صالحی: بالاخره باید تکلیفمان با دنیا را روشن کنیم

جماران: علی اکبر صالحی رئیس سابق سازمان انرژی اتمی با اشاره به اینکه مهاجرت نخبگان یکی از مشکلات کشور ما است، گفت: ببینیم چرا این اتفاق افتاده و علاجش کنیم. یک جوانی که دکترا گرفته می بیند نمی تواند اینجا امکاناتش را فراهم کند به جای دیگری می رود که هم تجهیزات و هم معیشتش را تأمین کند. حضرت رسول(ص) هم فرمودند «اطلبوا العلم ولو بالصین». حالا که اینها رفته اند، با استفاده از شبکه های اجتماعی، ما یک جوری به اینها وصل شویم.

پنجشنبه دوم دی ماه 1400، در بیست و دومین جایزه ترویج علم، نکوداشت دکتر علی اکبر صالحی در کتابخانه ملی برگزار شد.

علی اکبر صالحی در این مراسم با تسلیت ایام فاطمیه(س)، گفت: از برادر، استاد و مرشد خودم جناب آقای محقق داماد که توفیق آشنایی بیش از چهار دهه را خدمت ایشان دارم به خاطر لطف و مهر ایشان سپاسگزار و ممنونم. یکی از الطاف خفیه این است که کژی های بندگانش را می پوشاند و خوبی ها را به نمایش می گذارد.

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی افزود: تناقضی را امروز شاهد هستیم که یکی به نام خدا سر می برد و دیگری به نام خدا جان می بخشد. واقعا جراحان واسطه فیض بین خالق و مخلوق هستند و همیشه به آنها گفته ام قدر خودتان را بدانید، هیچ کس به اندازه شما این قدر روشن بین خالق و مخلوق جا نمی گیرد. اینها جان می بخشند.

وی یادآور شد: دین بدون علم همان می شود که آقای دکتر فرمودند. می دانید که کعبه اولین محل عبادت پروردگار است. کاری که امروز انجام می دهیم و طواف می کنیم را شش هزار سال پیش هم انجام می دادند. چه شد که این طوافی که برای خدا بود طواف برای شیطان شد؟ برای اینکه در طول زمان دین تهی از علم شد و به خرافات رفت. علم بدون دین هم هیروشیما و ناکازاکی می شود.

صالحی با اشاره به تعریف علم، تصریح کرد: ظاهر قضیه این است که می گویند علم دو قسم است و «علم ادیان» تعریف به دین می شود و «علم ابدان» هم تعریف به پزشکی می شود. ولی بنده با جسارت می خواهم بگویم علم الادیان بخش نرم افزاری علم است و بخش معرفت شناسی است. علم الابدان، چون بدن را هم جمع بسته، علم ماده و بخش سخت افزاری است.

وی با بیان اینکه «ترویج علم» یک عبارت گویا و کاملی است، اظهار داشت: این عبارت هم می تواند ناظر به تولید علم و هم ناظر بر نشر علم باشد. من نمی خواهم نسبت به پیشینیان خودمان غلوّ آمیز صحبت کنم ولی واقعا برای یک پژوهنده ببینید که 1400 سال پیش راجع به علم چه بیاناتی دارند که واقعا هرچقدر هم در بهترین دانشگاه ها بگردید آخرش به همین حکمت می رسید. می فرماید علم گنج بزرگی است که تمامی ندارد. این عبارت کوتاه، ولی پراز معنا است و در 1400 سال قبل در حجاز و عربستان گفته شده است.

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی ادامه داد: حضرت رسول(ص) می فرمایند دانایی سرآمد همه خوبی ها و نادانی سرآمد همه بدی ها است. همچنین حضرت علی می فرمایند علم قدرت است و هر کس آن را بیابد، چیره می شود و هر که فاقد آن باشد، حتی مسلمان و مؤمن، به او چیره شوید. این گفته در شرایط فعلی کشور، خیلی معنا دارد.

وی با تأکید بر اینکه اگر بدون سلاح علم بخواهیم قدرت نمایی کنیم بهتر است که نکنیم چون گرفتار می شویم، اظهار داشت: در تولید علم نیاز به زمینه های متعدد داریم ولی مهمترین آن «بسط عدالت اجتماعی» است. در جامعه ای که عدالت نباشد، علم پا نمی گیرد. اوایل دهه 70 روی این مبحث صحبت کردیم که چه بسا ابن سیناهای فراوانی به خاطر عدم دسترسی به آموزش تلف می شوند. در سیستان و بلوچستان، کردستان و کرمان و کرمانشاه بالقوه ابن سینا است ولی اگر عدالت اجتماعی نباشد، ما شرایط را برای تولید و توسعه علم فراهم نکرده ایم.

