقابت های لالیگا حضور داشت. آن چه اما ارزش کار ویلیامز را نسبت به بازیکنان نام برده بیشتر می‌کند، حضور او در پست تهاجمی است؛ پستی که تغییرات آن نسبت به پست های عقب زمین به شکل قابل ملاحظه ای بیشتر است.