صفحه‌های گرامافون‌های قدیمی اینجا تولید می‌شد
کارخانه صفحه‌سازی موزیکال در محله صفاییه حکایت جالب و پر ماجرایی دارد. کارخانه‌ای که روزی خانه‌ای ویلای بود و بعدها تبدیل به کارخانه صفحه‌سازی شد و بسیاری از موزیک‌های نوستالژیک که خاطرات تهران قدیم با آنگره خورده است از دل صفحات تولیدی این کارخانه ماندگار شده است.
همشهری آنلاین: کارخانه صفحه‌سازی موزیکال در محله صفاییه حکایت جالب و پر ماجرایی دارد. کارخانه‌ای که روزی خانه‌ای ویلای بود و بعدها تبدیل به کارخانه صفحه‌سازی شد و بسیاری از موزیک‌های نوستالژیک که خاطرات تهران قدیم با آنگره خورده است از دل صفحات تولیدی این کارخانه ماندگار شده است.
«حسن فراهانی» از اهالی قدیمی محله چشمه‌علی درباره ماجرای شکل‌گیری کارخانه موزیکال یا به قول محلی‌ها صفحه‌سازی تعریف می‌کند: «در ضلع جنوبی کارخانه سیمان محله صفاییه یا همان چشمه‌علی خیابانی به نام قلمستان بود که در دل آن یک خانه ویلایی با صفایی متعلق به آقای شوری قرار داشت که خلبان ارتش بود. سال‌ها در خانه این خلبان برنامه‌های مناسبتی و مذهبی برای اهالی و همسایه‌های برگزار می شد. این ماجرا ادامه داشت تا روزی که نصراالله عشقی این خانه با صفا را خرید و تبدیل به کارخانه تولید صفحه‌های موزیکال کرد.»
اما این کارخانه چطور شکل گرفت تا چه سالی فعالیت داشت هم حکایت جالبی دارد: «کارگاه کوچک صفحه‌سازی آقای عشقی روزهای اول با همراهی همسرش شکل گرفت. آقای عشقی چند سالی در کارخانه تولید صفحه کار کرده بود با چم و خم کار آشنا بود.
مواد اولیه تولید صفحه را از آمریکار وارد می‌کردند این زن و شوهر با کمک تنها دستگاه پرسی که داشتند، صفحه تولید می‌کردند. به مرور زمان وضع مالی‌شان بهتر شد و تعداد دستگاه‌ها را افزایش دادند و با بزرگ شدن دو پسرشان اوضاع کارخانه بهتر شد و تعدادی کارگر و سر کارگر هم به کارگاه اضافه شدند.
تولیدات این کارخانه به روزی ۱۰۰۰ صفحه در روز می‌رسید تا آنجا که برای فروش، دفتری را در لاله‌زار راه‌اندازی کردند.» به گفته این ساکن قدیمی دستمزد کارگران کارخانه در روز بین ۵تا ۷ تومان بود. کارخانه موزیکال تا سال ۱۳۵۳ فعالیت داشت اما به یکباره تعطیل شد و هیچ‌وقت خبری از صاحبانش نشد.
ارسال نظر