لالهای برای گل؛ یاغی مثل فنپرسی
رابین فنپرسی بعد از ۱۸ سال بازی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
سایت نود: بزرگترین روانشناسان دنیا معتقدند هر آدمی ممکن است در طول زندگی خود دچار تغییر شود اما انگار فراموش کردهاند که همیشه استثناهایی در هر قضیه وجود دارد؛ مثل یاغی هایی که هر چقدر هم آرام به نظر برسند اما صفت یاغیگری از آنها جدایی پذیر نیست.
درست مثل رابین فنپرسی که انگار حالا در سن ۳۵ سالگی بالاخره آرام شده و عادت های دوران جوانی را ترک کرده است. ۱۸ سال پیش که فوتبال حرفه ای را از باشگاه فاینورد آغاز کرد بااستعداد ترین و البته پرحاشیهترین استعداد فوتبال هلند بود. قبل از ورود به جزیره تنها چیزی که در کارنامه او به چشم میخورد درگیری با فن مارویک سرمربی وقت فاینورد و البته بازداشت توسط پلیس بود.!
پیوستن به آرسنال و در کنار بزرگانی مثل تیری هانری دنیس برکمپ پاتریک ویرا اجازه هیچ گونه حاشیهسازی به او نمی داند. آنقدر روی فوتبال تمرکز کرد که آرسن ونگر علاوه بر شماره ۱۰ و بازوبنده کاپیتانی ، استعداد گلزنی اش را هم به او هدیه داد.
همه او را به عنوان یک بازیکن آرام و بیحاشیه میشناختند که حتی بعد از اخراج اشتباه در حساس ترین بازی ها (اخراج مقابل بارسا به خاطر نشین نشنیدن سوت داور ) هم به حاشیه نمیرفت.
در۲۹ سالگی اما دوباره همان رابین منفور داستان شد خودش میگفت به ندای کودک درونش گوش داده؛ همان کودک یاغی که انگار از بچگی همراهش بود و پروفسور فرانسوی هم نتوانسته بود این 2 را از یکدیگر جدا کند. برای هوادارانی که پیراهن شماره ۱۰ او را آتش میزدند، هیچ وقت مشخص نشد در تماس تلفنی الکس فرگوسن با ونگر چه چیزی گفته شد که اجازه خروج ستاره تیمش را صادر کرد. شاید سر الکس پرده از راز آخرین فصل حضورش در دنیای فوتبال برداشته بود و گفته بود برای آخرین فصل حضورش و جشن بیستمین قهرمانی به قهرمان شماره ۲۰ احتیاج دارد.
زیر نظر سر الکس فرگوسن آرام و بی حاشیه فقط به فکر تکرار رکورد ۳۰ گل زده فصل گذشته بود .در بازی مقابل آرسنال همانقدر که تماشاگران از خجالتش در آمدند، مدافعان آرسنال به او موقعیت گل هدیه دادند تا در شادی بعد از گل دوباره همان پسربچه یاغی شود و ترک عادت نکند .
اما روزهای خوب حضور در کنار سر الکس دوام چندانی نداشت و رابین که شاید بتوان عنوان بدشانس ترین خرید تاریخ شیاطین سرخ را به او داد، مجبور شد به جای رویاپردازی درباره لیگ قهرمانان برای کسب سهمیه لیگ اروپا تلاش کند؛ چیزی که هواداران آرسنال از آن به عنوان دست تقدیر و نفرین خود یاد می کردند.
از منچستر بدون فرگوسن خیلی زود ناامید شد و به ترکیه رفت اما تنها دستاورد او طی ۳ فصل حضور در سوپر لیگ ترکیه فقط بالا رفتن رقم حساب بانکی بود.
هنگامی که فهمید به خط پایان نزدیک شده، ترجیح داد برخلاف خیلی از بزرگان به جای انتخاب کشورهای حوزه خلیج فارس و لیگ ستارگان آمریکا به کشورش بازگردد تا شاید حضور در کنار هواداران خودی و قدم زدن در استادیوم «دکیپ» در آخرین بازی فصل از اندوه و اشک خداحافظی همیشگی از مستطیل سبز کم کند؛ اتفاقی که روز یکشنبه و در فاصله یک هفته مانده به پایان رقابتهای لیگ رخ داد و رابین در قامت یک قهرمان برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
رابین در پیراهن لاله های نارنجی همیشه نقش بتمن را داشت؛ چه با پروازش چه با شوتها و پاس گلهایش. در خوب بودن او همین بس که در بین مهاجمان بزرگ تاریخ فوتبال هلند مثل فن باستن ، دنیس برکمپ و پاتریک کلایورت در صدر فهرست برترین گلزنان تاریخ فوتبال هلند نام رابین فن پرسی به چشم می خورد.
حالا بعد از خداحافظی و آویختن کفشها، برای عدهای رابین فن پرسی با گلهای زیبا و شوتهای والی فوق العاده یاد آوری میشود و برای عدهای با همان کودک درون و ذات بی رحم و یاغی...
نوید مرتضایی
نظر کاربران
بازیکن خوبی بود
گلش به اسپانیا فقط
از نوابغ برمیومد
منفور بود چون در ارسنال ستاره شد و در حساس ترین زمان اونها رو تنها گذاشت