هشتگ «بیست سال بعد» در توئیتر ترند شد

نامه به فرزندم:
فرزند دلبندم،تا ایران هستم،کنسلی
لطفا همون بالا بمون،منم دیر یا زود میام پیشت

حرف حساب جواب نداره.

حرف حق رو زدن.

فرزندم تبیعضیها نا عدالتی زیاد بود هیچ کس به فکر نبود عده ای فقط دنبال سود و منفعت بودند مشکلات مردم روز به روز زیادتر میشد کسی به فکر استانها محروم و روستاها کسی به فکر بازنشستگان پیر و کمر خمیده نبودند عده ای برای منافع شخصی خودشان از برای برداشتن تحریمها همکاری نمی کردند واز برداشتن تحریمها ناراحت میشدند در صورتیکه گرانی فقر بیکاری و نبود مسکن برای جوانان زیاد بود

دخترم بیست سال بعد از غم اینهمه مشکلات در شصت سالگی و قبل از آن من مرده ام و تو یک روح افسرده و خسته که با خود میگویی کاش در این مملکت به دنیا نمیومدم به من فحش نده روح مرا نفرین نکن

فرزندانم بیست سال قبل سه چیز مان را گرفتن
اعتماد اعتقاد اعتبار

عالی و چقد متاسفم...

اگه بیست سال بعدی وجود داشته باشه البته:)...

پسرم به دلیل عدم ثبات اقتصادی تصمیم گرفتم این سرزمین رو ترک کنم برای آینده بهتر تو

یعنی بیست سال دیگه اوضاع بهتره نسبت به الان؟
بیست سال دیگه وضعیت جوری هست که تو نامه ها فقط باید بنویسی یادش بخیر چقدر کشور خوب بود نسبت به الان!! خخخ

فرزندم! بزرگترین موهبتی که می‌توانستم در حق تو داشته باشم همانا بدنیا نیامدن تو بود . زیرا می‌دانستم بیست سال بعد کشورم وضعی بسیار بدتر از الان دارد.

خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد مگر خود آن قوم بخواهند

فرزندم پدرت نشد که شاد زندگی کنه اما تو سعی کن شاد باشی
فرزندم پدرت پر درد و غصه بود اما جلوی تو بزور میخندید

پسر عزيزم متاسفم كه در جايي بدنيا اومدي كه ذره اي به فكر آيندگان و بقاي كشور و پيشرفت نسلهاي بعد نبودند و كشور تو را منبع ثروتي ميديدند و مسابقه اي براي چپاول بيشتر در بين مسئولين بوجود اماده بود و متاسف و غمبارم كه از اين كشور خرابه اي براي تو باقي مانده ....!!!!!!!!!!!!!!!

فرزندم متاسفم كه مسابقه اختلاس و چپاول ثروت اندوزي مسئولين چيزي جز خرابه براي تو باقي نذاشت

مسئولين حتي به فكر مردم زمان خود نبودند چه برسد به فكر نسل اينده و شما ها

پسرم منو ببخش که در ایران به دنیا آوردمت..ببخش که فهمیدم اشتباه کردم و تو تنها ماندی

فرزندم به خاطر همه تلاش های بی ثمر به خاطر تمام آرزوهای بربادرفته ام و امیدی که بعد این همه سال جز تلی از خاکستر برایم به جا نگذاشت متاسفم و اندوهم از اینست که تو را هم در این سرنوشت محبوس کردم دایره تنگ تحجر و خودی و ناخودی و سرزمینی که باید آباد و پر از جنگل و سبز بود مرا ببخش بسیار تلاش کردم اما جز دیوار بلند پیش رویم نبود ....

