پیام احساسی سرمربی دیگو برای او و خانواده‌اش
آرنه اشلوت، سرمربی لیورپول، با انتشار بیانیه‌ای مفصل و پراحساس به درگذشت تلخ دیوگو ژوتا واکنش نشان داد.
ورزش سه: مرگ دیوگو ژوتا برای لیورپولی‌ها بیشتر از همه تلخ بود. تا جایی که آرنه اشلوت به چند ساعت زمان نیاز داشت تا با خودش کنار بیاید و به مرگ این بازیکن دوست‌داشتنی‌اش واکنش نشان بدهد. سرمربی هلندی در بیانیه‌ای مفصل و بسیار احساسی به درگذشت ناگهانی و تراژیک بازیکن پرتغالی‌اش واکنش نشان داد.
متن بیانیه آرنه اشلوت به این شرح است:
" چه می‌شود گفت؟ در چنین لحظاتی که بهت و درد اینقدر تازه است چه می‌شود گفت و چه می‌شود کرد؟ ای کاش کلمات می‌توانست احساسم را بیان کند ولی می‌دانم که نمی‌شود.
تنها چیزی که دارم احساساتی است که می‌دانم بین من و خیلی‌ها مشترک است. درباره انسان و فوتبالیستی که خیلی دوستش داشتیم و خانواده‌ای که برایمان خیلی مهم هستند.
اولین چیزی که به ذهنم می‌رسد فکرهایی نیست که برای یک سرمربی طبیعی است. من به فکر یک پدرم، یک پسر، یک برادر و یک عمو. همه فکر من پیش خانواده دیوگو و آندره است که با فقدانی بسیار تلخ و غیر قابل تصور مواجه شده‌اند. پیام من به آنها روشن است: هرگز تنها قدم نخواهید زد.
بازیکنان، کادر فنی و هواداران لیورپول همه در کنار شما هستند و با چیزهایی که امروز دیدم می‌توانم بگویم کل خانواده فوتبال کنارتان هستند.
این تنها واکنشی به یک تراژدی نیست. این واکنشی است به خوبی مردمی که در کنارتان بودند و احترامی که خیلی‌ها به این دو پسر و برای خانواده‌شان نشان دادند.
برای ما به عنوان باشگاه لیورپول، شک، بهت و حیرتی که به ما وارد شده فراتر از تصور است. دیوگو فقط بازیکن ما نبود. همه ما عاشق او بودیم. یک هم‌تیمی، یک همکار که در هر نقشی که بر عهده می‌گرفت واقعا خاص بود. می‌توانم درباره نقش او در تیم خیلی حرف بزنم ولی واقعیت این است که هر کس بازی دیوگو را دیده باشد اینها را می‌داند. سخت‌کوشی، اشتیاق، تعهد، کیفیت بالا و گلهای او فراموش نشدنی است. او عصاره آن چیزی بود که یک بازیکن لیورپول باید باشد.
اما جنبه‌هایی از او هست که همه نمی‌توانستند ببینند. دیوگو هرگز به دنبال محبوبیت و شهرت نرفت ولی هم به محبوبیت رسید و هم شهرت. او با یکی دو نفر دوست نبود، با همه رفیق بود. کسی که باعث می‌شد دیگران در کنارش احساس خوب داشته باشند. کسی که با تمام وجود به خانواده‌اش بها می‌داد.
آخرین بار که با دیوگو صحبت کردم قهرمانی در لیگ ملتها را به او تبریک گفتم، عروسی‌اش را تبریک گفتم و برای او آرزوی موفقیت کردم. تابستان امسال از هر لحاظ برای دیوگو و خانواده‌اش یک تابستان رویایی بود و به همین خاطر است که درگذشت او قلب ما را بیشتر شکسته است.
وقتی به لیورپول آمدم یکی از اولین سرودهایی که یاد گرفتم سرودی بود که هواداران برای دیوگو می‌خواندند. قبلا با او کار نکرده بودم ولی فهمیدم اگر هواداران لیورپول که در سالهای گذشته بازیکنان بزرگ زیادی داشته‌اند برای دیوگو چنین سرود منحصربفردی ساخته‌اند پس او حتما بازیکن خاص و بزرگی است. اینکه ما چنین بازیکن بزرگی را به این شکل تراژیک از دست دادیم ضایعه‌ای است که هنوز نتوانسته‌ایم هضمش کنیم. برای همین کل باشگاه باید در کنار هم بایستند و از همدیگر حمایت کنند. ما این را به دیوگو، آندره، خانواده‌شان، خانواده بزرگ‌شان و خودمان مدیونیم.
به همسر دیوگو، روته و سه فرزند زیبایشان و همچنین به پدر و مادر دیوگو و آندره تسلیت می‌گویم. زمانش که برسد یاد دیوگو ژوتا را گرامی می‌داریم، گلهایش را به یاد می‌آوریم و سرودش را خواهیم خواند. تا آن روز دیوگو را به عنوان انسانی منحصربفرد در ذهن‌مان نگه می‌داریم و به خاطر از دست دادنش سوگواری می‌کنیم. او هرگز فراموش نخواهد شد. نامش دیوگو است.
ارسال نظر