فرکی: اخراج ویلموتس تبعات دارد

ایران ورزشی: حسین فرکی مدت‌ها برای تیم ملی در دو دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی بازی کرد و حدفاصل سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۶ هم روی نیمکت این تیم و به‌عنوان مربی حضور داشت. او شرایط بازی و مربیگری برای تیم ملی را بهتر از بسیاری مربیان دیگر می‌داند. سرمربی فعلی پیکان که از نظر او بازیکنان و مارک ویلموتس به اندازه هم مقصر شکست مقابل عراق بودند، حرف‌های جالبی به زبان آورد. فرکی معتقد است ویلموتس مقابل عراق بدون تمرکز روی نیمکت نشست اما همچنان باید از او حمایت کرد تا به کارش در تیم ملی ادامه بدهد.

احتمالاً بازی‌های تیم ملی و شکست‌های تلخی که مقابل بحرین و عراق متحمل شده‌ایم را دیده‌اید. مدتی پیش رکورد بی‌ُشکستی‌ مقابل تیم‌های آسیایی (باخت در پنالتی معیار نیست) به 7 سال می‌رسید اما حالا در عرض یک ماه، دو شکست را تجربه کرده‌ایم. فکر می‌کنید دلیل افت تیم ملی چیست؟

در فوتبال خیلی از اتفاق‌ها قابل پیش‌بینی نیست. شما به این نکته اشاره کردید که در طول ۷ سال شکست نخورده‌ایم اما حالا دو بار پی در پی باخته‌ایم. اینها ممکن است همان اتفاق‌های غیر قابل پیش‌بینی فوتبال باشد. موضوع مهم این است که ببینیم علت این اتفاق‌ها چیست. بخشی از دلیل شکست‌ها می‌تواند سرمربی تیم و افکارش باشد که با گذشته متفاوت است.

کی‌روش روش دفاع و ضدحمله را دوست داشت و ویلموتس به بازی هجومی علاقه دارد. من طرفدار فوتبال هجومی هستم اما تیم ما الان گل‌های زیادی دریافت کرده. معنی فوتبال هجومی این نیست که ما فقط در حمله کار می‌کنیم و با بازیکنان دفاعی تمرین نمی‌کنیم اما در عین حال قضاوت درباره ویلموتس زود است.

اما این موضوع هم وجود دارد، الان 5 ماه از حضور ویلموتس گذشته و اگر کمی دیر بجنبیم، جام جهانی 2020 را از دست می‌دهیم! و این تفاوت ارزیابی مربیان ملی و باشگاهی را ثابت می‌کند. ویلموتس در این شکست‌ها چقدر مقصر بود؟

یک بخش را باید به ویلموتس اختصاص بدهیم و بخش دیگر را به بازیکنان. مربی برخی اوقات تصمیم‌هایی می‌گیرد که اشتباه است و این را باید به نام او نوشت. مقابل بحرین و به خصوص عراق هم از این اشتباه‌ها دیدم. در این بین باید بازیکنان را هم در این شکست‌ها دخیل دانست. بسیاری از آنها کیفیت لازم را نداشتند. حتی اگر تیمی مربی هم نداشته باشد، بازیکنان باید کیفیت خود را ارائه بدهند. در این بازی اما چنین موضوعی را از بازیکنان تیم ملی ندیدیم.

اینکه بازیکنان بازی خوبی به نمایش نگذاشتند، به روش‌های انتخابی سرمربی ارتباط ندارد؟

یک بخشی از آن چرا و من هم قبول دارم. بازیکن در اختیار تفکرات سرمربی است و باید دستورات او را در زمین اجرا کند. در گذشته آقای کی‌روش بیشتر با توجه به سبک بازی حریف، تفکرش را به کار می‌گرفت.

ویلموتس اما نظر دیگری دارد و علاقه‌مند است تا تیم ملی فوتبال خودش را بازی کند. بخشی از صحبت‌های شما درباره روش انتخابی ویلموتس و عدم کیفیت بازیکنان قابل قبول است اما وقتی بازیکن نتواند بدود و بجنگد و مثل گل ژاپن در جام ملت‌های آسیا اشتباه کند، این دیگر ربطی به سرمربی ندارد. بازیکن باید کیفیت خودش را در هر حالتی ارائه کند. وقتی حریف می‌دود ما نمی‌دویم، حریف می‌جنگد و ما نمی‌جنگیم، آیا سرمربی مقصر است؟!

شما خودتان هم در دوران بازیکنی و هم مربیگری بارها مقابل عراق قرار گرفتید؛ بازی ایران و عراق همیشه یک بازی فیزیکی و پرتنش بوده. تیمی این بازی را برده که خوب دویده و جنگیده. وقتی اینها را می‌دانیم، چطور سرمربی تیم ملی برای این بازی حساس از یک بازیکن 33 ساله یعنی امید ابراهیمی و مسعود شجاعی 35 ساله در مرکز زمین استفاده می‌کند؟ جنگندگی ابراهیمی توجیه دارد اما شجاعی چطور؟! آیا اینها همراه با احمد نوراللهی توانستند از پس دوندگی امجد عطوان و صفا هادی در مرکز زمین عراق برآیند؟

این تصمیم مربی است و من نمی‌خواهم روی یکی دو بازیکن اشاره‌ای داشته باشم. اینها واقعیت‌هایی است که سرمربی باید آن را تشخیص بدهد. همانطور که گفتم یک جاهایی سرمربی اشتباه‌هایی می‌کند و برخی اوقات بازیکنان.

