دنیزلی: در تراکتور چند ویولن‌زن دارم
وقتی نام مصطفی دنیزلی را می‌شنویم، جلوتر از عناوین مختلفی که او در فوتبال ترکیه به دست آورده، یاد بازی‌های زیبایی می‌افتیم که تیم‌های او به نمایش می‌گذارند.
ایران ورزشی: وقتی نام مصطفی دنیزلی را می‌شنویم، جلوتر از عناوین مختلفی که او در فوتبال ترکیه به دست آورده، یاد بازی‌های زیبایی می‌افتیم که تیم‌های او به نمایش می‌گذارند. از پاس و پرسپولیس بگیرید و به تراکتورسازی در لیگ نوزدهم برسید. آقا مصطفی فوتبال را در بازی زیبا خلاصه کرده و لازمه قهرمانی را ارائه نمایشی تماشاگرپسند می‌داند؛ سرمربی باتجربه و پرافتخار تراکتورسازی که از میان تمام پیشنهادهای ابتدای فصل، تبریز را برای ادامه فعالیت مربیگری انتخاب کرد.
انتخابی برای خلق اولین قهرمانی تراکتورسازی در لیگ ایران که انگار دنیزلی هدفی جز این در سر ندارد. با دنیزلی در روزهایی که شایعه بازگشت او به ترکیه شنیده می‌شود، گپ زدیم و این مربی تمام این اخبار را تکذیب و تأکید کرد در تراکتورسازی می‌ماند تا هواداران این تیم را به جام قهرمانی برساند. او در صحبت‌هایش از بازی ایران و عراق هم گفت و البته تمام قد از مسعود شجاعی حمایت کرد. آقایان خوش‌زرع، عیوضی و بهرامی ما را در انجام این مصاحبه یاری کردند.
شما در باشگاه‌های بزرگ ترکیه مربیگری کرده و موفقیت‌های متعددی به‌دست آورده‌اید. تراکتورسازی آیا چالش جدیدی برای‌تان بود که به این باشگاه آمدید؟
من سابقه کار در باشگاه‌های بزرگ ترکیه و ایران را دارم. تراکتورسازی اما تیم متفاوتی است. زمانی که در تهران کار می‌کردم، این تیم در لیگ برتر حضور نداشت. دو سال قبل من از تراکتورسازی پیشنهاد همکاری دریافت کردم اما آن زمان شرایطم برای حضور در این تیم مساعد نبود. فوتبال ایران برای من هیجان دارد که با حضور در تبریز این هیجان افزایش یافت و شکل متفاوت‌تری به خود گرفت. کشور ایران و شهر تبریز را دوست دارم. در گذشته فقط یک بار به تبریز سفر کرده بودم که خاطرات حضور در این شهر هرگز از یادم نمی‌رود.
اینها کمک کرد تا پیشنهاد تراکتورسازی را قبول کنید؟
قطعاً. ابتدای فصل از تراکتورسازی، یک تیم یونانی و چند باشگاه از ترکیه پیشنهاد مربیگری دریافت کردم. اخیراً فضای فوتبال ترکیه مرا راضی نمی‌کند و علاقه‌ای ندارم آنجا کار کنم. تراکتورسازی اما تیمی است که تاکنون قهرمان نشده و هواداران زیادی دارد. من هم تنها مربی ترکیه‌ای هستم که موفق به قهرمانی با سه تیم بزرگ کشورم، یعنی گالاتاسرای، فنرباغچه و بشیکتاش شده‌ام. از این رو می‌خواهم با تراکتورسازی یک اولین را خلق کنم و به همین دلیل چنین باشگاهی را انتخاب کردم.
با چه هدفی روی نیمکت تراکتورسازی نشستید؟ قهرمانی؟
در عمر مربیگری‌ام هدفی جز قهرمانی نداشته‌ام. البته دو بار زمانی تیم‌ها را تحویل گرفتم که از قهرمانی دور شده بودند. تراکتورسازی را در ابتدای فصل انتخاب کردم و به همین دلیل می‌خواهم در لیگ برتر ایران برای اولین بار قهرمان شوم. مهم‌تر از این قصد دارم مردم آذربایجان و هواداران تراکتورسازی را به قهرمانی برسانم و با این هدف اینجا حضور دارم. لیگ برتر را خوب شروع کردیم اما در هفته‌های اخیر نتیجه نگرفته‌ایم که چنین اتفاق‌هایی در فوتبال طبیعی است. شروع لیگ مهم بوده اما نحوه پایان آن مهم‌تر است.