فرزندم،ما به دوران قاجار می خندیدیم،شما هم به ما

دلواپسان واقعی پدران و مادران جوانان و دختران این مرز و بومند نه کاسبان تحریم

فرزندم اگر زامبی شدی اول جهانگیری روبخور چون موقع دلار اون بودکه تصمیم گرفتم بدنیا بیایی البته بعدش صبح جمعه حسن یادت نره چون صبحا همیشه خوابه درپایان همه چیزو بخورفقط گیتارمو نخور خخخخ

تنها فرزندم پارسا شرمنده ام شرایط برای من راننده تاکسی خیلی سخت بود سخت کار کردم ولی نشد امیدوارم اول خودت دوم خانواده سوم اجتماعتو نجات بدی تو بد شرایطی بودیم

ما که در ۴۰ سالگی پیر شدیم دیگر رمقی برای ادامه نیست

بیست سال بعد انشالله همه چیز در این مملکت درست شده

فرزندم بیست سال بعد تو و هم نسلی هایت برای انتخاب اشتباه بعضی ها همه را سرزنش میکنید
برای انتخاب های بی فکرو بدون تحقیق
برای جو گیر شدن عده ای که دنبال کلید بودند......

کسی ازدواج نمیکنه که بچه دارم بشه ،تنهایی میمیریم

فرزندان گلم
ما خود،بعلت تصمیمات و هبجان زدگی نسل قبلی سوختبم و هیچی از زندگی ندیدیم،به جز زنده بودن اجباری.
لطفا به من و نسل من ایراد نگیر که خودمان اولین قربانیان بودیم

الان بیست سال بعد هست و من و فرزندانم با وجود امام زمان عج تعالی فرجه الشریف زندگی رویایی و قشنگی داریم که دور از تصوره
ان‌شاءالله

ما که زندگی نکردیم

فرزندم مرا ببخش در این سرزمین تورا بدنیا آوردم

فرزندانم.نگویید چرا در سرز مین دیگری بدنیا نیامدید چون روزگاری سرزمین ماهم اباد بود

سلام‌فرزندان‌عزیز‌همه‌دردها‌ومشکلات‌را‌بی‌عدالتها‌را
تحمل‌کردیم‌چون‌ترسیدیم‌خطای‌بکنیم‌.یکپارچگی‌وانسجام.واسلام‌وجمهوریت‌‌که‌حاصل‌خون‌میلیون‌شهید‌والامقام‌
را‌‌پایمال‌کنیم‌.

فرزندم #بیست سال بعد نگرانم از تنها بودنت بدون خواهر و برادر و خاله و عمو ،چون اینقدر شرایط معیشتی سخت بود و حکمرانها به فکر مردم وفرزندان سرزمین های دیگر....

فرزندم !خیلیها ازنون این مملکت میخوردند اما خودفروش بودند وتعصبی برای کشورشان نداشتندضعفها رابزرگ جلوه می دادند ولی ازافتخارات نمی گفتند.بالاخره مادست یه عده آدم خودتحقیر گیرکرده بودیم که ناگهان........................

فرزندان عزیزم . ما به سهم خود درجهت سعادت شما تلا ش کردیم ولی تعیین سرنوشت شما به دست دیگران افتاده بود.

فرزندم هیچوقت خودمو نمی بخشم که باعث بدنیا اومدن تو در این برزخ شدم و شرمنده ام نتونستم در مقابل چپاولگران وخودفروختگان بایستم تا آینده تو خراب نشود ایران یهشت بود که به جهنم تبدیلش کردن،بازم شرمنده ام از بدنیا آوردند سوزاندن منو تو رو آینده همه فرزندان ایران زمین

20 سال بعد ایران وجود نداره مثل کشور بویو توی سریال جومونگ . اینجا از استانهای چین بحساب میاد بنام استان چینیران. ما هم توی اردوگاههای اونجا کار اجباری میکنیم و شب بهمون یک کاسه سوپ پشه میدن.

تو ایران دیگه کسی نمیتونه زن بگیره چ برسه به بچه.۲۰ سال بعد هنوز مجردیم.خخخخخخ