مقصر باخت به عراق بازیکنان بودند یا سرمربی؟

به نظرم ۵۰ درصد بازیکنان و ۵۰ درصد ویلموتس.

قبل و بعد از بازی، دو انتقاد ویژه از ویلموتس وجود داشت. انتقاد اول این بود که در آستانه بازی حساس مقابل عراق، بحث مطالباتش را پیش کشیدن و به‌خاطر آن چند روز فرصت حیاتی برای تمرینات آماده سازی تیم ایران را از دست داد! چه نظری در این باره دارید؟

کاری که او کرد هرگز مورد پسند من نیست. در باشگاه هم ممکن است چنین اتفاقی بیفتد و می‌بینید که برخی تیم‌های ما مشکلات مالی عدیده‌ای دارند. منتهی باشگاه با تیم ملی فرق می‌کند. تیم ملی متعلق به یک مملکت است که علاقه‌مندان بازی‌هایش را عاشقانه دنبال می‌کنند. دیدن این رفتار از یک سرمربی، آن‌ هم حرفه‌ای و در مقطعی حساس، اصلاً قابل قبول نیست. معتقدم زمان بهتری هم بود تا ویلموتس بخواهد وضعیتش را مشخص کند و او می‌توانست در آستانه بازی با عراق چنین تصمیمی نگیرد. اگر اولویت را بر کارهایش می‌گذاشت، تیم ملی هم می‌توانست به موفقیت برسد.

تاکنون شده که در رده باشگاهی و ملی با این موضوع مواجه شوید؟

خیر، در تیم ملی که چنین چیزی را از کسی ندیدم و در باشگاه هم خودم تا جایی که شده بحث تعامل و همفکری را پیش کشیده‌ام.

مثلاً در آستانه بازی پیکان با استقلال یا پرسپولیس می‌توان چنین رفتاری انجام داد؟

گفتم که قضیه ملی با باشگاهی فرق دارد اما با این حال من علاقه‌مندم تا در فعالیت باشگاهی نیز با تعامل کارهایم را پیش ببرم. در رده ملی حساسیت برای یک ملت است اما در رده باشگاهی برخی تیم‌ها مثل ما تماشاگران اندکی دارند که زیاد درگیر نتیجه نیستند. البته خیلی وقت‌ها باید به مربی حق بدهیم اما باز هم تکرار می‌کنم که ویلموتس زمان مناسبی را برای این رفتار انتخاب نکرد.

اما انتقاد دوم از ویلموتس، مربوط به تعویض نکردن مسعود شجاعی بود. کاپیتان تیم ملی یک اخطار دریافت کرد و با توجه به حساسیت و تنش بالای بازی و به ویژه اینکه کم کم به پایان مسابقه نزدیک می‌شدیم و او خسته به نظر می‌رسید، خیلی‌ها منتظر تعویض مسعود بودند. البته روی گل خورده دوم، ده نفره بودن نقشی نداشت اما آیا ویلموتس نمی‌توانست با تعویض شجاعی نتیجه بهتری بگیرد؟

قبول دارم اما برداشت من این است که ویلموتس به‌خاطر همان اتفاق‌هایی که قبل از بازی رخ داد، تمرکز لازم را نداشت. می‌دانیم که تمرکز یکی از فاکتورهای مثبت مربی است. مثلاً وقتی ویلموتس از بازیکنان چیزی می‌خواهد، خودش هم باید شرایط هدایت آنها را داشته باشد. او واقعاً بدون تمرکز روی نیمکت تیم ملی نشست. ضمن اینکه باید کارش را برای این بازی زودتر آغاز می‌کرد، نه اینکه تمرین تیم چند روز معطل بماند و فقط ۴۸ ساعت مانده به بازی راهی اردن شوند! اینها باعث می‌شود تا مربی در طول بازی هم تصمیم‌های مناسبی نگیرد.

در روزهای اخیر شایعه اخراج مارک ویلموتس را هم شنیده‌ایم. به نظر شما قطع همکاری با او در این مقطع منطقی است؟

به هیچ وجه منطقی نیست. الان در شرایطی قرار نداریم که دست به این کار بزنیم. شرایط را باید مهیا کنیم تا به ویلموتس کمک شود چون ایجاد تغییر ممکن است تبعات بیشتری داشته باشد و در ادامه به سود تیم ملی تمام نشود.

با توجه به دو شکست متوالی، آیا به جام جهانی 2022 صعود می‌کنیم؟

امیدوارم؛ باید از تیم ملی حمایت کنیم. درست است که مارک ویلموتس درباره تیم ملی تصمیم می‌گیرد اما حمایت‌ها شاید باعث شود تا نتایج بهتری کسب کنیم.