معاون سابق رئیس جمهوری یادآور شد: همان دهه 70 در مناطق محروم دبیرستان های شبانه روزی راه اندازی کردیم و دبیران را از تهران می فرستادیم. ما شاهد بودیم که دانش آموزی که پدر و مادرش زندانی بودند، ولی جزو دانش آموزان سرآمد بوده است و جمهوری اسلامی کاری کرده است که این فرد درس بخواند.خطر پذیر بودن و اهل گفت و گو و تعاملی بودن و برخوردار بودن از روحیه مشارکت جمعی از دیگر ضرورت‌های تولید و توسعه علمی در کشور است. روحیه همکاری و کار گروهی در این زمینه بسیار مهم است و حتی در اسلام توصیه شده است که حتی برای غذا خوردن در جمع باشیم و فرادی آن را نخوریم.

وی با تأکید بر اینکه اهل سنت این مورد را به خوبی رعایت کردند، با بیان اینکه برکت در جمع بودن است، گفت: حکیم فردوسی قهرمانی را در شاهنامه خود آفریده است که ما به اشتباه آن را رستم می دانیم، ولی او ایران را قهرمان کرد و قهرمان فردوسی ایران و ملت ایران بوده است. همه در ایران می خواهند رستم شوند، در حالی که ما باید با هم رستم شویم .علاوه بر آن نیاز به تکریم عالم داریم. در کشوری علم رواج می یابد که عالم آن مورد تکریم قرار گیرد و تکریم عالم نیز شرایط خاص خود را دارد، ضمن آن که تشخیص عالم نیز در این زمینه مهم به شمار می رود.

صالحی با اشاره به انتساب القابی چون دکتر و مهندس در جامعه با تأکید بر اینکه باید در این زمینه آفت زدایی کنیم تا عالم واقعی پیدا شود، یادآور شد: در تکریم عالم، دادن حس احترام اجتماعی در بیان آزاد اندیشه و آرای خود بسیار مهم است. اگر می خواهیم عالمی را تکریم کنیم، باید این حس را به آنها القا کنیم که بدون دغدغه آرای خود را مطرح کند. در نشر علم تنها مردم و دانشگاه ها مسئول نیستند، بلکه مسئولان نیز در این زمینه نقش مهمی دارند؛ چرا که اگر مسئولان به سراغ دانشگاه ها نروند، آنها چاره ای ندارند جز آنکه علم خود را مقاله کنند که به درد دیگران بخورد.

در نشر علم، ارتباط بین المللی خیلی ضروری است

وی ادامه داد: در نشر علم اگر بخواهیم خودمان را معذول از جهان کنیم، سقف پرواز ما محدود است. در نشر علم، ارتباط بین المللی خیلی ضروری است. ممکن است آفاتی هم داشته باشد ولی هر چیزی آفاتی دارد. یادم هست وقتی اینترنت می خواست به ایران بیاید من رئیس دانشگاه صنعتی شریف بودم و این دانشگاه شروع کننده و آورنده اینترنت به کشور بود. از من خواستند چیزی را امضا کنم و من ترسیدم امضا کنم و گفتم به کسی بدهید که پشتوانه اش قوی است. می گفتند ممکن است از اینترنت سوء استفاده شود ولی من در شورای عالی انقلاب فرهنگی گفتم حسن استفاده آن را هم بگیرید. لذا ما باید تکلیف روابط بین الملل کشور را روشن کنیم.

مهاجرت نخبگان یکی از مشکلات کشور ما است

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی با اشاره به اینکه مهاجرت نخبگان یکی از مشکلات کشور ما است، گفت: ببینیم چرا این اتفاق افتاده و علاجش کنیم. یک جوانی که دکترا گرفته می بیند نمی تواند اینجا امکاناتش را فراهم کند به جای دیگری می رود که هم تجهیزات و هم معیشتش را تأمین کند. حضرت رسول(ص) هم فرمودند «اطلبوا العلم ولو بالصین». حالا که اینها رفته اند، با استفاده از شبکه های اجتماعی، ما یک جوری به اینها وصل شویم.

ما بالأخره باید تکلیفمان با دنیا را روشن کنیم

وی با اشاره به عدم استقبال از علوم پایه، اظهار داشت: ما بالأخره باید تکلیفمان با دنیا را روشن کنیم. چون با این تحریم، هیچ وقت آزمایشگاه های ما تکمیل نمی شوند. دکتر داوری اردکانی می گوید «علم خانه می خواهد و باید در خانه خود سکونت کند و باید آن را از سرگردانی نجات داد. علم باید با توسعه قرین شود و این امر صرفا از طریق همکاری سیاست و حکومت با دانشگاه ها و پژوهشگاه ها می تواند صورت گیرد».