در تبریز بیشتر از همه چه نکته‌ای - شخصی و فوتبالی -شما را تحت تأثیر قرار داده؟
عملکرد ما در زمینه فوتبال مشخص است. توجه مردم به من را پیش از این در تهران تجربه کرده‌ام. اکنون این توجه و علاقه مردم در تبریز متفاوت‌تر است و این نزدیکی، توجه و علاقه مردم عطش مرا برای موفقیت بیشتر می‌کند. به همین دلیل از حضور در تبریز و باشگاه تراکتورسازی راضی هستم.
یک مصاحبه قدیمی از شما هست که گفته‌اید در تیم‌های‌تان نیاز به یک طبال دارید که طبل حمله را بزند. طبال تراکتورسازی در این فصل کیست؟
اشتباه ترجمه کرده‌اند (می‌خندد). من گفته بودم که همواره به یک نوازنده ویولن نیاز دارم و نه طبل و طبال. اکنون نمی‌توانم بگویم صد در صد نوازنده ویولن تیم من فلان بازیکن است، چون چند بازیکن این وظیفه را بر عهده دارند. نوازنده ویولن در یک گروه ارکستر وظیفه متفاوت‌تری بر عهده دارد و منظور من از این جمله بازیکنی است که مسیر بازی را هدایت کند، تعادل داخلی تیم را برقرار کرده و کیفیت بالایی هم داشته باشد. در تراکتورسازی چند بازیکن من این وظیفه را بر عهده دارند که اشاره به اسامی آنها خوب نیست.
تیم‌های شما در ایران همیشه خوب بازی می‌کنند اما قهرمان نمی‌شوند. دلیل خاصی دارد؟
هدف نخست من ارائه بازی زیبا و تماشاگرپسند و در کنار آن کسب موفقیت است. البته قاعده‌ای هم برای قهرمانی تیمی که خوب بازی می‌کند وجود ندارد. شاید تیم‌هایی که هدایت‌شان را بر عهده داشتم خوب بازی کردند اما قهرمان نشدند. طبیعتاً بدون ارائه فوتبال زیبا، قهرمانی ممکن نیست. مگر اینکه به صورت اتفاقی قهرمان شوی. به همین دلیل معتقدم ارائه فوتبال خوب و زیبا لازمه قهرمانی است. من به بازیکنانم هم گفته‌ام که هدف نخست‌مان باید ارائه بازی تهاجمی و زیبا باشد.
تفاوت مربیگری در پاس و پرسپولیس با تراکتورسازی در چیست؟
حضور در تبریز هیجان بیشتری دارد و من اینجا برای کسب نخستین قهرمانی تلاش می‌کنم.
همیشه با بازیکن‌سالاری مبارزه کرده‌اید. در تراکتورسازی چطور بازیکنان بزرگ را اداره می‌کنید؟
بازیکنانی که به سطح «بازیکن بزرگ» وارد می‌شوند، معمولاً «خودبینی» دارند. من از کار کردن با چنین بازیکنانی همواره لذت برده‌ام. بازیکنی بزرگ است که تجربه و خودبینی خود را در اختیار موفقیت تیمش قرار بدهد. بازیکن بزرگی که برای تیم من تلاش می‌کند، کنار من حضور دارد اما بازیکن بزرگی که بزرگی خود را خارج از تیم خرج می‌کند، جایی کنار من ندارد.
چند روز قبل شایعه شد که از ترکیه پیشنهاد مربیگری دارید. آیا واقعیت دارد؟
طی یک تا یک و نیم ماه گذشته از دو باشگاه ترکیه‌ای پیشنهاد دریافت کردم و شرایط‌شان هم بهتر از اینجا است اما برای من تفاوتی بین ترکیه و ایران وجود ندارد و هدف من از حضور در تراکتورسازی متفاوت است. پیشنهادها همیشه وجود دارد اما من تراکتورسازی را برگزیده‌ام و انتخاب دیگری ندارم.
درباره بازی ایران- عراق صحبت می‌کنید؟
با هیجان بالا این بازی را تماشا کردم و تقابل ایران و عراق برای من خیلی مهم بود. ایران در آن بازی نتوانست فوتبال مورد نظرش را ارائه کند اما بعد از این شکست نباید از برخی افراد انتقاد شود. تمام بازیکنان ایران در بازی با عراق نتوانستند فوتبالی که از آنها انتظار داشتیم را به نمایش بگذارند. تقریباً تمام بازیکنان ایران، اعم از بازیکنان داخلی و لژیونرها را می‌شناسم و معتقدم آنها از نظر روانی در کیفیتی پایینتر از سطح بازی با عراق قرار داشتند.
اما حتماً شنیده‌اید که خیلی‌ها بعد از پایان این بازی از مسعود شجاعی انتقاد کردند. برای بازگرداندن روحیه به او، آیا با شجاعی حرف زده و برای درخشش در لیگ آماده‌اش کرده‌اید؟
من هم شنیدم که بعد از بازی با عراق از مسعود شجاعی انتقادهایی شده. مسعود کاپیتان تیم من است و به دلیل شرایطی که برایش پیش آمده، به اندازه خودش ناراحت هستم. معمولاً نام تمام ورزشکارانی که در سطح بین‌المللی برای کشور شما افتخار آفریده‌اند را روی خیابان‌ها و میدان‌ها گذاشته‌اند که این نشانگر فرهنگ بالای ایران است. مسعود شجاعی هم سال‌هاست به خاطر ایران تلاش کرده و در سطح آسیا و اروپا به بهترین شکل ممکن نام کشورتان را مطرح کرده است. چشمپوشی از این مسائل و انتقاد از شجاعی به خاطر یک اشتباه انصاف نیست، به ویژه برای کشوری که چنین فرهنگ بالایی دارد.
اما منتقدان می‌گویند اگر شجاعی اخراج نمی‌شد، ایران مقابل عراق شکست نمی‌خورد. هر چند به شخصه معتقدم اخراج شجاعی به هیچ وجه روی گل دوم عراق نقش نداشت.
من هم می‌پذیرم که مسعود مقابل عراق اشتباه‌هایی داشت. به عنوان نمونه بیش از حد معمول عصبانی بود و زیاد به داور اعتراض می‌کرد. البته معتقدم مسعود به خاطر آن صحنه نباید کارت زرد می‌گرفت، بلکه باید پیش از آن به خاطر اعتراض‌هایش کارت قرمز می‌گرفت. شجاعی در یک صحنه بحث‌برانگیز کارت زرد دوم را دریافت کرد. اینکه تمام گذشته و خدمت شجاعی برای فوتبال ایران را فراموش کرده و به خاطر یک بازی از او انتقاد شود، دور از انصاف است.
من در تیمم بیش از همه به مسعود شجاعی اعتماد دارم. او کاپیتان تیم من و کاپیتان تیم ملی ایران است. انسان جایزالخطاست و مسعود هم در بازی اشتباه‌هایی داشت اما وقتی به گذشته او نگاه می‌کنیم، می‌بینیم او در جام جهانی، جام ملت‌های آسیا و لیگ‌های اروپایی برای ایران تلاش کرده و مردم کشور شما با فرهنگ بالای‌شان نباید گذشته شجاعی را به خاطر یک اشتباه فراموش کنند. من که فراموش نمی‌کنم.
چه تیمی قهرمان لیگ نوزدهم می‌شود؟
من پیشگو نیستم که نام تیم قهرمان را بگویم. پس از هفته بیست و دوم، تنها چند تیم بالای جدول باقی می‌مانند و رقابت قهرمانی بین آنها و تا هفته سی‌ام ادامه خواهد داشت.
انگار که از حضور در تبریز رضایت کامل دارید. از برخورد مردم تبریز با خودتان بگویید و اینکه چقدر در کار شما تأثیر گذاشته است؟
برخورد مردم تبریز با من فوق‌العاده است تا حدی که گاهی برای تردد در سطح شهر به مشکل می‌خورم. دستشان درد نکند و تلاش می‌کنم لایق علاقه آنها باشم. بنده به تنهایی نمی‌توانم یک تیم را قهرمان کنم، به همین دلیل تمام ارکان باشگاه، از آقای زنوزی گرفته تا آقای صادقیان و سایر کارکنان باشگاه تلاش می‌کنیم تا به هدف‌مان برسیم. شبانه‌روزی کار می‌کنیم و مسئول فنی این تلاش هم من هستم. ما در دو جام به مسیر خودمان ادامه می‌دهیم. راه‌مان باز و آینده تراکتورسازی درخشان است.
ارسال نظر